สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 77

ตอนที่ 77 ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ

ไป๋เสว่เอ๋อหยุดเดิน หันตัวไปด้านข้างกำหมัดในมือทั้งสองข้าวไว้แน่น ในเมื่อทุกคนรู้เรื่องกันหมดแล้ว

เมื่อสวี่เยว่หรูเห็นสีหน้าอารมณ์ของไป๋เสว่เอ๋อ ก็ยิ่งรู้สึกสะใจเหิมเกริม “เป็นอะไรรึ? ทำไมมองฉันแบบนี้ล่ะ?”

ไป๋เสว่เอ๋ออดกลั้นความโกรธไว้ เบนสายตาไปทางอื่น สุดท้ายก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรเธอ เธอรีบเดินกลับไปยังห้องทำงานของตนเอง ปิดประตูทันที

สวี่เยว่หรูที่อยู่หน้าประตูสีหน้าไม่พอใจ ไม่สบอารมณ์จนพึมพำออกมา และหันหลังจากไป

เผยลี่เชินยืนอยู่ด้านหน้าหน้าต่างบานเกล็ดในห้องทำงาน เขาดึงบานเกล็ดลงปิดสนิทไม่ให้เห็นอะไร ทันใดนั้นเอง มือถือของเขาดังขึ้น เขารีบสไลด์กดรับ “ว่ามา”

“ประธานเผย ภาพกล้องวงจรปิดออกมาแล้วครับ วันนี้คนที่เข้าไปวางเอกสารในห้องประชุมเป็นพนักงานทำความสะอาดของบริษัทครับ”

เผยลี่เชินขมวดคิ้วเครียด สักพัก ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พาเขามาที่ห้องทำงานฉัน”

“รับทราบ”

ก่อนที่จะมีการประชุมที่บริษัท ถ้ามีความจำเป็น จะมีการจัดเตรียมพนักงานนำเอกสารไปวางก่อนให้เรียบร้อย แต่วันนี้ไม่มีการแจ้งให้วางเอกสาร แฟ้มเอกสารนี้ หากมีคนนำไปวางไว้ เขาก็สามารถดูได้จากวิดีโอกล้องวงจรปิดจนหาตัวการเจอ แต่คาดไม่ถึงเลยว่า จะเป็นแม่บ้านทำความสะอาดของบริษัท

ไม่ถึงสิบนาที ฉีเฟิงผู้ช่วยของเผยลี่เชินพาป้าหลิวแม่บ้านทำความสะอาดมาที่ออฟฟิศประธานบริหาร

นี่ถือเป็นครั้งแรกของป้าหลิวในการเข้ามาห้องทำงานของเผยลี่เชิน เมื่อเห็นเผยลี่เชิน ก็พูดตะกุกตะกัก ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

สีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ พูดออกคำสั่ง “วันนี้ที่คุณเข้าไปวางเอกสารในห้องประชุม เรื่องนี้เป็นยังไง บอกมาตรงๆ”

ป้าหลิวเงยหน้าขึ้น ค่อยๆมองไปที่เผยลี่เชินที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะ รู้สึกผิดและกระวนกระวายใจ “ฉัน...ฉันก็ไม่รู้ว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร เพียงแต่มีคนคนหนึ่งให้ฉันทำเรื่องแบบนี้ เขาขวางฉันไว้ที่หน้าประตู เอาเอกสารให้ฉันหนึ่งชุด บอกว่าให้ไปจัดเรียงที่ห้องประชุมให้เรียบร้อย ถ้าทำสำเร็จจะให้เงิยสามหมื่นหยวน...”

ใบห้นาของเผยลี่เชินไม่มีสีหน้าอารมณ์อะไรมากนัก ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คนแบบไหน? คุณเห็นลักษณะหน้าตาเขาไหม? มีวิธีติดต่อเขารึเปล่า?”

