SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 54

ตอนที่ 54

"ขวดนี้ขมหน่อยเธอดื่มแค่นี้ก็พอ" มาเฟียหนุ่มรินเหล้าราคาแพงลงฝาขวดเหล้าให้กับน้องสาวอย่างชำนาญ

"น้องจะบอกคุณแม่ว่าพี่ชายเอาเหล้าเข้ามากินที่ห้องนอนของน้อง"

"อย่ามาปากเก่งถ้าเธอจะบอกแม่คนอย่างเธอตะโกนตั้งแต่ฉันปีนเข้าหน้าต่างห้องนอนของเธอตั้งแต่แรกแล้ว..เธอเองก็รอให้ฉันมาง้อไม่งั้นดึกขนาดนี้เธอคงหลับไปแล้ว" มาเฟียหนุ่มตอบกลับน้องสาวอย่างรู้ทัน

"แสนรู้จังเลยนะคะ"

"เมนส์มารึยัง"

"คะ..หมายถึงประจำเดือนน้องใช่ไหมคะ"

"ประจำเดือนฉันมั้ง"

"พี่ชายมีมดลูกแล้วเหรอคะ"

"กวนตีน..ฉันถามก็ตอบไม่ใช่มากวนตีน"

"เดือนนี้ยังไม่มาค่ะ"

"อืม..ให้ดมเฉยๆไว้ตรวจครรภ์ก่อนถ้าไม่ท้องค่อยกิน" มาเฟียหนุ่มยื่นฝาขวดเหล้าที่มีน้ำสีอำพันอยู่ในนั้นให้น้องสาวดมเพียงนิดก่อนจะดึงมือกลับมา

"จะให้ดมเพื่ออะไรคะ"

"ฉันว่าเธอน่าจะท้องลูกของฉันอยู่..อารมณ์แปรปรวนขนาดนี้ปกติเธอไม่เป็นแบบนี้"

"น้องกินยาคุมตลอดจะท้องได้ยังไง"

"เดี๋ยวพรุ่งนี้ตรวจก็รู้เอง"

"ทำไมพี่ชายดูไม่ตื่นเต้นเลยล่ะคะ"

"เพราะฉันตั้งใจเอาแฝดนรกเข้าไปในท้องเธอไง"

"ไร้สาระพี่ชายเมามากแล้วนะ"

"เมายังไงก็ผัวเธอ" มาเฟียหนุ่มตอบกลับน้องสาวพลางกระดกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่โดยที่ไม่ได้สนใจใบหน้ากระเง้ากระงอดของน้องสาวที่จ้องมองมาที่เขาเลยแม้แต่น้อย

30 นาทีผ่านไป

"ง่วงแล้วเหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามน้องสาวเมื่อเห็นว่าเธอทำหน้าเซื่องซึม

"อื้อ~" น้ำขิงตอบกลับพี่ชายในลำคอด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"ทำนะ" มาเฟียหนุ่มอุ้มน้องสาวลงจากตักแกร่งของตัวเองพลางจัดท่าทางให้น้องสาวนอนหงายกางขาออกกว้างเผยให้เห็นกลีบดอกไม้งามอวบอูมเบ่งบานได้อย่างชัดเจน

วันต่อมา

มาเฟียหนุ่มเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของบ้านในช่วงเช้าของวันไฟเดินตรงเข้าไปหาผู้เป็นมารดาที่นั่งคุยกับน้องสาวบุญธรรมของเขาอยู่ภายในห้องรับประทานอาหารอย่างออกรสโดยมีคิมหันต์ผู้เป็นบิดานั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ข้างๆผู้เป็นมารดา

"พี่ชายเราลงมาพอดีเลย" พริบพราวพูดขึ้นพลางหันหน้ามาทักทายลูกชายคนโต

"เดี๋ยวนี้ทำตัวลึกลับกับครอบครัวนะ..เมื่อคืนไปไหนมาทั้งคืนแม่เคาะประตูห้องนอนก็ไม่ยอมมาเปิดให้จนแม่ต้องใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปถึงได้รู้ว่าลูกไม่ได้อยู่ในห้องนอน" พริบพราวหันไปพูดกับลูกชายพลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินไปตักข้าวต้มใส่ชามให้ลูกชายเหมือนทุกๆวันไฟไม่ได้ตอบกลับอะไรผู้เป็นมารดาเขาเอาแต่จ้องมองใบหน้าสวยหวานของน้องสาวด้วยแววตาที่ยากเกินจะคาดเดา

"มองน้องไม่วางตาเลยนะ..เจอกันทุกวันยังไม่ชินกับความสวยของน้องอีกเหรอ" พริบพราวเอ่ยแซวลูกชาย

"ผมต้องการหมั้นกับน้ำขิง..พ่อกับแม่คิดค่าสินสอดเท่าไหร่" คำพูดของไฟทำให้คิมหันต์ผู้เป็นบิดาเงยหน้าออกมาจากหนังสือพิมพ์ทันทีคิมหันต์ตวัดตามองลูกชายอย่างเอาเรื่อง

"เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ" คิมหันต์เอ่ยถามลูกชายกลับด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

"ผมรักน้ำขิงผมอยากหมั้นกับเธอ" ไฟตอบกลับผู้เป็นบิดาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"ฉันไม่อนุญาต" คิมหันต์ตอบกลับลูกชายเสียงเรียบก่อนจะหันกลับมาสนใจข่าวการเมืองในหนังสือพิมพ์ต่อ

"ทำไม..ในเมื่อพ่อเองก็จะยกน้ำขิงให้ผมตั้งแต่แรกอยู่แล้ว" คิมหันต์นั่งอ่านหนังสือพิมพ์เงียบๆไม่ได้ตอบกลับลูกชายเขาทำหูทวนลมเมินเฉยต่อคำพูดของลูกชายรวมถึงพริบพราวที่นั่งทานข้าวอย่างใจเย็นทำราวกับว่าคำพูดของไฟเป็นเพียงแค่ธาตุอากาศ

"พ่อ" ไฟเรียกผู้เป็นบิดาเสียงเข้มพลางจ้องมองใบหน้าคมคายของผู้เป็นบิดาอย่างเอาเรื่อง