สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 20

“ฉันไม่เลือก” ฉันตอบเขา

“ได้” กำปั้นพยักหน้าสองสามครั้งก่อนจะก้มหน้าล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกงอีกครั้ง ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร มันทำให้ฉันนั่งไม่ติดกับที่แล้วตอนนี้

ถึงกับต้องลุกขึ้นพุ่งตัวไปคว้าจับมือของกำปั้นเอาไว้ ในมือของเขาถือโทรศัพท์อยู่ เขามองหน้าฉันแล้วเลิกคิ้วขึ้นถามแทนคำพูด

“ทะ ที่ฉันบอกว่าไม่เลือก คะ คือฉันยังไม่พร้อมจะบอกใคร...” ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ เลยต้องพูดออกไปแบบนี้ เพราะถ้าเขากดโทรออกไปบอกพ่อ ทุกอย่างต้องแย่แน่ ๆ

“จะช้าจะเร็วพ่อแม่เธอก็ต้องรู้”

“อื้อ ฉันรู้ ตอนนี้อย่าเพิ่งบังคับกันได้มั้ย” ฉันส่งสายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขา ถ้าไม่มีเรื่องบ้านี่ฉันคงไม่ต้องยอมเขาขนาดนี้หรอก

“ได้” กำปั้นรับปาก ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่เขายอมรับฟังฉันบ้าง

“อาทิตย์หน้าเธอต้องไปบอกครอบครัวเธอกับฉัน” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้หายใจหายคอสะดวกก็ต้องใจหล่นวูบลงไปกองกับพื้นเพราะคำพูดจากคนตรงหน้าอีกครั้ง

เหมือนว่าเขาจะยอม แต่ก็เปล่าเลย โอเคฉันจะไม่เหวี่ยงฉันจะไม่วีน ถ้าฉันไม่อยากให้เขาโทรไปบอกพ่อฉันต้องห้ามตัวเองเอาไว้

ฉันเตือนสติตัวเองในใจก่อนจะนับหนึ่งถึงสิบวนไปมาไม่รู้กี่รอบเพื่อให้ตัวเองเย็นลง

กำปั้นแกะมือฉันออกจากมือของเขา จากนั้นเขาก็ผลักฉันลงไปนอนราบกับเตียงนอนขนาดคิงไซส์ มือของฉันทั้งสองข้างถูกรวบขึ้นไปขึงตึงไว้เหนือศีรษะ

“ดะ เดี๋ยว นายจะทำอะไร” จริง ๆ ฉันไม่ต้องถามก็พอจะรู้ เพราะสายตาของเขามันกำลังบอกฉันอยู่ว่าเขาต้องการอะไร

“เธอรู้ดี” กำปั้นโน้มใบหน้าลงมาพูดใกล้ ๆ กับใบหน้าของฉัน ใกล้ขนาดที่ว่าในเวลาที่เขาขยับปากมันก็เสียดสีกับริมฝีปากฉันไปด้วย

“ไม่ได้ !! ฉะ ฉันท้องอยู่”

“หมอไม่ได้ห้าม”

“แต่นายไม่ควรทำ นะ นายอยากให้ลูกเราแท้งงั้นหรอ” รู้สึกสะอิดสะเอียนจริง ๆ ที่พูดคำนี้ออกไป ‘ลูกเรางั้นหรอ’ ฉันพูดออกไปได้ยังไงเนี่ย

“พูดมาก”

แววตาเกรี้ยวกราดจ้องฉันเขม่งก่อนที่เขาจะพูดปัดรำคาญและกดจูบลงมาบนริมฝีปากของฉัน ถึงฉันจะรู้ว่ามีโอกาสถูกเขาจูบแน่ ๆ แต่พอโดนเข้าจริง ๆ ฉันก็ตั้งรับไม่ทัน แถมเขายังจูบหนักหน่วงราวกับว่ากำลังจะดูดกลืนวิญญาณของฉันไป มันทำให้ฉันปรับจังหวะในการหายใจไม่ทัน

“อื้อ ~” ฉันทำได้แค่ตะเบ็งเสียงออกไปผ่านลำคอให้คนด้านบนรู้ว่าฉันจะขาดอากาศหายใจตายอยู่แล้ว แต่เขากลับไม่สนใจ

กำปั้นผ่อนจูบให้เบาลงแต่ก็ไม่ยอมถอนจูบออก อีกทั้งเขายังค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของฉันออกทีละเม็ดทีละเม็ดอย่างใจเย็น ถึงแม้ฉันจะพยายามดิ้นแล้วแต่ทั้งมือทั้งตัวก็ถูกเขากดทับเอาไว้ทำให้ดิ้นไม่หลุด

