สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 55

ตอนที่ 55  เซ็ตอาหารคู่รัก 

อารมณ์ของชายหนุ่มเปลี่ยนไปอย่างไม่มีเหตุผล ไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงต้องโกรธ แต่สัญชาตญาณบอกกับเธอว่า หากเธอไม่ออกไปภายในห้านาที เผยลี่เชินจะต้องทำอะไรเธอแน่ๆ 

ไป๋เสว่เอ๋อร์กระโจนเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ล้างหน้า หลังจากออกมาก็เลื่อนบานตู้เสื้อผ้าปราดตามองชุดที่นำมาดูงานด้วยในคราวนี้ เลือกชุดกระโปรงสีขาวที่สวมสบายที่สุดมาหนึ่งตัว สวมรองเท้าส้นเตี้ยสีน้ำตาล คว้าเอาหวีมาหวีผมสองที จากนั้นผลักประตูออกไปอย่างรวดเร็ว

เผยลี่เชินยืนอยู่หน้าประตู เธอก้าวเท้าออกไป เขาเหลือบมองขึ้น ทั้งสองสบตากันต่างฝ่ายต่างชะงักงัน

เผยลี่เชินเลื่อนสายตาไปจากเธออย่างรวดเร็ว ในแววตาฉายอารมณ์อันไม่อาจอธิบายได้ ทว่าสีหน้ายังคงเยือกเย็นไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

 เขาก้าวเท้าตรงไปข้างหน้า ไป๋เสว่เอ๋อร์รีบร้อนตามหลัง เธอหอบหายใจพลางอดถามเขาออกมาไม่ได้ “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”

เธอกำลังหลับฝันอยู่ จู่ ๆ ถูกเสียงเคาะประตูปลุกให้ตื่น เปิดประตูมาเจอสีหน้าเย็นเยียบของชายหนุ่ม ย่อมไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไร

เผยลี่เชินเหลือบมองเธอด้วยสายตานิ่งเฉย เอ่ยอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ ไม่มีอะไร”

ไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่เชื่ออย่างแน่นอน ทว่าเผยลี่เชินตอบมาอย่างนั้น เธอจึงไม่อาจถามต่อ ได้เพียงแต่ตามเขาขึ้นลิฟท์ไปโดยไม่พูดอะไร ตรงไปยังร้านอาหารของโรงแรม 

ทันทีที่เท้าของทั้งสองก้าวเข้าไปยังร้านอาหาร ก็มีพนักงานสาวใบหน้ายิ้มแย้มออกมาต้อนรับ “ขอโทษค่ะ ใช่ที่จองไว้ก่อนหน้านี้ไหมคะ?”

เผยลี่เชินพยักหน้าเบา ๆ พนักงานสาวจึงพาพวกเขาตรงไปยังที่นั่งด้านข้างทันที 

พนักพิงโซฟาสูงยาวแยกแต่ละโต๊ะออกจากกันอย่างเป็นสัดส่วน ทำให้โต๊ะหนึ่งเปรียบเสมือนห้องเล็ก ๆ ค่อนข้างเป็นส่วนตัว บนโต๊ะยังมีเปลวไฟจากเทียนกระพริบไหว อีกทั้งยังมีกุหลาบหนึ่งดอก ให้ความรู้สึกคลุมเครืออย่างบอกไม่ถูก 

ไป๋เสว่เอ๋อร์ตะลึงไปครู่หนึ่ง มองพนักงานสาวเชิญให้เธอนั่ง เธอจึงได้แต่รวบรวมความกล้านั่งลงไป ขอนั่งปุ๊บก็ได้ยินพนักงานสาวเอ่ยถาม “ โต๊ะนี้สั่งเซตอาหารสำหรับคู่รักไว้นะคะ ทั้งสองท่านรอสักครู่ ฉันจะไปแจ้งพ่อครัวแล้วนำมาเสิร์ฟค่ะ” 

พูดจบ เธอก็โค้งตัวมาทางเผยลี่เชินกับไป๋เสว่เอ๋อร์ อมยิ้มที่มุมปาก แล้วจึงหันหลังจากไป 

เผยลี่เชินกับไป๋เสว่เอ๋อร์ตะลึงอยู่ตรงนั้นทั้งสองคน ไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ อยู่ชั่วขณะ จนกระทั่งไป๋เสว่เอ๋อร์ได้สติรู้สึกตัว เธอจึงนึกถึงสีหน้าและอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของเผยลี่เชินตอนอยู่หน้าประตูห้อง

เขาตั้งใจรอเธอมากินข้าวด้วยกัน ดูเหมือนว่าจะโกรธที่เธอตื่นช้า ทั้งยังสั่งเซตอาหารสำหรับคู่รักอีกด้วย... นี่เขาคิดจะทำอะไรกัน? 

ไป๋เสว่เอ๋อร์มองไปทางเผยลี่เชินด้วยสีหน้าสงสัย ตรงกับที่ฝ่ายชายมองมายังเธอพอดี ทำให้ทั้งสองสบตากัน ไป๋เสว่เอ๋อร์หลบสายตาเขาอย่างรวดเร็ว

ไม่มั้ง! หรือว่าเขา...จะคิดอะไรกับเธอ?

หัวใจของไป๋เสว่เอ๋อร์เต้นระรัว ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ แล้วรู้สึกประดักประเดิดอย่างบอกไม่ถูก 

เผยลี่เชินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเองก็สับสนพอกัน เขาเพียงบอกพนักงานให้จัดมื้ออาหารเท่านั้น ไม่ได้สั่งเซตอาหารสำหรับคู่รักสักหน่อย แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น

เขาเงยหน้าขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ เห็นหญิงสาวที่อยู่ตรงข้ามแสดงสีหน้าเขินอาย สองแก้มมีสีเลือดฝาด เขาเลิกคิ้วขึ้น หรือว่า...เธอเข้าใจผิดว่าเขาเป็นคนสั่ง ?

ดวงตาเรียวยาวฉายแววซุกซน เผยลี่เชินยืดตัวตรง มองไปยังไป๋เสว่เอ๋อร์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามด้วยความสนอกสนใจ

ไป๋เสว่เอ๋อร์ยกแก้วน้ำด้านข้างขึ้นมาดื่มอึก ๆ สีหน้าเลิ่กลั่ก จากนั้นเงยหน้าสบตาเข้ากับเผยลี่เชินที่กำลังมองเธอมาอยู่พอดี 

ความรู้สึกที่เพิ่งจะสงบลงได้กลับกลายมาหวั่นไหวอีกครั้ง เธอหลบสายตาด้วยอาการขัดเขินเล็กน้อย ทว่าไม่อาจกลั้นคำถามไว้ได้ “ประธานเผยคะ เราสองคนกินอาหารเซตนี้จะเป็นการไม่เหมาะหรือเปล่าคะ?”