สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 31

“ฉันจะฟ้องหย่า !!” ฉันพูดเสียงดังลั่น พร้อมกับจ้องใบหน้าของกำปั้นอยู่อย่างนั้น

“ก็ลองดู” กำปั้นเอ่ยท้าทายฉันจากนั้นเขาก็เดินก้าวขึ้นมาประชิดตัวฉัน “แต่เธออาจจะเหนื่อยเปล่า”

“ฉัน เกลียด นาย !!”

“อื้ม” กำปั้นแค่พยักหน้าตอบแล้วถามฉันต่อ “เธอไปตรวจมา ?”

“ใช่ ฉันไปตรวจเพราะตอนแรกฉันคิดว่าฉันแท้ง แต่สุดท้ายฉันกลับเป็นประจำเดือน” ฉันพูดออกไปน้ำเสียงสั่นเครือ มันโกรธ มันโมโหจนสั่นไปทั้งตัว “หัวเราะสิ หัวเราะให้กับความโง่ของฉัน”

กำปั้นไม่โต้ตอบอะไร เขาเย็นชาใส่ แล้วเดินเลี่ยงออกไปยังระเบียงห้องก่อนจะหยิบมวลบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ เขาไม่ได้สนใจหรือใส่ใจคำพูดของฉันสักเท่าไหร่

เขาเป็นคนยังไง ไม่มีใครรู้ได้เลยนอกจากตัวเขาเอง

ส่วนฉันก็พยายามจะสงบสติอารมณ์โกรธของตัวเองแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อจะโทรไปบอกกับแม่เรื่องที่ฉันไม่ได้ท้อง

พอแม่รู้แม่ก็โกรธเอามาก ๆ และจะทำทุกอย่างให้ฉันได้หย่ากับกำปั้น แม่ขอไปคุยกับพ่อ ฉันรู้ว่าแม่กับพ่อต้องทะเลาะกันอีกแน่ ๆ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าพ่อมีอะไรที่ปิดบังอยู่

สิ่งที่มันพลาดมากกว่าการโดนหลอกว่าท้อง ก็คือการที่ฉันไปจดทะเบียนกับเขานี่แหละ ทำไมประจำเดือนของฉันมันเพิ่งจะมาเอาวันนี้นะ บ้าที่สุดเลย !!

ปัง ๆ ปัง ๆ ในขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่มากมายในหัว เสียงทุบประตูห้องมันก็ดังขึ้นมาถี่ ๆ

“กระเป๋าของนายอยู่ด้านนอก กุญแจห้องก็วางอยู่กับกระเป๋านั่นแหละ” ฉันตะโกนบอกคนที่เคาะโดยไม่คิดจะลุกขึ้นไปเปิดประตูให้เขา

ฉันรู้ดีว่าต่อให้เอ่ยปากไล่ยังไงคนอย่างกำปั้นก็ไม่มีทางไป เอาสิ!! ถ้าเขาอยากจะอยู่ก็อยู่ไป ฉันจะให้เขาอยู่จนถึงวันที่เราหย่ากัน

ช่วงบ่ายของวันต่อมา...ฉันเพิ่งจะตื่นนอน เมื่อคืนเอาแต่คิดมากเรื่องหาทางที่จะหย่ากับกำปั้นจนปวดหัวนอนไม่หลับ พอตื่นแล้วก็ไม่อยากจะออกไปข้างนอกห้องเพราะกลัวว่าจะเจอกับกำปั้น แต่จะไม่ออกไปก็ไม่ได้เพราะตอนนี้มันหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ว

หลังจากอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเสร็จฉันก็ออกไปจากห้องเพื่อไปหาอะไรกิน

แน่นอนว่าฉันเจอกับกำปั้น เขากำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาตัวใหญ่

“พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปที่บ้าน” กำปั้นพูดขึ้นในขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านหน้าของเขา

“ไปทำไม ??”

