สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 33

เช้าวันต่อมา...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะค่อย ๆ หันไปมองทางด้านข้างของตัวเอง เห็นกำปั้นกำลังนอนหลับอยู่ข้าง ๆ กับฉัน เมื่อคืนเขานอนกับฉันงั้นหรอ

ใบหน้าหล่อคมคายเวลาหลับสนิทแบบนี้มันดูดีกว่าตอนที่เขาตื่นมาทำตาดุใส่ฉันอีกนะ ผู้ชายอะไรกันหน้าเนียนยิ่งกว่าฉันที่เป็นผู้หญิงซะอีก

แล้วนี่ฉันเป็นบ้าอะไรมานอนจ้องหน้าผู้ชายใจร้ายคนนี้ทำไมอยู่ได้

ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วดึงเอาผ้าห่มมาปิดคลุมตรงหน้าอกของตัวเองเอาไว้ เพราะตอนนี้ฉันเปลือยท่อนบนอยู่ กำลังจะลุกขึ้นแต่ถูกแขนแกร่งของกำปั้นพาดมาตรงเอวซะก่อน ฉันหันไปมองเห็นกำปั้นลืมตาขึ้นมามองฉันอยู่

ตึกตัก! ตึกตัก! จู่ ๆ หัวใจดวงน้อย ๆ ของฉันมันก็เกิดเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง อะไรกัน ไม่ได้เด็ดขาด ฉันจะมาหวั่นไหวกับผู้ชายที่ทำร้ายฉันมาตลอดแบบนี้ไม่ได้

“แอบมอง ?” กำปั้นเลิกคิ้วถาม

“ใครจะไปแอบมองนาย”

“เธอ” กำปั้นกำชับกอดแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้ ๆ ฉันเล็กน้อย ตอนนี้เขาไม่ได้มีท่าทางเกรี้ยวกราดกับฉันแต่อย่างใด “แค่ยอมรับ จะปากแข็งเพื่อ ?”

“บะ บ้า ไม่ได้มองก็ไม่ได้มองสิ !!” ฉันยังคงปฏิเสธ ถึงแม้ว่าจริง ๆ แล้วฉันจะแอบมองเขาจริง ๆ ก็เถอะ ใครจะไปยอมรับล่ะ

“ไปอาบน้ำแต่งตัว” แขนแกร่งของกำปั้นยกออกไปจากเอวของฉัน ร่างหนาลุกขึ้นนั่งก่อนจะบิดขี้เกียจไปมาแล้วยีผมตัวเองจนยุ่งเหยิง

ทำไมฉันถึงรู้สึกใจเต้นแรงอีกแล้วล่ะ....เวลานี้เขาคือคนที่ฉันควรจะเกลียดมากที่สุดไม่ใช่หรอ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังพยายามที่จะเกลียดเขาอยู่

“หะ หันไป อย่าเพิ่งหันมานะ”

“จะอายทำไม”

“ฉันไม่ใช่คนหน้าด้านแบบนาย !!”

กำปั้นมองแรงใส่ฉัน แต่เขาก็ยอมเบือนหน้าหนีไปทางอื่นตามที่ฉันขอนะ ฉันรีบวิ่งไปหยิบผ้าขนหนูมาพันตัว แต่พอหันกลับไปที่เตียงก็เห็นกำปั้นมองมาทางฉันอยู่แล้ว

“นี่ !! บอกว่าห้ามมอง”

“นมก็เล็ก ๆ หวงไรนักหนา” กำปั้นพูดอย่างกวนประสาท

“นมเล็ก เหอะ!! งั้นก็อย่ามาจับสิ”

“ก็ไม่ได้อยากจะจับ”

“แต่นายก็จับ !!”

“อารมณ์พาไป”

ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ บ้าที่สุด!! ทำไมต้องมาเถียงเรื่องอะไรพวกนี้กับเขาด้วย

ตัด....

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในรถโดยมีกำปั้นเป็นคนขับ ตามที่เขาบอกไว้นั่นแหละว่าจะพาฉันไปพบแม่เลี้ยงของเขา ซึ่งฉันคิดว่ามันไม่จำเป็นเลยสักนิด

“พาฉันมาที่วัดทำไม” ฉันหันไปถามกำปั้น แต่เขากลับเอาแต่เงียบไม่พูดอะไร คงไม่คิดจะเอาฉันมาปล่อยวัดถูกมั้ย ยิ่งให้คิดว่าคนอย่างเขาจะพาฉันมาทำบุญละก็ ไม่มีทาง !!