มือของฉันถูกปล่อยให้เป็นอิสระพร้อมกับเสื้อของฉันที่ถูกแหวกแยกออกจากกันเผยให้เห็นเสื้อชั้นในสีขาวของฉัน กำปั้นมองหน้าอกของฉันสายตาค่อย ๆ ฉายแววความหงุดหงิดออกมา

“ทำไมไม่ใส่เสื้อซับ” เขาถาม

“เรื่องของฉัน” ฉันเอามือปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้ไม่ให้เขาได้เห็น แต่ไม่ทันไรมือฉันก็ถูกกำปั้นปัดออก

“ชอบโชว์ ?” ดูสายตาของเขาที่กำลังมองฉันตอนนี้สิ ฉันเกลียดสายตาแบบนี้ที่สุด มันเหมือนว่าเขากำลังดูถูกฉันอยู่อย่างไงอย่างงั้น

“อ๊า ~” เสียงกำปั้นครางออกมาเบา ๆ อย่างพึงพอใจ จากนั้นเขาก็เริ่มขยับเอวสอบกระแทกท่อนเอ็นรัวใส่ช่องแคบของฉันถี่ ๆ

ร่างกายของฉันสั่นกระเพื่ิอมไปตามแรงกระแทกของเขา กำปั้นมองหน้าฉันครู่หนึ่ง จู่ ๆ เขาก็เอานิ้วขยี้เม็ดไตสวาทที่อยู่บนเนินสามเหลี่ยมอวบนูนของฉัน

“อ๊ะ ~ ซี๊ด” ฉันที่ไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกแบบนี้หลุดครางออกมาอย่างน่าอาย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้เลยสักนิด

“รู้สึกดีใช่มั้ย ซี๊ด ~” กำปั้นถาม เขายังคงกระแทกเอวสอบถี่ ๆ นิ้วยังขยี้ตรงนั้นจนฉันรู้สึกว่าช่องแคบของฉันมันมีน้ำอะไรบางอย่างไหลออกมาทำให้ไม่รู้สึกเจ็บเวลาที่ท่อนเอ็นลำใหญ่เสียดสีเข้าออก มันกลับรู้สึกดีอย่างที่เขาว่า

“มะ ไม่ อ๊า อ๊างง ~” ถึงแม้ว่าปากจะปฏิเสธ แต่ฉันก็ยังครางออกมาเสียงกระเส่า เสียงครางของฉันมันทำให้กำปั้นกระตุกยิ้มมุมปากอย่างรู้ทันว่าฉันกำลังปากแข็งอยู่

“อ๊า แน่นฉิบ” เสียงกระเส่าของคนด้านบนพึมพำเบา ๆ เขาจับเรียวขาของฉันให้แยกออกจากกันกว้างขึ้นจากนั้นก็ตะบี้ตะบันกระแท็กท่อนเอ็นรัว ๆ ซึ่งในตอนนี้ฉันไม่รู้สึกเจ็บอีกแล้ว

เสียงครางของฉันดังลั่นไปทั่วห้อง ยิ่งเขาอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในตัวฉันหนักหน่วงมากขึ้นเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้ฉันเปล่งเสียงครางกระเส่าออกมาดังเท่านั้น

“อ๊า จะเสร็จแล้วใช่มั้ย” กำปั้นถามฉัน ตามใบหน้าและแผงอกของเขามันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตอนนี้เขาดูดีจัง นี่ฉันเป็นบ้าไปแล้วงั้นหรอเนี่ย

ฉันไม่ตอบอะไร ฉันไม่รู้ว่าจะเสร็จมันหมายความว่ายังไง กำปั้นอัดกระแทกถี่ ๆ เข้ามาเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ไม่นานร่างของเขาก็เกร็งกระตุกติด ๆ กันสามสี่ครั้ง พร้อมกับฉันด้วย มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยจริง ๆ ฉันได้แต่นอนหอบหายใจแรง ๆ อยู่ใต้ร่างหนาขอกำปั้น เขาก็ไม่ต่างกัน ราวกับเราทั้งคู่เพิ่งไปวิ่งกันมา

“อย่าทำรอยนะ” ฉันร้องห้ามเมื่อถูกเขาก้มกน้าลงมาฝังริมฝีปากลงบนต้นคอโดยไม่ทันตั้งตัว ถึงจะร้องห้ามแต่ก็ไร้เรี่ยวแรงผลักเขาออก สุดท้ายกำปั้นก็ฝากรอยแดงเอาไว้เหมือนทุกครั้ง

“ฉันจะลบรอยของไอ้เวรนั่น” กำปั้นเงยหน้าขึ้นมามองฉันสายตาดุ ๆ “ต่อไปนี้...ตัวเธอต้องมีแค่รอยของฉัน ฉันทำได้คนเดียว”