“ไปเจอแม่” เขาตอบเพียงสั้น ๆ มันจำเป็นด้วยหรอที่ฉันต้องไปเจอคนในครอบครัวเขา

“ฉันไม่จำเป็นต้องไปเจอกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยพ่อของฉัน” ฉันตอบไปตรง ๆ และไม่สนว่าเขาจะคิดยังไง

กำปั้นจ้องฉันตาเขม่ง เขาขบกรามแน่น ไม่พอใจในสิ่งที่ฉันพูดละสิิ แล้วยังไง ในเมื่อสิ่งที่ฉันพูดมันคือความจริง ความจริงที่ว่าแม่เลี้ยงของเขาเป็นเมียน้อย

“รู้แค่นี้ทีหลังอย่ามาปากดีใส่ฉัน !!” กำปั้นพูดกับฉันเสียงแข็ง มองจากแววตาของเขาถ้าเขาฆ่าฉันได้คงจะทำไปแล้ว

“แล้วมันมีอะไรมากกว่านี้ล่ะ นายบอกฉันมาสิ โทษทีพอดีฉันมันโง่น่ะ !!”

“ถ้าเธอไปกับฉัน เธอจะรู้เอง”

“ฉันไม่ไป !!”

“ไม่อยากรู้ว่าแม่เธอทำอะไรเอาไว้ ?”

“แม่ฉันทำอะไร ?”

ฉันขมวดคิ้วเป็นปมอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่กำปั้นพูด แม่ฉันจะไปทำอะไร มีแต่แม่เขานั่นแหละที่ทำรายครอบครัวของฉัน

“พรุ่งนี้เธอได้รู้แน่ ถ้าเธอไปกับฉัน”

“ได้ !! ฉันไปก็ได้” ในที่สุดฉันก็ไม่มีทางเลือก ด้วยความอยากรู้ทำให้ฉันตอบตกลงว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปกับเขา ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันแหละว่าที่เขาพูดมามันคืออะไร

“หิว” กำปั้นมองหน้าฉันแล้วพูด นี่คือการสั่งให้ฉันทำอะไรให้เขากินถูกมั้ย เหอะ!! แค่ตอนนี้เขายังนั่งอยู่ในห้องฉันได้ก็ถือว่าฉันใจดีมากแล้วแหละ

“หิวก็ไปหากินเอาเอง” ฉันบอกจากนั้นก็เดินหายเข้าไปในครัวเพื่อจะทอดไข่เจียวกิน

จริง ๆ ฉันไม่ค่อยได้ทำอาหารในห้องหรอก ในตู้เย็นก็ไม่ค่อยมีอะไรนอกจากไข่ไม่กี่ใบ แล้วก็มาม่ากระป๋องสำเร็จรูป

“นายจะตามมาทำไม !!” ฉันพูดออกไปอย่างหงุดหงิดเมื่อกำปั้นเดินตามฉันเข้ามาในครัวด้วย

“เธอบอกให้หาอะไรกินเอง” เขาตอบคล้ายกำลังกวนประสาทฉันอยู่ด้วย สายตาคู่นั้นของเขามันฟ้อง

ใช่!! ฉันพูดแบบนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเข้ามาในครัวพร้อมกับฉัน แบบนี้เรียกกวน...!!

ฉันที่ไม่อยากจะอยู่ใกล้เขาสักเท่าไหร่เลยเลือกที่จะเดินออกมาจากห้องครัวก่อน ให้เขาหาอะไรกินไปก่อนแล้วฉันค่อยกินทีหลังก็ได้ ดูสิ! ฉันเป็นผู้หญิงที่เสียสละให้ผู้ชายที่ตัวเองไม่ชอบหน้าขนาดไหน

ช่วงดึก...เอาล่ะ !! ในเมื่อฉันไม่ได้ท้อง ฉันก็ไปดื่มได้ ฉันจะไม่มานั่งอมทุกข์อยู่ที่ห้องแบบนี้แน่ ๆ

ฉันส่งแชทไปชวนเลย์ ลีโอ และเตชิน พวกเพื่อน ๆ ของฉันไปคลับ ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม อีกอย่างพวกมันก็เป็นคนกรุงเทพ ไม่ต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด

หลังจากพวกนั้นตอบตกลงกันมาแล้วฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว

ฉันใส่เป็นเดรสสีแดงสดรัดรูป โชว์หน้าอกและโชว์หลังเนียน ๆ ของตัวเอง ปล่อยผมสยายลงมา แต่งหน้าโทนสีสมอิฐ เพราะโทนนี้มันเข้ากับหน้าจองฉันมากที่สุด

เมื่อตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจกดีแล้วฉันก็หยิบกระเป๋า chanel แบรนด์โปรดของตัวเองมาสะพายก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

“จะไปไหน ?” เสียงของกำปั้นท้วงขึ้น เขาเปิดประตูมาพร้อมกับฉันพอดี