แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1093

เจี่ยงหยาวเถียงกลับด้วยใบหน้าโมโห “นายพูดไร้สาระ นายพาคนมาหาเรื่องพี่เฉินโม่ชัดๆ พี่เฉินโม่มีสิทธิป้องกันตัวเอง!”

“ฉันไม่ได้ถามเธอ!” ตำรวจคนนั้นจ้องเจี่ยงหยาว เจี่ยงหยาวตกใจจนไม่กล้าส่งเสียงทันที

ตำรวจคนนั้นย้ายสายตามาที่เฉินโม่ จ้องเฉินโม่แล้วถามเสียงเย็นชาว่า “ใครทำร้ายคนนั้น”

เฉินโม่สีหน้าเรียบเฉย ยอมรับอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “ฉันเอง”

“นายไม่รู้เหรอว่าที่นี่คืองานอะไร ถึงกล้าก่อเรื่องที่นี่!” ตำรวจคนนั้นถามออกมาด้วยเสียงสูง

เฉินโม่พูดอย่างเฉยเมยว่า “เขาจะทำร้ายฉัน จะให้ฉันยืนให้เขาทำร้ายเหรอ”

“แต่นายก็ไม่ควรทำร้ายเขาจนสลบ!”

“นายไปกับพวกเรา!” ตำรวจคนนั้นพูดเสียงเย็นชา

อานหลิงหัวสีหน้าได้ใจ มองเฉินโม่ด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ “ไอ้หนุ่ม จะสู้กับฉัน นายยังห่างชั้นอีกเยอะ! นายสู้เก่งไม่ใช่เหรอ ถึงนายจะสู้เก่งแค่ไหน แต่นายจะเร็วกว่าปืนเหรอ”

“กำลังของคน ทำได้เพียงทำให้คนเก่งกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยเท่านั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าคนใหญ่คนโตที่แท้จริง กำลังของนายใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย!”

ลูกคนรวยที่มุงดูรอบๆ เริ่มพูดคุยกันอีกแล้ว “คุณชายตระกูลอานก็คือคุณชายตระกูลอาน วางแผนแม่นยำไม่เคยผิดพลาดจริงๆ ดูเหมือนวันนี้เด็กนั่นหนีไม่พ้นแน่ๆ!”

“นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว ยังเลื่อมใสกำลังของคนกันอีก อาศัยสิ่งเหล่านี้กล้ามาสู้กับคุณชายตระกูลอานได้ยังไง เด็กคนนี้รนหาที่ตายแท้ๆ!”

“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมอานหลิงหัวต้องเล่นงานเด็กคนนั้นด้วย”

“หึหึ นายคงไม่รู้สินะ! ได้ยินว่าเด็กคนนี้จะแย่งผู้หญิงกับคุณชายอาน กล้าแย่งผู้หญิงกับคุณชายอานในมณฑลซีไห่ นายว่าเด็กคนนี้ไม่ได้รนหาที่ตายหรือไง”

“รนหาที่ตายแน่ๆ กล้าแตะต้องผู้หญิงที่อานหลิงหัวชอบ ไม่คำนึงถึงความสามารถตัวเองเลย!”

เฉินโม่มองตำรวจคนนั้น สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย จำใจต้องเป็นเช่นนี้ เขาไม่ได้อยากแตกหักกับคนของทางการ

แต่วันนี้ช่วยไม่ได้จริงๆ