กำปั้นโน้มใบหน้าลงมาจูบฉันอีกครั้ง มันเป็นจูบที่ทำให้ฉันรู้สึกใจชื้นขึ้นมากว่าเดิมมาก ๆ นานหลายนาทีกว่าที่เขาจะถอนริมฝีปากออก
“หมั้นกันมั้ย ?” เขาถามสีหน้าจริงจัง ฉันทั้งตกใจแต่ก็ดีใจที่ได้ยินคำนี้จากเขา
“บ้า! ทางบ้านนายกับฉันคงได้ช็อคพอดี” แต่ถ้าถามถึงความเป็นจริงแล้ว เราทั้งคู่ยังหมั้นกันไม่ได้หรอก เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างในตอนนี้มันยังไม่พร้อม
“งั้นไปจดทะเบียนกัน”
“หยุดเลย ไม่เอา” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธเขา
“ทำไม” พอฉันปฏิเสธเขาก็ถามเสียงดุทันที
“ถ้าจดทะเบียนแล้ววันหนึ่งไปกันไม่รอดล่ะ”
“พูดเหมือนเธอไม่เคยจดทะเบียนกับฉัน”
“แล้วรอดไม่ล่ะ”
“ตอนนี้รอดแน่ ๆ”
กำปั้นตอบอย่างมั่นใจ แต่ฉันเองนี่แหละที่คิดอะไรไปเรื่อย และคงยังไม่ยอมที่จะจดทะเบียนตอนนี้แน่ ๆ มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยนะ
กว่าฉันจะบอกให้กำปั้นกลับไปได้ก็เกือบครึ่งชั่วโมงเลย เขาดูอาการฉันออกนั่นแหละ และคงไม่อยากให้ฉันคิดมากอีก
วันต่อมา....ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่มันดังรบกวนเวลานอนที่แสนสบายของฉัน เมื่อควานหาโทรศัพท์เจอแล้วดูว่าใครกันที่เป็นคนโทรมารบกวน คน ๆ นั้นคือกำปั้น เขาโทรวิดีโอคลอมา
( สายแล้วนะ นี่เธอยังนอนอยู่ได้ยังไง )
พอฉันกดรับสายเขาก็รับบทเป็นตาลุงขี้บ่นทันที
( อือ ~ )
( ตื่นได้แล้วครับคุณเมีย ผัวโทรหาสนใจกันหน่อยดิวะ )
ฉันคุยโทรศัพท์กับกำปั้นสักพักก่อนที่จะวางสาย ตอนนี้เขาอยู่บ้าน คุยนาน ๆ ไม่ได้ เผื่อพ่อเลี้ยงของเขามาเห็นเข้าคงจะเป็นเรื่อง ในความคิดของฉันฉันคิดแบบนี้แหละ แต่กำปั้นคิดยังไงก็ไม่รู้
กำปั้นกลับบ้านไปแค่ช่วงเช้า เดี๋ยวเขาก็กลับไปที่คอนโดตัวเองก็คงจะช่วงบ่าย ๆ
ห้างสรรพสินค้า...วันนี้ฉันนัดมาเดินห้างกับพวกเพื่อน ๆ แก้เบื่อ
“ทุกทีวันหยุดไม่เห็นอิเจ้มันจะออกไปไหน วันนี้มาแปลกว่ะ” เตพูด มันก็จริง ๆ นั่นแหละ ตั้งแต่ฉันคบกับกำปั้น ฉันก็ไม่ค่อยออกไปไหนกับเพื่อน ขนาดไปคลับเดี๋ยวนี้ยังไม่ได้ไปเลย
“นายก็หาเมียสิ จะได้อยู่ติดห้องบ้าง”
“ไม่เอาว่ะ อยู่ติดHeeไปวัน ๆ ดีกว่า _“ไอ้เต!! ทะลึ่ง” ฉันตบไหล่มันไปทีหนึ่ง ดีนะที่ตอนนี้พริ้งไปซื้อน้ำกับลีโอ ไม่งั้นเจอยัยพริ้งบ่นแน่ ๆ รายนั้นไม่ค่อยชอบให้พูดอะไรแบบนี้หรอก
“ผัวไม่ตามมาด้วยหรออิเจ้ ?” เลย์ถาม
“อยากเจอหน้าหรอ ฉันโทรตามให้เอามั้ย ?”
“หยุด ๆ เลย กูแค่ถาม ไม่ได้แปลว่ากูอยากเจอมัน”
พริ้งกับลีโอเดินกลับมาพอดี ตอนนี้พวกเรากำลังจะเข้าไปดูหนังกัน ไม่รู้หนังอะไรเลย์มันชวน
ในระหว่างที่หนังเล่นไปได้สักพัก พริ้งก็สะกิดให้ฉันพาออกไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน
“แกเป็นอะไรหรือเปล่าสายธาร หน้าตาเครียด ๆ” พริ้งถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัมพันธ์สวาท