SAVAGE MAFIA โลกันตร์คนคลั่งรัก นิยาย บท 7

“ทีกับฉันทำเป็นหวงตัวทีกับผู้ชายคนอื่นยิ้มหน้าระรื่นทำตัวระริกระรี้” มาเฟียหนุ่มพ่นวาจาร้ายกาจออกมาก่อนจะฉีกกระชากเสื้อนักเรียนของน้องสาวจนมันขาดวิ่น ตุ้บ!!

“ฮือๆ! น้องเจ็บ” น้ำขิงร้องไห้ปล่อยโฮดังลั่นห้องนอนเมื่อถูกพี่ชายต่างสายเลือดผลักร่างเล็กของเธอล้มลงบนเตียงนอนอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บบริเวณที่ถูกกระแทก

“ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ยุ่งกับผู้ชายคนอื่น” พูดจบมือใหญ่ก็ฉีกกระชากเสื้อชั้นในตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นหน้าอกใหญ่ขนาดพอดีมือริมฝีปากหนาตะโบมดูดดึงยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่ออย่างแรงลิ้นสากลากลิ้นเลียวนรอบยอดอกสีสวยใช้ปากดุนจนยอดปทุมถันแข็งชันเป็นไต พลางใช้มือใหญ่เกี่ยวขอบแพนตี้สีชมพูออก

“ฮือๆๆคุณแม่!” น้ำขิงดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดและกลัวเธอตะเบ็งเสียงร้องเรียกผู้เป็นมารดาราวกับจะขาดใจ “อึก..อื้อ!” คำพูดของน้ำขิงกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อถูกมาเฟียหนุ่มจูบปิดปากไม่ปล่อยให้เธอส่งเสียงร้องออกมาอีก มือใหญ่เขี่ยติ่งเกสรสีสวยไปด้วยนิ้วหัวแม่มือเขี่ยเม็ดเกสรถี่ๆเขี่ยจนร่องเล็กเริ่มแฉะ

“หึ..ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอย่างเธอจะมีอารมณ์กระสันแล้ว” มาเฟียหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคอหนาเบาๆอย่างพึงพอใจน้ำขิงตัวกระตุกเกร็งถี่ๆ น้ำหวานสีใสไหลเยิ้มออกมาเปื้อนมือใหญ่ ริมฝีปากหนาจูบปากแลกลิ้นอย่างเอาแต่ใจจนร่างเล็กหนีบขาเข้าหากันมือใหญ่โอบเอวเล็กแล้วเลื่อนไปขยำกระหน่ำเคล้าคลึงหน้าอกใหญ่อย่างแรง

ริมฝีปากหนาจูบขบกัดที่ลำคอขาวผ่องสร้างรอยความเป็นเจ้าของอย่างเอาแต่ใจลมหายใจอุ่นพ่นรดต้นคอขาวผ่องสลับกับฟันคมงับผิวเนื้อขาวผ่องลิ้นสากลากเลียจนทั่วลำคอขาวเนียนมือใหญ่เลื่อนลงมาจับเรียวขาสวยให้อ้าขาแยกออกจากกันพลางลูบขยำกลีบดอกไม้งาม

ใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประทานเลื่อนลงมาหยุดที่ใจกลางความเป็นหญิงริมฝีปากหนาคายน้ำลายใส่เนินสามเหลี่ยมอวบอูมหลังจากนั้นจึงลากลิ้นสากละเลงวนจนทั่วกลีบดอกไม้งามปลายลิ้นจ่อตวัดติ่งเกสรสีสวยนาบลิ้นแฉะทาบร่องเล็กอวบอูมจนร่องเล็กเปียกแฉะเยิ้มกว่าเดิมฟันคมดูดดึงติ่งเกสรสีสวยจนยืดตามแรงดูดดึงของปากหนา

“ฮือๆ!น้องเจ็บ..คุณแม่ช่วยหนูด้วย!”

“หึ..แม่อยู่หลังบ้านคงจะได้ยินหรอก”

“ฮือๆ..อึก..กระซิกกระซิกฮือๆ” น้ำขิงร้องไห้จนตัวโยนร่างกายสั่นเทิ้มอย่างหนักด้วยความหวาดกลัว

“เตรียมอาหารเย็นให้พร้อม เดี๋ยวฉันจะไปตามลูกขิงลงมาทานข้าว” เสียงพูดคุยของพริบพราวและสาวใช้ในบ้านคุยกันดังเข้ามาใกล้ๆ ห้องนอนของน้ำขิงเรื่อยๆทำให้มาเฟียหนุ่มต้องรีบผละตัวออกจากน้องสาวต่างสายเลือดในทันที

“นับว่ายังมีบุญ..ครั้งหน้าถ้ายังยุ่งกับผู้ชายอีกเธอเตรียมตัวเป็นนายหญิงของบ้านนี้ได้เลย” มาเฟียหนุ่มชี้หน้าคาดโทษน้องสาวเอาไว้พลางใช้ลิ้นสากเลียรอบริมฝีปากหนาของตัวเองไปด้วยก่อนจะรีบปีนหน้าต่างห้องนอนของน้องสาวไต่ระเบียงด้านนอกห้องนอนของน้องสาวไปยังประตูหน้าต่างห้องนอนของตัวเองอย่างชำนาญ

“ลูกขิงลงมาทานข้าวเย็นได้แล้วลูก” พริบพราวเดินเข้ามาเรียกลูกสาว ทำให้น้ำขิงรีบวิ่งเข้าไปภายในห้องน้ำทำทีราวกับว่าตัวเองกำลังอาบน้ำอยู่

“อาบน้ำอยู่เหรอลูกขิง” พริบพราวได้ยินเสียงน้ำไหลจากห้องน้ำภายในห้องนอนของลูกสาวเธอจึงเดินเข้าไปพูดใกล้ๆบานประตูห้องน้ำ “เดี๋ยวแม่จะไปตามพี่เขาลงมาทานข้าวก่อนนะลูกขิง..หนูอาบน้ำเสร็จแล้วตามแม่ลงมาที่ห้องอาหารนะ”

“ค่ะคุณแม่” น้ำขิงตอบกลับผู้เป็นมารดาเสียงปกติ

@สามสิบนาทีผ่านไป

หลังจากที่ใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงอาบน้ำชำระล้างร่างกายเสร็จสรรพน้ำขิงจึงเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านในชุดนอนกระโปรงสีขาว