สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 65

ตอนที่ 65 โกรธรึ

ไป๋เสว่เอ๋อร์ขมวดคิ้ว นิ่งเงียบไม่พูดอะไรอยู่นาน

สายตาของเผยลี่เชินดูลุ่มลึก หันมามองเธอ “พูดซิ”

ไป๋เสว่เอ๋อร์กัดริมฝีปาก พูดเสียงเบา “นอกจากที่พูด เรื่องอื่นฉันว่าฉันไม่ผิด”

เผยลี่เชินหรี่ตา หลังตรง ร่างของเขาเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยความเย็น “ไป๋เสว่เอ๋อร์....”

ดูเหมือนเขาอยากพูดแต่พูดได้เพียงครึ่งเดียว อีกครึ่งก็เงียบไว้

ไป๋เสว่เอ๋อร์มือกำเสื้อไว้แน่น ร่างกายรู้สึกหนาวสั่น ไม่พูดอะไรอีกเลย

ไม่นานรถก็มาถึงประตูโรงแรม เผยลี่เชินเปิดประตู ฝนยังคงตกหนักจึงตรงกลับเข้าห้องทันที

ไป๋เสว่เอ๋อร์ซึ่งอยู่ด้านหลังเขา ไม่พูดอะไรเช่นกัน ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่แล้วขึ้นลิฟต์ แต่กลับไม่สนใจซึ่งกันและกัน เหมือนคนแปลกหน้าสองคนที่ไม่รู้จักกัน

เมื่อไป๋เสว่เอ๋อร์เดินมาถึงประตูห้องของตัวเอง ถึงได้รู้ตัวในทันทีว่ากระเป๋าเธอยังคงอยู่ในรถของเขา เธอลืมหยิบมาด้วย

ไป๋เสว่เอ๋อร์ขมวดคิ้ว มองที่ประตูห้องลังเลว่าจะลงไปเอาที่รถดีหรือจะไปขอให้พนักงานต้อนรับข้างล่างมาช่วยเปิดประตู เสียง “ตี...ตี...” จากประตูห้องข้างๆ ดังขึ้นสองที ประตูห้องก็เปิดแล้ว

สายตาของชายคนนั้นหยุดอยู่บนร่างของเธอ แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา “มานี่ซิ”

ไป๋เสว่เอ๋อร์กัดริมฝีปาก มองเผยลี่เชินแล้วมองกลับไปโดยไม่ทำอะไร

เธอยังคงโกรธอยู่ พวกเขาเพิ่งจะทะเลาะกัน ตอนนี้เธอไม่ยอมก้มหัวให้เขาก่อนแน่

เมื่อเธอตั้งใจแล้วว่าจะไปหาพนักงานโรงแรม เผยลี่เชินก้เดินเข้ามาหา คว้าข้อมือของเธอไว้

ฝ่ามือของชายผู้นั้นร้อนผ่าวสัมผัสถูกผิวหนังของเธอ ทำให้มือที่เย็นยะเยือกของเธออุ่นขึ้นในทันที เธอร้องอุทานเบาๆ แต่เธอกลับถูกเผยลี่เชินลากเข้าไปในห้องของเขา

“คา” เธอถูกลากเข้าไปในห้อง จากนั้นเขาก็ปิดประตู ไป๋เสว่เอ๋อร์สะบัดมืออกจากมือของเผยลี่เชินด้วยความเขินอายจนใบหน้ามีสีแดง

เผยลี่เชินเห็นใบหน้าของไป๋เสว่เอ๋อร์ ขยับตัวเล็กน้อยแต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเธอทำให้ไม่มีทางเลือก

เห็นได้ชัดว่าเธอทำผิด แต่เธอก็ทำท่าทีเหมือนตัวเองถูกเอาเปรียบ เหมือนเขารังแกเธอ

เผยลี่เชินยักคิ้ว “ยังโกรธอยู่หรอ?”

ไป๋เสว่เอ๋อร์ก้มหัวเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเขา ดวงตาของเธอมีสีแดงตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

เผยลี่เชินก้มหัวลง จากมุมของเขาสามารถมองเห็นขนตางอนยาวของหญิงสาวและจมูกสีแดงทำให้จิตใจของเขาอ่อนลง เมื่อสายตาของเขากวาดมองไปที่เสื้อเปียกชื้นของเธอ คิ้วก็ขมวดเข้ม

เขาอดไม่ได้ที่จะจับมือเธอไว้ แล้วลากเธอไปที่ห้องน้ำ

“อาบน้ำเสร็จแล้วค่อยคุยกัน”

เมื่อสักครู่เดินไปถึงประตู ไป๋เสว่เอ๋อร์สะบัดมือออกจากมือเขา

เธอโกรธจริง วันนี้เธอโกรธไม่ใช่ว่าปุบปั๊บจะหายได้

เธอเงยหน้ากลั้นน้ำตาไว้มองดูเผยลี่เชินอย่างจริงจัง “คุณช่วยบอกฉันทีว่าฉันทำผิดตรงไหน?”

เธอต้องการให้เผยลี่เชินชดใช้ในสิ่งที่เกิดขึ้นจึงพยายามเต็มที่ ผิดอย่างไร? ผิดตรงไหน?

เผยลี่เชินมองดูหญิงสาวที่ตอนนี้ดูเอาจริงเอาจัง อารมณ์ที่ก่อตัวในใจกำลังแผ่นซ่านบอกได้เลยว่า ตอนที่เธอดื้อรั้นจริงจัง เธอน่ารักมาก