สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 3

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ที่โต๊ะกระจก เวลาไปเที่ยวคลับก็จะต้องแต่งหน้าโทนสีเข้ม ๆ หน่อย หลังจากที่แต่งหน้าเสร็จแล้วฉันก็ลุกขึ้นเช็คความเรียบร้อยของตัวเองก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอน

ฉันกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ไม่เจอกับใครอิตาเย็นชาคงจะกลับไปแล้ว มองไปที่โต๊ะหน้าทีวีมีเงินวางอยู่จำนวนหนึ่ง พอเห็นเงินนั่นฉันก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของใครก่อนจะถอนหายใจออกมา

ฉันเคยบอกเขาแล้วว่าไม่ต้องเอาเงินให้ฉัน แต่นี่อะไร ทุกครั้งที่เขากลับออกไปจะต้องวางเงินเอาไว้แบบนี้ทุกครั้ง เงินของเขาฉันเก็บเอาไว้ไม่ได้ใช้เลยสักบาท จะใช้ทำไมกันในเมื่อฉันก็มีเงินของฉัน ฉันเดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจเงินที่วางอยู่บนโต๊ะ

ชีวิตฉันส่วนใหญ่จะอยู่ที่ร้านเหล้ามากกว่าบ้าน ตั้งแต่ที่ฉันรู้ว่าพ่อมีเมียน้อย ในตอนนั้นที่แม่เข้าโรงพยาบาลก็เป็นเพราะพ่อ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ต้องมาล้มป่วยเพราะพ่อแบบนี้ นี่เป็นอีกเหตุผลที่ฉันอยากมาเรียนไกล ๆ บ้าน จะได้ไม่ต้องไปรับรู้เรื่องราวของพ่ออีก

ครอบครัวที่ดูเหมือนจะมีความสุขของฉัน มีพร้อมทุกอย่าง ฐานะ หน้าตาทางสังคม คนอื่นอาจจะมองว่าเราน่าอิจฉา แต่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด....เรื่องนี้พริ้งยังไม่รู้ มันคงเป็นที่ฉันไม่กล้าที่จะบอกเรื่องพวกนี้ด้วย มันแย่จริง ๆ นะ

เมื่อมาถึงคลับฉันก็เดินเข้าไปข้างใน พวกไอ้เตรออยู่ พักนี้ฉันมาเที่ยวกับพวกมันบ่อยจนสนิทกันแล้วแหละ ส่วนพริ้งเพื่อนรักของฉัน รายนั้นแฟนเขาหวง อีกอย่างนางดื่มไม่เก่ง ดื่มไปไม่กี่แก้วก็คอพับแล้ว

“กว่าจะมา เหล้าหมดไปสองลิตรแล้วครับคุณหญิง” เตชินท้วงขึ้นทันทีที่ฉันเดินไปถึงโต๊ะ

“ช้าไปแค่ครึ่งชั่วโมงจะบ่นทำไม” ฉันวางกระเป๋าสะพายลงก่อนจะหยิบแก้วมาชงเหล้าดื่ม แก้วแรกมันต้องเข้ม ๆ หน่อย

“ใครเลือกมานั่งโต๊ะนี้เนี่ย มีแต่ผู้หญิง” ฉันถาม

“ไอ้ลีโอ ให้มันสักวันเถอะอิเจ้ทุกทีมาแม่งผู้ชายล้อมรอบ รู้มั้ยพวกกระผมจะโดนตีนเอา” เลย์ตอบฉัน ก็อย่างว่าแหละทุกครั้งที่มาฉันจะสั่งให้พวกมันหาโต๊ะนั่งตรงมุมที่มีผู้ชายเยอะ ๆ หน่อย

อย่าว่าฉันแรดนะ ฉันไม่ได้อยากจะหิ้วผู้ชายกลับห้องแต่อย่างใด มันก็เป็นแค่เพียงอาหารตาต่างหาก

สามชั่วโมงผ่านไป ตอนนี้ฉันเมา เมาจริง ๆ พวกไอ้เตมันมอมฉันเอะก็จะให้ฉันยกแก้ว ยกแก้ว ใครบ้างดื่มไปขนาดนั้นจะยังยืนตรงอยู่ได้

“พวกมึงพอแล้วเดี๋ยวอิเจ้ก็ขับรถกลับไม่ได้พอดี ลำบากกูกับไอ้เลย์ต้องไปส่งอีก” ลีโอพูด ปกติเวลาที่ฉันเมานางกับฝาแฝดของนางจะเป็นคนไปส่ง พวกนี้ไว้ใจได้นะ ไม่งั้นฉันคงไม่กล้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในโต๊ะหรอก

“เดี๋ยวมา เข้าห้องน้ำแป๊บบบบ” ฉันเกาะไหล่เลย์แล้วลุกขึ้นยืน เซไปมานิด ๆ แต่ก็ยังพอมีสติประคองตัวเองได้

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่คลับคนจะเยอะเป็นพิเศษฉะนั้นการที่จะเดินไปให้ถึงห้องน้ำในเวลาที่รวดเร็วมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันต้องเดินแหวกฝูงผู้คนนับร้อย พอมาถึงห้องน้ำ ห้องน้ำก็เต็มอีก ฉี่จะแตกแล้วด้วย

รอนานพอสมควรก็ยังไม่ถึงคิวฉันสักที ฉันเลยตัดสินใจเดินไปนอกคลับ เพื่อที่จะไปหาที่ฉี่ แถวนี้มีร้านนั่งชิวที่อยู่ใกล้ ๆ กันด้วย ตอนนี้มันดึกแล้วคนที่ร้านนั่งชิวเขาก็ทะยอยไปที่คลับกัน ทำให้ห้องน้ำที่นี่ว่าง

หลังจากฉี่เสร็จแล้วฉันก็เดินกลับ แต่ยังไม่ทันที่จะก้าวขาออกจากร้านไม่รู้ไอ้บ้าที่ไหนมันมาคว้าแขนฉันเอาไว้

“นี่!! มาจับแบบนี้ได้ยังไง ปล่อย!!” ฉันพูดออกไปเสียงยาน ๆ ตอนนี้ตาลายมากเพราะแสงไฟที่มันเป็นไฟเท็กมันสาดไปมาทำให้มองไม่ชัดว่าหน้าตาของคนตรงหน้าเป็นยังไง

“เมา ?” เสียงของคนตรงหน้าถามฉัน มันเป็นเสียงของผู้ชาย เขาถามต่อด้วยว่า “กลับยังไง”

นี่คิดอะไรไม่ดีกับฉันอยู่ใช่มั้ยถึงได้มาถามแบบนี้

“กลับยังไงแล้วเกี่ยวอะไรกับนาย รู้จักกันหรอ ?” ฉันพูดสวนกลับไป ถึงจะชอบดื่มชอบเที่ยว แต่ฉันกล้าสาบานตรงนี้เลยว่าฉันยังบริสุทธิ์และฉันก็ไม่มีทางพลาดท่าให้ใคร

“ปากดี”

“แล้วยังไง”