แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1092

ชายวัยกลางคนมองเฉินโม่ สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที นัยน์ตาฉายแววดูหมิ่น “ไอ้หนุ่ม ถ้าตอนนี้นายคุกเข่าอ้อนวอนคุณชายอาน ฉันจะไว้ชีวิตนาย!”

เฉินโม่หน้านิ่ง ตบไปหนึ่งทีแล้วพูดว่า “น่ารำคาญ!”

“หึ รนหาที่ตาย!” ชายวัยกลางคนเห็นเฉินโม่ลงมืออย่างรวดเร็ว จู่ๆ เขาโมโหมาก ใช้หมัดกระแทกไปทางเฉินโม่

อานหลิงหัวมองเฉินโม่ ยิ้มเยาะอย่างได้ใจ “ไอ้หนุ่ม นายอวดดีจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน! เดิมทีกะว่าจะแค่สั่งสอนนาย คิดไม่ถึงว่านายจะทำให้คุณหลินโมโห! นายตายแน่!”

พวกลูกคนรวยที่มุงดูอยู่รอบๆ ต่างมีสีหน้าสะใจผุดขึ้นมา “คิดไม่ถึงว่าเด็กนี่จะกล้าลงมือกับคนของอานหลิงหัว นี่รนหาที่ตายไม่ใช่หรือไง”

เหมือนทุกคนมองเห็นภาพที่เฉินโม่โดนซัดจนกระอักเลือดกระเด็นถอยหลังแล้ว พากันกอดอกรอดูเฉินโม่อับอาย

หลินเหม่ยหลิงก้มลงมาข้างหูเจี่ยงหยาวเงียบๆ แล้วพูดเสียงเบาว่า “เฉินโม่จะชนะไหม”

เจี่ยงหยาวไม่กังวลสักนิด เธอพูดอย่างแน่วแน่ว่า “วางใจเถอะ พี่เฉินโม่ชนะแน่นอน!”

เพียะ!

คุณหลินโดนเฉินโม่ตบจนกระเด็นออกไป กระแทกเข้ากับกำแพงที่ประตูถึงจะหยุดลง นอนสลบอยู่บนพื้น เลือดเต็มตัวไปหมด

อะไรกัน!

ทุกคนตกตะลึงทันที!

“คิดไม่ถึงว่าเด็กนี่จะเก่งขนาดนี้!”

“ดูไม่ออกจริงๆ! มิน่าล่ะเขาถึงกล้าท้าทายอานหลิงหัว ที่แท้เป็นยอดฝีมือนี่เอง!”

แววตาที่คนรอบๆ มองไปยังเฉินโม่ แฝงไปด้วยความตกตะลึง