SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 58

ตอนที่ 58

"ชะเอม" น้ำขิงเรียกชะเอมด้วยน้ำเสียงดุดันเมื่อเห็นว่าชะเอมเอาแต่จ้องมองมัดกล้ามเนื้อกำยำของไฟที่โผล่พ้นเสื้อฮาวายออกมาทำให้ชะเอมรีบหันหน้ากลับมาฉีกยิ้มกว้างโชว์ฟันขาวเรียงสวยพลางกระพริบตาปิ๊งๆให้น้ำขิงด้วยความออดอ้อนอย่างมีจริต

"นิดหน่อยเองอย่ากริ้วววเดี๋ยวแก่เร็ว~" ชะเอมแนบพวงแก้มแนบชิดกับเรียวแขนของน้ำขิงอย่างออดอ้อน

"ห้ามมองพี่ชายของเราต่อหน้าเราอีก..ลับหลังก็ไม่ควรเพราะพี่ชายเป็นของเราคนเดียว"

"หวงขนาดนี้..เรียกผัวเลยก็ได้นะ..พี่ชงพี่ชายอะไร..ขย่มกันจนตอจะหักอยู่แล้วแถมยังตั้งท้องลูกของอธิการบดีอีกยังจะเรียกอธิการบดีว่าพี่ชายอีกนะยัยเกี๊ยว" ชะเอมเอ่ยกระแหนะกระแหนน้ำขิงติดตลกก่อนจะผละใบหน้าออกจากเรียวแขนของน้ำขิงพลางหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างสบายใจ

"พี่ชาย..ติดกระดุมเสื้อให้ครบเดี๋ยวนี้นะ" น้ำขิงออกคำสั่งกับพี่ชายเสียงเข้มพลางแสดงอาการกะบึงกะบอนแสนงอนใส่พี่ชายเธอไม่ต้องการให้ผู้หญิงอื่นได้เห็นเรือนร่างกำยำสมบูรณ์แบบราวกับถูกพระเจ้าปั้นขึ้นมากับมือของพี่ชาย

"ครับ" ไฟตอบรับคำสั่งของน้องสาวอย่างว่าง่ายก่อนจะรีบติดกระดุมเสื้อให้ครบทุกเม็ดตามคำสั่งของน้องสาว

"อุ๊ย..พี่ชายน้ำขิงพูดครับด้วย" ชะเอมอุทานออกมาด้วยความตกใจอย่างลืมตัวด้วยไม่คิดว่าผู้ชายดิบเถื่อนอย่างไฟจะพูดคำสุภาพออกมาได้การเปลี่ยนแปลงในหลายๆเรื่องของไฟที่ตั้งแต่รู้ว่าน้ำขิงตั้งท้องลูกของเขาทำให้ชะเอมที่ได้เห็นกับตาได้ยินกับหูของตัวเองตกใจไม่น้อยดูเหมือนว่าไฟจะดูเป็นคนสุภาพมากขึ้นจากที่เธอเคยเห็นเขาในเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก

"มึงจะตื่นเต้นอะไรก็แค่คำว่าครับ" วกวนว่าให้ชะเอมอย่างนึกรำคาญในความทำหน้าอึ้งได้โอเวอร์ของชะเอม

"พี่ชายน้องอยากลงไปเล่นน้ำ" น้ำขิงออดอ้อนพี่ชายเสียงหวานพลางหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินเข้ามาสวมกอดพี่ชายเอาไว้แน่น

"จะลงไปเล่นน้ำแล้วน้องไม่ง่วงนอนเหรอครับ" ไฟเอ่ยถามน้องสาวด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นอ่อนโยนทำเอาทุกคนภายในห้องโถงใหญ่ของเรือยอร์ชสุดหรูต่างนิ่งอึ้งไปตามๆกันด้วยไม่คิดว่าไฟจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้

"ไม่อยากจะเชื่อหูเลย" ชะเอมพูดขึ้นอีกครั้งพลางสะบัดศีรษะไปมาแรงๆด้วยกลัวว่าตัวเองจะฝันไปคำพูดที่ดูสุภาพอ่อนโยนของไฟที่มีต่อน้ำขิงทำให้ชะเอมประหลาดใจไม่น้อยไฟยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองในหลายๆเรื่องเพื่อน้ำขิงและลูกอย่างไม่น่าเชื่อว่าคนดิบเถื่อนโหดเหี้ยมอย่างเขาจะทำได้แม้มันจะดูขัดตาไปหน่อยแต่ก็ถือว่าไฟเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นได้ดีทีเดียว

"ไม่ได้เจอกันหลายวันมีผัวรึยังไอ้วกวน" พนาเดินเข้ามาเอ่ยทักทายวกวนด้วยคำพูดห้วนๆทำให้วกวนดันลิ้นหนาเข้ากระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิดและรำคาญในเวลาเดียวกัน

"ปากหมาจังวะ" วกวนตอบกลับด้วยความรำคาญ

"คอลึกไหมมึงอะ" พนาเอ่ยถาม

"ห้ะ!" วกวนอุทานออกมาด้วยความตกใจก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นดุดันในนาทีต่อมา

"ไม่ได้เจอกันนานมึงมีผัวรึยัง" พนาเอ่ยถามวกวนอีกครั้งพลางยักยิ้มมุมปากให้วกวนอย่างนึกสนุกที่ได้กลั่นแกล้งให้วกวนเสียอารมณ์

"ปากกับหน้าไปทางเดียวกันเลยนะมึง" วกวนว่าให้พนาเพียงนิดก่อนจะหันหน้ากลับมาคุยกับน้ำขิงและชะเอมต่อ

"มีแฟนรึยังชะเอม" อชิเอ่ยถามชะเอมเสียงเรียบพลางนั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับชะเอมอย่างใจเย็น

"ยังค่ะ" ชะเอมตอบกลับอชิพลางจ้องมองลูกกระเดือกของอชิในยามที่เขายกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างไม่วางตาบุคลิกที่ดูเย่อหยิ่งของอชิและหน้าตาที่หล่อเหลาของเขายิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยของชะเอมเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง

"อยากให้ฉันจีบเธอไหม" อชิเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆออกมายิ่งทำให้หัวใจของคนฟังอย่างชะเอมเต้นแรงจนวกวนที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยินเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจของเธอได้อย่างชัดเจน

"เพื่อนมึงจะเอียงคออะไรขนาดนั้น" พนาเอ่ยถามวกวนอย่างไม่เข้าใจเมื่อเห็นว่าชะเอมเอียงคอไปอีกทางอย่างเอียงอายเมื่อโดนอชิเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา

"นี่คือท่าเอียงอายที่ถูกต้อง" วกวนตอบ

"เอียงจนคอจะเคล็ดอยู่แล้วนะ..กูเห็นแล้วอยากจะหมุนคอให้" พนาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าชะเอมเอียงคอเขินอายไปอีกทางจนศีรษะจะติดกับพื้นเบาะที่นั่งโซฟา

"จริตเขินอายอ่ะเนาะ" เป็นน้ำขิงที่เอ่ยแซวเพื่อนรักขึ้นมาอย่างติดตลก