อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1093

ฝูกวงหลับตาเงียบ พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงไร้ชีวิตชีวาว่า “รีบปล่อยเขาไป แล้วข้าจะตอบตกลงเจ้า ไม่อย่างงั้นข้ายอมฆ่าตัวตาย”

“ปล่อยเขาไปก็ได้ ว่าตอนนี้ข้ายังไม่สะใจ รอข้าเล่นเบื่อแล้ว ก็จะปล่อยพวกเจ้าสองคนไปเอง”

“ข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไง”

“เจ้ามีตัวเลือกเพียงต้องเชื่อข้า”

“อย่า....อย่ายอมนาง.....” ดวงตาเยือกเย็นของเลว่อิ่ง ในที่สุดก็ฉายแววร้อนใจ

จักรพรรดินีลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาของเขา พร้อมหัวเราะพูดว่า “เจ้าโง่ ข้าไม่ลำเอียงเลือกที่รักมักที่ชังหรอก มีเขาแล้ว ข้าก็ยังโปรดปรานเจ้าเหมือนเดิม”

จักรพรรดินีโบกมือ ขันทีรีบส่งสัญญาณให้กู้ชูหน่วนเอายามา

กู้ชูหน่วนเดินมา พร้อมยื่นยาให้ตรงหน้าจักรพรรดินีอย่างนอบน้อม

ตอนที่ขยับไปใกล้จักรพรรดินี กู้ชูหน่วนมึนเวียนหัว ร่างกายแทบโซเซหลายที ดวงจิตวิญญาณสามดวงบนหน้าผากนั่น ราวกับเคลื่อนไหวเล็กน้อย

เหมือนอย่างกับว่า นางรู้สึกว่ามือของจักรพรรดินีที่ยื่นมาหยิบขวดยานั้นแข็งทื่อ ดวงตาสีเข้มคู่หนึ่งจ้องมองมาที่นางอย่างคลุมเครือ

ถึงแม้จะไม่ได้หันไปมองสายตาของนาง แต่กู้ชูหน่วนก็รู้สึกได้ว่า ผู้หญิงคนนี้อันตรายมาก แววตาก็อำมหิต

แต่ความรู้สึกนี้ก็หายไปอย่างรวดเร็ว ราวกับไม่เคยเกิดขึ้น

“เงยหน้าขึ้นมา”

จักรพรรดินีรับขวดยาไป ยื่นเข้าใกล้จมูกแล้วสูดดม พร้อมพูดสั่งกู้ชูหน่วน

กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นมาอย่างหวั่นเกรง เผยให้เห็นใบหน้าที่ผ่านการแปลงโฉมแล้ว

ใบหน้านี้ดูธรรมดา อยู่ท่ามกลางฝูงคนก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร

“หน้าตาธรรมดา แต่ดวงตาของเจ้าคู่นี้ค่อนข้างมีมีชีวิตชีวา”

จักรพรรดินีพูดขึ้นมาอย่างเฉยเงย กู้ชูหน่วนก็ไม่รู้ว่านางพูดประโยคนี้หมายความว่าอย่างไร เพียงแกล้งทำเป็นหวาดกลัวจนสั่นเทา

ขันทีที่อยู่ด้านข้างแต่ละคนต่างพึมพำอยู่ในใจ

ก็แค่นางกำนัลคนหนึ่งเท่านั้นเอง ทำไมวันนี้จักรพรรดินีถึงให้นาเงยหน้าขึ้นมา?