สัญญาร้ายของประธานปีศาจ นิยาย บท 85

ตอนที่85 สืบหาข้อมูลบ้างถือเป็นเรื่องดี

วันต่อมาเมื่อไป๋เสว่เอ๋อไปส่งเอกสารให้เผยลี่เชิน ประตูของห้องทำงานปิดไม่สนิท แง้มไว้เล็กน้อย เมื่อหล่อนเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน

เป็นเสียงของฉีเฟิง สมแล้วที่เป็นผู้ช่วยอันเก่งกาจของเผยลี่เชิน ท่าทางและน้ำเสียงเหมือนกับมีเผยลี่เชินอีกหนึ่งคน มีความว่องไวกระฉับกระเฉงน้ำเสียงเย็นชาและเคร่งขรึม

“วันนี้ผมโทรศัพท์หาผู้ช่วยของประธานอู๋เพื่อจะนัดเจอ กลับถูกปฏิเสธอีกแล้ว เรื่องที่เกิดครั้งนี้ประธานอู๋โมโหมาก เกรงว่าช่วงเวลาระยะนี้คงจะใจเย็นลงยาก”

เผยลี่เชินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นขา “โทรต่อไป โทรจนกว่าเขาจะตกลงเจอหน้าพูดคุยแล้วค่อยหยุด”

ไป๋เสว่เอ๋อชะงัก มือที่จับด้ามประตูไว้แน่นกลับอ่อนแรงลงโดยไม่รู้ตัว ประธานอู๋ที่พวกเขาพูดกัน คงเป็นท่านประธานบริษัทการเงินฝู้ฉัยที่เจอเมื่อวานตอนเที่ยง

บริษัทของพวกเขายิ่งใหญ่ขนาดนี้ บัญชีและทรัพย์สินของบริษัทก็มีการหมุนเวียนอย่างคล่องตัว คงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำธุรกิจร่วมกับบริษัทการเงินขนาดใหญ่ ดูไปแล้ว ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้เผยลี่เชินลำบากไม่น้อยเลย

ไป๋เสว่เอ๋อยิ่งคิดยิ่งทำอะไรไม่ถูก จับเอกสารในมือไวแน่น หันหลังเดินออกไป

ความผิดพลาดที่หล่อนทำไว้เอง จะนั่งมองเฉยอย่างไม่ใส่ใจไม่ได้ หลังจากที่คิดพิจารณาอยู่พักใหญ่ หล่อนตัดสินใจที่จะไปหาประธานอู๋ด้วยตัวเองสักครั้ง เพื่อไปอธิบายที่เกิดขึ้นวันนั้นอย่างละเอียด ไม่รู้ว่าผลลัพธ์นั้นจะออกมาเป็นอย่างไร แต่หล่อนก็อยากจะลองดูสักครั้ง ถ้าเกิดทำสำเร็จขึ้นมาล่ะ?

หลังจากที่ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว ไป๋เสว่เอ๋อหาเวลาว่างตอนที่เผยลี่เชินออกไปงานเลี้ยงด้านนอก หล่อนให้นักศึกษาฝึกงานมาที่ห้องทำงานช่วยรับโทรศัพท์และเอกสาร ส่วนหล่อนก็ออกเดินทางไปยังบริษัทการเงินฝู้ฉัย

บริษัทการเงินฝู้ฉัยถือเป็นบริษัทอันดับต้นๆในธุรกิจการเงินของเมืองไห่เฉิง ไป๋เสว่เอ๋อถึงตึกสำนักงาน เดินผ่านห้องโถงขนาดใหญ่ ตรงไปที่เคาน์เตอร์แผนกต้อนรับบอกเหตุผลที่มาเยือน

พนักงานต้อนรับหัวเราะใส่หล่อน “ขออภัยค่ะคุณไป๋ จะขอเจอประธานอู๋จะต้องทำการนัดหมายล่วงหน้า คุณกลับไปหาเวลานัดท่านให้ได้ก่อนแล้วค่อยกลับมาใหม่นะคะ”

