สัมพันธ์สวาท นิยาย บท 66

ฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะเผลอก้มลงไปมองตาของเขาแล้วมันทำให้ใจมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ฉันรู้ตัวดีว่าฉันยังรักเขาอยู่ และฉันก็จำได้ว่าเขาเคยทำให้ฉันเจ็บขนาดไหน

“อย่าร้องสิ นี่ฉันมาง้อเธอนะ”

“ไม่มีนาย มันดีมากเลยรู้มั้ยดีกว่าตอนที่ฉันคบกับนายซะอีก” ฉันพูดทั้งที่ความจริงแล้วความหมายมันตรงกันข้าม

“ต่างกับฉัน ไม่มีเธอฉันไม่เป็นอันทำอะไรเลย คิดถึง อยากกอด อยากขอโทษ อยากให้เธอให้อภัย...” คำพูดพวกนั้นมันทำให้ฉันหวั่นไหว แต่ฉันจะไม่ยอมใจอ่อนกับอีแค่คำพูดแค่นี้แน่ๆ

“ลุกขึ้น!! ฉันจะไปอาบน้ำ”

“อาบน้ำ? เธอจะไปไหน”

“ไปเรียนสิถามได้”

“แต่นี่มันบ่ายสองแล้วนะ เธอจะไปเรียน?”

ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา บ่ายสองแล้วจริงๆ ด้วย หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นโชว์เบอร์ของเพื่อนๆ ฉันที่โทรมานับสิบสาย ไหนจะข้อความมาตามให้ไปเรียนอีก

“เพราะนายคนเดียว!! กลับห้องตัวเองไปเลยนะ” ฉันสะบัดมือออกจากมือเขาและผลักตัวเขาออกไป

“ไม่ไป เสื้อผ้าฉันก็อยู่ที่นี่ หมายความว่านี่ก็ห้องฉันเหมือนกัน”

“.....” ฉันเม้มปากแน่น รู้แบบนี้ฉันน่าจะเผาเสื้อผ้าเขาทิ้งซะให้หมดก็ดี เขาจะได้ไม่ต้องเอามาอ้าง

(พรึบ!!) จู่ๆ กำปั้นก็ลุกขึ้นแล้วดันตัวฉันให้นอนราบไปกับเตียง โดยที่เขาขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้ ยังดีที่มีผ้าห่มเป็นตัวกั้นระหว่างร่างกายเปลือยของเราทั้งคู่

“นะ นายจะทำอะไร”

“ทำอะไรดี” กำปั้นก้มหน้าลงมาใกล้ๆ จนฉันรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวของเขา “ทำแบบเมื่อคืนดีมั้ย ?”

“โรคจิต !!”

“หรือจะทำจนกว่าเธอจะยกโทษให้ฉันดี ?”

“ไม่ อื้อ~” ทันทีที่ประโยคปฏิเสธหลุดออกจากปากฉัน กำปั้นเขาก็โน้มใบหน้าลงมาจูบฉันทันที

ฉันดิ้นแล้วส่ายหน้าไปมาเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้น แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ฉันจะสู้แรงเขาไหว

กำปั้นขยี้จูบลงบนริมฝีปากฉันหนักๆ ก่อนจะถอดจูบออก

“ไปอาบน้ำได้แล้ว”

“ให้ฉันไปอาบน้ำนายก็ลุกขึ้นไปสิ !!”

“พูดกับผัวเพราะๆ หน่อยสิที่รัก”

“แค่อดีต” กำปั้นจ้องฉันตาเขียวปั๊ดทันที

หลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ กำปั้นเขาก็เข้าไปอาบน้ำต่อ ซึ่งก่อนหน้านี้ฉันไล่เขาไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ยอมกลับไปสักที

ฉันเหลือไปเห็นโทรศัพท์ของกำปั้นวางอยู่ ก่อนจะห้ามใจตัวเองไม่ให้หยิบมัน แต่แล้วความอยากรู้อยากเห็นมันก็มีมากเกินไป ฉันหยิบโทรศัพท์ของกำปั้นขึ้นมาและแน่นอนว่าฉันรู้รหัสผ่านดี เพราะตอนคบกันเขาก็เคยบอกฉัน

เมื่อกดรหัสผ่านแล้วสิ่งแรกที่ฉันทำคือกดเข้าไปเช็คดูในข้อความ มีผู้หญิงทักมาหาเขาเยอะมาก ซึ่งตอนที่คบกับฉันอยู่ไม่มี แต่เขาก็ไม่ตอบกลับผู้หญิงพวกนั้นเลยสักคน และฉันก็เห็นแชทของลินที่ส่งมาหากำปั้นเหมือนกัน ฉันจึงถือวิสาสะกดเข้าไปอ่าน เธอส่งข้อความมาเยอะมากๆ แต่ไม่ได้รับการตอบกลับจากกำปั้นเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ

“อะ แฮม!!” เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลังของฉันทำให้ฉันตกใจและกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วโยนโทรศัพท์ลงไปบนเตียงทันที

“ไม่ทันแล้วมั้ง” กำปั้นเดินอ้อมมาตรงหน้าฉัน เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย

“อะ อะไรของนาย”

“ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเธอเช็คโทรศัพท์ฉัน หรือไม่จริง ?”

ฉันเม้มปากแน่น ไม่น่าเลยยัยสายธารเอ้ย!!

“ก็ สะ เสียงมันดังฉันรำคาญก็แค่กดปิดแค่นั้น” ฉันแก้ตัวแบบถูๆไถๆไป ทั้งที่จริงแล้วมันไม่ได้มีเสียงดังอะไรเลย

กำปั้นเช็ดผมที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหมาดๆ แล้วมองหน้าฉันอย่างจับผิด

“เช็คก็เช็คไป ฉันไม่ว่า” เขาพูดก่อนจะเดินผ่านตัวฉันไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาสวมใส่