สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 43

ตอนที่ 43: พบเจอ “เป้าหมาย”

เหอหย่าหานหน้าซีดจ้องไปที่ผู้หญิงหน้านิ่งไร้อารมณ์ตรงหน้ากำมือไว้แน่น

เมื่อก่อนเธอเคยเจอผู้หญิงมากมายที่เข้าหาเผยลี่เชิน ผู้หญิงพวกนั้นเธอไม่เคยใส่ใจ แต่ไป๋เสว่เอ๋อร์เธอแตกต่างจากผู้หญิงเหล่านั้น

ความมั่นใจที่พุ่งออกมาจากตัวเธอ เป็นผลมาจากการบ่มเพาะในครอบครัวมั่งคั่งมาก่อน อุดมสมบูรณ์ในทุกด้านแถมความมั่งคั่งทางความคิดอีกต่างหาก ถึงแม้ตอนนี้ตระกูลไป๋จะล้ม แต่พฤติกรรมของไป๋เสว่เอ๋อร์ก็ยังไม่เหมือนคนปกติทั่วไป

ผู้หญิงแบบนี้แหละที่จะเป็นผู้แข่งขันที่แท้จริงสำหรับเธอ

เหอหย่าหานกัดปากครุ่นคิดว่าจะตอบโต้กลับยังไงดี แต่เผยลี่เชินที่อยู่ข้าง ๆ เอ่ยปากก่อน “หย่าหาน ผมยังมีงานต้องทำ ขอตัวก่อนนะครับ”

สิ้นประโยค เขาโอบไป๋เสว่เอ๋อร์เดินจากไป สายตาไม่คิดที่จะค้างไว้บนตัวเธอแม้แต่วินาที

เหอหย่าหานหันหลังมองไปทางแผ่นหลังของสองคนนั้น ความริษยาถาโถมสู่กลางใจ เธอไม่ยอมรับที่เผยลี่เชินรู้จักเธอมาหลายปีแต่เทียบกับไป๋เสว่เอ๋อร์ที่รู้จักกันเพียงไม่กี่วันไม่ติด

เผยลี่เชินโอบไป๋เสว่เอ๋อร์เดินออกมาสักระยะหนึ่งก็ดึงมากลับมาอย่างธรรมชาติ ไม่มีคำอธิบายใด ๆ ทุกอย่างกลับสู่ปกติ

ไป๋เสว่เอ๋อร์มองผู้ชายข้างกาย เมื่อกี้ยิ้มแย้มทำท่าทางยั่วยวนอยู่ข้างหูเธอ แต่ตอนนี้หน้าเข้มขรึม เปลี่ยนหน้าไวยิ่งนัก

เผยลี่เชินหีนหน้ามาหลังจากสังเกตสายตาจ้องมองที่เขาของผู้หญิง จังหวะพอดีกับรอยยิ้มของไป๋เสว่เอ๋อร์ที่ยังไม่ทันจางหายไป เขาชะงักแล้วถามว่า “เป็นอะไรหรอ”

“เปล่าค่ะ” ไป๋เสว่เอ๋อร์รีบเบี่ยงสายตาหนี ถึงจะพูดแบบนี้แต่ความหมายบนหน้ากลับสื่อไปอีกนัยหนึ่ง

เผยลี่เชินขมวดคิ้วเข้ม เห็นผู้หญิงกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบค็อกเทลบนโต๊ะข้าง ๆ เขายื่มมือไปจับมือเธอ “ไป๋เสว่เอ๋อร์ คุณมีเรื่องปิดบังผมหรอ”

ก่อนที่จะม่เมืองหนานไห่เขาอุตส่าห์บอกข้อปฏิบัติตัวเรียบร้อย แต่นี่เพิ่งจะวันที่สองเอง เธอก็มีเรื่องปิดบังเขาซะแล้ว ช่างกล้าจริง ๆ

ไป๋เสว่เอ๋อร์เงยหน้ามองเขาอยากจะชักมือออกมา แต่รอบกายเต็มไปด้วยผู้คน เธอเองก็ไม่กล้าขยับด้วยท่าทางโผงผาง ลองหลายครั้งก็ไม่ได้ผล เธอขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด สีหน้าผู้ชายเข้มขึ้น แต่ไม่รู้ทำไมเธอแบบสะใจเบา ๆ

เผยลี่เชินจ้องไป๋เสว่เอ๋อร์สักพัก จู่ ๆ ดึงเธอเข้ามาใกล้ด้วยความแรงที่เพิ่มขึ้น แนบอยู่ข้างหูเธอพูดด้วยน้ำเสียงแข็งยะเยือก “ไป๋เสว่เอ๋อร์ เดี๋ยวกลับไปค่อยจัดการคุณ”

พูดจบกำลังจะปล่อยมือ แต่เหลือบไปเห็นค็อกเทลบนโต๊ะข้าง ๆ สีหน้าพลันเข้มขึ้น “ห้ามดื่มเหล้า ถ้าคุณเมาต่อหน้าผม ผมจะโยนคุณออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ประโยคที่ดูเหมือนเป็นการข่มขู่กลับฉุดความทรงจำเมื่อคืนก่อนออกมา ไป๋เสว่เอ๋อร์หัวใจกระตุกวูบพูดอะไรไม่ออก

เผยลี่เชินปล่อยมือเธอแล้วหยิบแชมเปญบนโต๊ะมาแก้วหนึ่ง เงยหน้ามองไปทางผู้คนที่ล็อบบี้

เขายกแก้วกระดกดื่ม แต่อยู่จู่ ๆ มองจ้องไปที่จุดหนึ่งด้วยสายตาแพรวพราว

ทันทีนั้นสีหน้าเขาจริงจังขึ้นมา มองไปทางไป๋เสว่เอ๋อร์ข้าง ๆ พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่จริงจัง “พบเป้าหมายแล้ว ตามผมมา”

ไป๋เสว่เอ๋อร์กำลังรู้สึกอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่เธอดื่มเหล้า เมื่อได้ยินเผยลี่เชินพูดเธอตื่นจากภวังค์ทันที