“จะพาฉันไปเจอแม่นายไม่ใช่หรอ ?” ฉันถามอีกครั้ง แต่ก็ได้ความเงียบแทนคำตอบ “ไม่มีปากรึไง”

มันหงุดหงิดนะที่ต้องมาพูดคนเดียวแบบนี้น่ะ สรุปจะดีกับฉันหรือจะร้ายกับฉันกันแน่ ตามอารมณ์ไม่ทันเลยจริง ๆ

อย่าว่าแต่เขาเลย ฉันก็ด้วย !!

กำปั้นขับรถเข้าไปจอดภายในวัด ก่อนจะเอ่ยสั่งฉัน “ลงรถ”

“สรุปนายพาฉันมาทำไมที่วัด ?”

“อยากรู้ก็ตามมา”

( ครับ ) เสียงทุ้มของกำปั้นตอบคนปลายสาย

( เดี๋ยวผมจะรีบไป )

พูดจบเขาก็กดวางสาย

ฉันไม่น่ามาในวันนี้เลย ให้ฉันอยู่แบบไม่รู้อะไรมันยังจะดีกว่ามารับรู้ความจริงที่พ่อกับแม่และเฮียปิดบังฉันแบบนี้ ถ้ากำปั้นคิดว่าแม่ฉันตั้งใจ ฉันก็พอจะเข้าใจแล้วแหละว่าทำไมเขาถึงได้พูดกับพ่อแม่ฉันแบบนั้น

“สักวันครอบครัวเธอจะไม่เหลืออะไร” กำปั้นพูดทิ้งท้ายเอาไว้ เขาคว้ามาจับแขนฉันแล้วก็ดึงให้ฉันเดินตามเขากลับไปที่รถ

รถหรูแล่นออกไปจากวัดช้า ๆ บรรยากาศภายในรถมันอึมครึมอึดอัด เราทั้งคู่ต่างเงียบ ตอนนี้ฉันอยากจะถามพ่อกับแม่ อยากให้พ่อกับแม่เล่าความจริงทุกอย่าง ไม่ใช่ปล่อยให้ฉันไม่รู้อะไรแบบนี้

กำปั้นไม่ได้พาฉันกลับคอนโด เขาพาฉันไปที่ไหนก็ไม่รู้ ฉันไม่กล้าที่จะถามเขาเหมือนกัน

ไม่นานรถหรูก็แล่นเข้าไปในตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ มันใหญ่อย่างกับวังแหนะ พื้นที่โรงรถใหญ่พอ ๆ กับสนามหญ้าหน้าบ้านฉันเลยก็ว่าได้ แถมยังมีรถหรูจอดเรียงรายหลายสิบคันอีกด้วย

“พ่อฉันรออยู่” กำปั้นบอกฉัน เขาลงจากรถแล้วเดินนำฉันไปเลย

พ่อ ? พ่อที่ว่าคือพ่อเลี้ยงใช่มั้ย นี่รวยขนาดนี้เลยหรอ

ฉันรีบเปิดประตูรถแล้ววิ่งตามกำปั้นไปในตัวบ้านด้วยความประหม่าเล็กน้อย แอบคิดเล่น ๆ ว่าถ้าพ่อของเขารู้ว่าเราจดทะเบียนกัน บางทีพ่อเลี้ยงกำปั้นอาจจะบังคับให้เขาหย่ากับฉัน โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้

ภายในห้องรับแขกมีผู้ชายวัยกลางคน หน้าตาท่าทางน่าเกรงขามนั่งอยู่ ตรงหน้าทางเข้าห้องรับแขกมีชายฉกรรจ์ยืนเฝ้าอยู่ บรรยากาศน่ากลัวราวกับอยู่ในคุกที่มีผู้คุมขังคอยจับตามองอย่างไงอย่างนั้นเลย

ฉันไม่น่าตามเขาเข้ามาในบ้านเลยจริง ๆ

ผู้ชายวัยกลางคนที่ดูน่าเกรงขามคนนั้นลุกขึ้นเดินตรงมาหากำปั้นก่อนจะ ปัก!! เขาต่อยหมัดลงบนใบหน้าของกำปั้นหนึ่งทีเต็มแรง ฉันที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถึงกับเบิกตากว้างเริ่มทำอะไรไม่ถูก

“ฉันให้แกเอาทุกอย่างคืนมา” เจ้าของน้ำเสียงแข็งกร้าวตวัดสายตามาจ้องหน้าฉันอย่างไม่ชอบใจ “ไม่ใช่ให้แกไปเอาลูกของมันมาทำเมีย !!”