สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 84

ตอนที่84 ยังมีความสัมพันธ์ขั้นนี้ด้วยเหรอ

“ฉันไม่ได้เป็นใครทั้งนั้น แต่ก็ไม่ได้เป็นคนที่จะถูกรังแกไปตลอด”

ไป๋เสว่เอ๋อมองเข้าไปในตาของสวี่เยว่หรู หลังจากนั้นไม่นาน หล่อนรีบหันหลังเดินจากไปทันที

จากคุณหนูพันล้านแห่งตระกูลไป๋มาเป็นเลขาชั้นผู้น้อยของตระกูลเผย หล่อนหัดเรียนรู้ที่จะอดทนและถ่อมตัว แต่ก็ไม่ยอมที่จะให้ใครมาดูถูกรังแก เพียงแค่มาแตะต้องหรือท้าทายสติปัญญาความรู้ของหล่อน หล่อนไม่มีทางไว้หน้าอย่างแน่นอน

เมื่อไป๋เสว่เอ๋อกลับไปถึงห้องทำงาน สังเกตเห็นว่ามีสายที่ไม่ได้รับแสดงขึ้นอยู่บนโทรศัพท์ตั้งโต๊ะหลายสาย ไป๋เสว่เอ๋อหยุดมองดูครู่หนึ่ง รีบกดโทรกลับไป

ปกติถ้ามีบริษัทร่วมงานโทรเข้ามา หากไม่มีใครรับ โทรครั้งสองครั้งก็หยุดแล้วเปลี่ยนเวลาติดต่อเข้ามาใหม่ แต่เบอร์นี้โทรมาติดกันห้าครั้งในเวลาไม่กี่นาที อาจจะมีเรื่องด่วนก็เป็นได้

เสียงรอสายดังไม่กี่ครั้ง ฝ่ายตรงข้ามก็มีคนรับทันที ไป๋เสว่เอ๋อเป็นฝ่ายเริ่มพูดขึ้นก่อน “สวัสดีค่ะ ออฟฟิศประธานเผยเครือตระกูลเผยค่ะ”

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นผู้ช่วยประธานหลิวของบริษัทเฟิงเฉิง อาทิตย์ที่แล้วประธานหลิวนัดพบกับประธานเผย มีการเจรจาร่วมงานกันอย่างดี แต่ยังไม่มีการตกลงอะไรกันอย่างเป็นทางการ ได้ยินมาว่าประธานเผยเพิ่งกลับจากทำงานต่างเมือง ประธานหลิวจึงอยากจะขอนัดหมายเวลาพูดคุยกับประธานเผย”

ไป๋เสว่เอ๋อสไลด์เปิดแทบเล็ตขึ้น ดูตารางเวลางาน จากนั้นพูดขึ้น “ฉันขอสอบถามประธานเผยก่อนแล้วจะแจ้งให้คุณทราบนะคะ”

หล่อนเพิ่งจะพูดจบ คู่สายก็พูดกลับมาทันที “ประธานเผยรู้อยู่แล้ว! รองประธานเผยพูดอยู่เสมอว่าเขามีการพูดคุยส่วนตัวกับประธานเผย งั้นนัดเจอกันที่บริษัทตระกูลเผย”

ไป๋เสว่เอ๋อลังเลอยู่สักพัก บังเอิญมองไปเห็นช่วงบ่ายวันพรุ่งนี้มีเวลาว่างพอดี จึงเพิ่มตารางงานเข้าไป

“รับทราบค่ะ งั้นขอจัดตารางประชุมให้เป็นวันพรุ่งนี้เวลาบ่ายสามโมงถึงสี่โมงที่บริษัทตระกูลเผยนะคะ”

“โอเค ขอบคุณค่ะ”

เมื่อวางสายลง ไป๋เสว่เอ๋อจัดตารางต่อ รอให้เผยลี่เชินกลับมาแล้วจะส่งให้เขาตรวจดูสักหน่อย

ผ่านไปครู่เดียวก็ถึงเวลาทำงานช่วงบ่าย ไป๋เสว่เอ๋อนำเอกสารที่แต่ละแผนกส่งมาให้อนุมัติรวมกับตารางงานส่งไปที่ห้องทำงานด้านข้าง

เผยลี่เชินกลับมาถึงแล้ว เมื่อเห็นไป๋เสว่เอ๋อเข้ามา เขาสาดสายตามองไปที่เรือนร่างของหล่อนครู่หนึ่ง สีหน้ายังคงนิ่งขรึม

คิดในใจ เขาคงโมโหกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเช้าอยู่แน่นอน

ไป๋เสว่เอ๋อจิตใจกระวนกระวายใจ หล่อนนำเอกสารวางบนโต๊ะด้วยความระมัดระวัง ลองเอ่ยปากถาม “ประธานเผยคะ นี่คือเอกสารที่รอการอนุมัตินะคะ ประธานอู๋เขา....”

หล่อนยังพูดไม่ทันจบ เผยลี่เชินก็หยิบแก้วกาแฟด้านข้างขึ้นมาวางลงบนโต๊ะ “เอากาแฟมาให้ผม”

ไป๋เสว่เอ๋อกัดฟัน รู้ดีว่าฝ่ายชายไม่พอใจที่จะฟังหล่อนพูดเรื่องนี้ จึงทำแบบนี้เพื่อขัดจังหวะ หยิบแก้วกาแฟขึ้นมาเดินออกไปจากห้องทำงาน หล่อนไม่เข้าใจว่าบริษัทการเงินฝู้ฉัยกับเครือบริษัทเผยจะมีการร่วมงานกันแบบไหน แต่ดูจากปฏิกิริยาของเผยลี่เชินแล้ว เรื่องนี้ดูร้ายแรงมาก

เมื่อหล่อนชงกาแฟเสร็จ กลับมาที่ห้องทำงาน เห็นสวี่เยว่หรูอยู่ด้วย และในมือของหล่อนยังถือแทบเล็ตของไป๋เสว่หรูไว๋

ไป๋เสว่เอ๋อรู้สึกไม่สบายใจ เดินก้าวเข้าไป ค่อยๆวางกาแฟลง มองไปที่สวี่เยว่หรู เอ่ยปากถาม “เลขาสวี่ ตารางงานที่ฉันจัดไว้มีอะไรไม่เรียบร้อยรึเปล่าคะ?”

สวี่เยว่หรูสบตามองหล่อน ทำท่าทีราวกับไม่อยากตอบสิ่งที่ไป๋เสว่เอ๋อถาม หันไปมองที่เผยลี่เชิน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ประธานเผยคะ ฉันว่าเลขาไป๋จัดตารางที่ดูซับซ้อนเกินไป หลายคนที่ไม่มีความจำเป็นต้องเข้าพบก็จัดตารางมาให้ หล่อนยังจัดตารางให้วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายเพื่อนัดเจอกับประธานจ้าวจากบริษัทเฟิงเฉิง บริษัทเฟิงเฉิงเป็นบริษัทร่วมทุนที่รองประธานเผยรับผิดชอบ นี่หล่อนจัดตารางมั่วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?”

ไป๋เสว่เอ๋อก้มหน้าลง สีหน้าเคร่งเครียด มองไปที่เผยลี่เชิน กำลังจะพูดอธิบาย ใครจะไปรู้ฝ่ายชายยื่นมือออกมาก่อน หยิบแทบเล็ตในมือของสวี่เยว่หรูออกมา

เขามองดูตาราง สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา จากนั้นวางแทบเล็ตลงไปด้านข้าง ยกมือขึ้นมากุมขมับ

เห็นท่าทีของเขาแล้ว ไป๋เสว่เอ๋อยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