สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 76

ตอนที่ 76 ฉันจะไปสืบเรื่อง คืนความยุติธรรมให้กับเธอ

เมื่อเผยลี่เชินได้สติกลับมา เงาของไป๋เสว่เอ๋อได้เลือนหายไปจากหน้าประตูแล้ว เขาอดทนอดกลั้นความโกรธไว้ หันหลังมามองเผยอี้ สายตามองด้วยความอาฆาตแทบจะฉีกร่างเขาแยกเป็นสองท่อน

ในขณะนั้นไม่มีใครพูดอะไรออกมา ทุกคนมองหน้ากันไปมา สื่อสารกันโดยใช้สายตาไร้ซึ่งเสียงพูดคุย

เผยลี่เชินกำหมัดแน่นเพื่อที่จะเก็บความโกรธทุกอย่างไว้ เขาหยิบเอกสารชูขึ้นมา อธิบายให้ทุกคนได้ฟัง “นี่มันเป็นเรื่องที่โมเมมั่วขึ้นมาทั้งนั้น! ช่วงที่ไปทำงานที่หนานไห่ ไป๋เสว่เอ๋อทำอะไรบ้าง ฉันรับรู้และเข้าใจที่สุดแล้ว!”

ทันใดนั้นก็มีคนพูดขึ้นมา “ประธานเผย คุณอย่าไปปกป้องเธอเลย ทุกคนมีตา คงแยกแยะออกว่าเรื่องไหนถูกเรื่องไหนผิด”

“นั่นสิประธานเผย เธอเป็นเลขาของคุณ มีเหตุผลอะไรไปเจอกับหัวหน้าผู้ดูแลที่ดินเพียงลำพัง”

เสียงอื้ออึงดังขึ้นมาทันที วุ่นวายไปหมด เผยลี่เชินรู้สึกมีเสียงดังจอแจในหัววนเวียนไปมา เขาอดกลั้นความโมโหไว้ มองไปที่พวกคนที่ตั้งข้อสงสัยทั้งหมด “พูดแบบนี้ พวกคุณยอมเชื่อกระดาษหนึ่งแผ่นที่ไม่มีที่มาที่ไป แต่กลับไม่เชื่อคำพูดของผมงั้นหรือ?”

ทันใดนั้น ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ

ในความเงียบงันนั้น ผู้จัดการเฉินแผนกวางกลยุทธ์พูดขึ้นมาทันใด “ประธานเผย ผมว่าต้องให้เลขาไป๋พิสูจน์ความสามารถด้วยตัวเองให้ได้ก่อนจึงจะอยู่ที่นี่ต่อได้ แต่ดูเหมือนตอนนี้ ความสามารถของเธอก็ไม่สามารถทำให้พวกเรามั่นใจได้ และรูปภาพนี้ก็เป็นเรื่องจริงจับต้องได้...ถ้าเลขาคนหนึ่งจะก่อเรื่องวุ่นวายจนทำให้ทุกคนไม่มีความสุข ไม่อย่างนั้นคุณ.....เปลี่ยนเลขาไหม?”

เผยลี่เชินหัวเราะเย้ย สายตาเย้าหยอก “ผู้จัดการเฉิน ความสามารถของไป๋เสว่เอ๋อมีมากน้อยเท่าไหร่ฉันรู้ดี เก็บเธอไว้หรือไล่ออกฉันเป็นคนตัดสินใจ อีกอย่าง ฉันขอพูดอีกสักนิด ในบริษัทเครือเผยซื่อไม่มีใครถูกไล่ออกด้วยเหตุผลที่ถูกเข้าใจผิดหรือถูกใส่ร้าย! ฉันจะพิสูจน์ความจริงเรื่องนี้ และจะชี้แจงให้ทุกคนได้ทราบ ไม่หลงเหลือความคลุมเครือใดๆ!”

เมื่อเขาพูดจบ กวาดสายตามองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ สายตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น “ก่อนหน้าที่ฉันจะไป ฉันอยากที่ขอให้ทุกคนดูแลตัวเองให้ดี อะไรที่ไม่ควรพูดก็อย่าพูดสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาต้องรับผิดชอบด้วยตัวเอง”

เมื่อเขาพูดจบ หันหลังและเดินจากไป หันไปเห็นเผยอี้ สบตากับเขาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินต่อด้วยฝีก้าวที่ฉับไวออกจากห้องประชุมไป

เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เป็นเรื่องที่เขาไม่คิดไม่ฝันมาก่อน เขาไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเผยอี้ด้วยหรือไม่ ถ้าเขาเป็นคนทำจริงๆ เขาจะไม่มีวันให้อภัยเด็ดขาด!

เมื่อออกมาจากห้องประชุม เผยลี่เชินกลับไปที่ออฟฟิศประธานผู้บริหารโดยตรง ไม่ได้กลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง แต่กลับตรงไปที่ประตูหน้าห้องของไป๋เสว่เอ๋อ

เขาผลักประตูเข้าไป ข้างในไม่มีใครอยู่ กระเป๋าของสาวน้อยยังวางอยู่ที่ข้างโต๊ะ ดูไปแล้วเธอคงยังไม่กลับมา

เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้น โทรหาไป๋เสว่เอ๋อ โทรติดแต่ไม่มีใครรับ

เผยลี่เชินขมวดคิ้วเครียด กระวนกระวายใจขึ้นมาทันที

เขาเดินออกมาจากห้อง เห็นสวี่เยว่หรูเดินยกน้ำมาเสิร์ฟให้ ลังเลอยู่สักพัก เอ่ยปากถาม “เห็นไป๋เสว่เอ๋อรึเปล่า?”

สวี่เยว่หรูตะลึงไปพักนึ่ง “ไม่เห็นค่ะ ประธานเผยต้องการอะไรฉันไปทำให้ได้นะคะ”

“อื้ม” เผยลี่เชินตอบตามมารยาท และรีบเดินจากไป ตอนนี้เขาเพียงต้องการพบไป๋เสว่เอ๋อ

คนที่ก่อเรื่องเจ้าเล่ห์แบบนี้ในแฟ้มเอกสาร มีเจนตาทำร้ายไป๋เสว่เอ๋ออย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าเธอจะช่วยทำให้เขาได้ที่ดินตรงนั้นมา ก็ยังถูกคนชั่วใส่ร้ายป้ายสีเล่นสกปรกกับเธอเยี่ยงนี้

เขาโทรหาเธอไม่หยุดยั้ง คู่สายมีคนรับ “ฮัลโหล..”

เสียงอู้อี้ขึ้นจมูกดังขึ้นมา น่าสงสารจับใจ เผยลี่เชินฟังจนรู้สึกเจ็บปวด

เผยลี่เชินพูดด้วยน้ำเสียงสุขุม “คุณอยู่ที่ไหน?”

ไป๋เสว่เอ๋อสูดหายใจเข้าลึก พยายามปรับเสียงของตัวเอง สงบสติอารมณ์ “ฉันไม่เป็นไรค่ะ...ประธานเผย เดี๋ยวฉันกลับไปค่ะ”

สถานการณ์แบบนี้ เธอยังจะแสร้งทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าเขาอีก!