“รบกวนคุณช่วยไปบอกเขาให้หน่อยได้ไหมคะ? ฉันมีเรื่องด่วนที่จะต้องเรียนประธานอู๋ให้ทราบ ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น”

“ขอโทษค่ะ”

“……”

ถูกพนักงานต้อนรับปฏิเสธกลับมาหลายครั้ง ในที่สุดไป๋เสว่เอ๋อก็ยอมแพ้ให้กับวิธีนี้ หล่อนเดินไปด้านข้าง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาผู้ช่วยของประธานอู๋

“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ ฉันคือไป๋เสว่เอ๋อเลขาของประธานเผยบริษัทตระกูลเผยค่ะ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ชั้นล่างของบริษัทคุณ อยากจะขอพบประธานอู๋เพื่ออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ไม่ทราบว่าจะได้ไหมคะ?”

คู่สายเงียบไปสักพัก รีบพูดขึ้น “เพราะประธานเผยให้คุณมารึเปล่า?”

“ฉันมาที่นี่เองค่ะ เรื่องเมื่อวานเกิดจากความผิดพลาดของฉันเอง”

ฝั่งตรงข้ามรีบพูดแทรกทันที “ขออภัยด้วยนะคะ หากจะอธิบายหรือขอโทษ ควรจะให้ประธานเผยมาด้วยตัวเองดีกว่านะคะ”

ให้เผยลี่เชินมาขอโทษ? ดูไปแล้วครั้งนี้คงทำให้ประธานอู๋โมโหมากจริงๆ แต่ความต้องการนี้ก็โหดไปสักหน่อย ยังไงพวกเขาก็เคยร่วมทำธุรกิจกันมา หากจะขัดแย้งกันถึงขั้นนี้จริงๆ คงจะลำบากใจมากทีเดียว

ไป๋เสว่เอ๋อสูดหายใจเข้าลึก เดินไปนั่งที่โซฟาตรงห้องโถงใหญ่ ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดหล่อนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นได้

หล่อนโทรศัพท์ไปหาผู้ช่วยของประธานอู๋อีกครั้ง

ดังอยู่สองครั้ง ไม่มีใครรับสาย หล่อนไม่ละความพยายาม โทรต่อไปครั้งที่สาม ในที่สุด ฝ่ายตรงข้ามก็มีคนรับโทรศัพท์ “เลขาไป๋ ฉันบอกไปแล้วไงคะ ประธานอู๋ของพวกเราไม่พบใครทั้งนั้น นอกจากจะให้ประธานเผยมาด้วยตัวเอง”

“ขอโทษนะคะ ช่วยบอกประธานอู๋ให้ดิฉันหน่อยว่าเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวกับประธานเผย ฉันจะอดทนรอคำตอบรับของเขาจนกว่าเขาจะยอมเจอฉัน เวลาของประธานอู๋มีค่ามาก แต่เวลาของฉันมีมากมาย ฉันจะรอจนเขาเลิกงาน วันนี้เขาไม่ยอมให้เจอ พรุ่งนี้ฉันก็จะมาใหม่ จนกว่าประธานอู๋จะยอมเจอฉัน ฉันจะโทรศัพท์ติดตามสถานการณ์ทุกชั่วโมง เพื่อไม่ให้พลาดโอกาสตอนประธานอู๋มีเวลาว่าง ขอบคุณค่ะ”

เมื่อไป๋เสว่เอ๋อพูดจบ หล่อนตัดสายอย่างไม่ลังเล หล่อนกำมือถือไว้แน่น หูทั้งสองข้างได้ยินถึงเสียงเต้นของหัวใจดัง“ตึกตึก”

คำพูดเมื่อครู่ ไม่สามารถพูดออกมาได้หากหล่อนกระวนกระวายใจ แม้ว่าจะแฝงไปด้วยความหมายที่ส่อไปแนวขู่ แต่เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว หล่อนก็จำเป็นต้องใช้วิธีเช่นนี้