“เขาใส่หน้ากากปิดปาก ฉันมองไม่ชัด อายุน่าจะประมาณสามสิบนิดๆ...เขายัดเงินให้ฉันก่อนหนึ่งหมื่น บอกว่าเป็นค่ามัดจำ ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ เขาจะให้อีกสองหมื่นที่เหลือ...”

เผยลี่เชินกำหมัดสองข้างแน่น เงียบไม่พูดอะไร

จู่ๆฉีเฟิงพูดขึ้น “ประธานเผยคะ ไม่อย่างงั้นพวกเราเปิดกล้องวงจรปิดบริเวณหน้าประตูบริษัท ตรวจสอบตามจากเส้นทางนี้ดีไหมคะ?”

เป้าหมายชัดเจน ทำงานอย่างรอบคอบ ใส่หน้ากากใส่หมวก เห็นได้ชัดว่ามีการเตรียมการล่วงหน้าอย่างดี และคงไม่มีใครบงการเบื้องหลัง อาจจะเป็นการทำเพียงคนเดียว พวกเขาไม่ใช่ตำรวจ คงไม่สามารถที่จะนั่งเสียเวลางมเข็มในมหาสมุทรหาคนร้ายหนึ่งคน ตอนนี้ภารกิจที่สำคัญที่สุดคือรีบหาความจริงคืนความยุติธรรมให้ไป๋เสว่เอ๋อให้ได้เร็วที่สุด มีเพียงวิธีนี้ จึงจะทำให้เรื่องที่ถูกสร้างขึ้นมาทั้งหมดไม่มีผลร้ายใดๆตามมา

“ไม่เป็นไร” เผยลี่เชินสบสายตา กวาดมองไปยังป้าหลิว จากนั้นพูดขึ้นอย่างไม่กระวนกระวาย “พาเธอไปที่แผนกการเงินรับเงินเดือนสามเดือน พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาทำงานแล้ว”

เมื่อป้าหลิวได้ยินเช่นนั้น สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด รีบเอ่ยปากขอร้อง “ท่านประธานเผย! ท่านประธานอย่าไล่ฉันออกเลย! ต่อไปฉันจะไปทำเรื่องแบบนี้อีก! ประธานเผยคะ!”

เผยลี่เชินแสร้งทำเป็นหูทวนลม ก้มหน้าเปิดดูเอกสารต่อ

บริษัทเผยซื่อให้อภัยกับเรื่องที่ติดสินบนผู้อื่นแบบนี้ไม่ได้ วันนี้ปล่อยเธอไป วันต่อไปอาจจะมีคนที่สองที่สามทรยศเยี่ยงนี้อีกก็เป็นได้ เขาไม่มีความอดทนมากพอที่จะมีเรื่องราวต่อล้อต่อเถียงกับพวกเขา

ป้าหลิวถูกฉีเฟิงลากออกจากห้องทำงานประธานบริหาร เธอยังตะโกนร้องขอความเห็นใจจากเขาอยู่ ทำให้คนแถวนั้นได้ยินพากันหามามอง ไปเสว่เอ๋อที่นั่งอยู่ในห้องทำงานก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายข้างนอกเช่นกัน เธอเดินไปมองที่หน้าต่าง ได้ยินสิ่งที่ป้าแม่บ้านพูดร้องขอความเห็นใจ เธอเข้าใจขึ้นมาทันที

ป้าแม่บ้านคนนี้ จะต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดในวันนี้แน่นอน เธอสูดหายใจเข้าลึก รีบเดินออกจากห้อง เดินไปเคาะห้องข้างๆทันทีทันใด

หลังจากได้ยินเสียงตอบรับที่ผ่านออกมาจากในห้องทำงาน ไป๋เสว่เอ๋อผลักประตูเข้าไป เมื่อเห็นเผยลี่เชินที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน เธอใจเย็นขึ้นมาอย่างเร็วไว

เผยลี่เชินเห็นเธอไม่พูดอะไร แต่ในใจก็สามารถเดาได้ว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ เขาวางเอกสารในมือลง “มานี่”