บทที่1 ผมไม่แต่งงานกับคุณหรอก
“อย่าแตะต้องฉัน คุณอย่ามาถูกเนื้อต้องตัวฉัน! ถอยไปไกลๆ........”
ในห้องที่มืดมน เย้นหว่านหลบที่ไปขาเตียงอย่างตื่นตกใจจนทำอะไรไม่ถูก แต่เธอถอยก้าวหนึ่ง เงาสูงใหญ่ของผู้ชายตรงหน้าก็ยิ่งเข้าใกล้มาหาเธอ
เหมือนปีศาจชั่วร้ายที่แยกเขี้ยวยิงฟันจะฉีกเธอให้แหลกเป็นเสี่ยงๆ
“อย่าเข้ามา......ขอร้องคุณล่ะ ขอร้องคุณปล่อยฉันไปเถอะนะ.......”
“ เฮอะ ”
เสียงหัวเราะที่ทุ้มต่ำแหบแห้งปลดปล่อยออกมาในความมืดมน
น้ำเสียงสบประมาทและอันตราย จู่ๆมือใหญ่ที่มีเรี่ยวแรงบีบคางเธอไว้
ใบหน้าของผู้ชายใกล้เข้ามาทีละนิดท่ามกลางความมืด
ลมหายใจของเขาร้อนเหมือนเผาคนได้ “กล้าหาเรื่องฉัน ก็ต้องชดใช้ค่าตอบแทนกับสิ่งที่ทำไป”
ค่าตอบแทน? ต้องชดใช้ค่าตอบแทน?
เย้นหว่านกลัวจนสมองเชื่องช้า เธอใช้สองมือทุบตีอย่างสุดชีวิต “อย่า.......” ยังพูดไม่ทันจบ
เสียงของเธอก็ถูกริมฝีปากและลิ้นที่เร่าร้อนกลืนกินไปหมด
ช่วงชิงทุกวิธีที่เธอจะขัดขืนหมดไปให้สิ้นซาก “ไม่!” จู่ๆ เย้นหว่านลืมตาขึ้นมา
แสงแดดเจิดจ้านอกกระจกรถแยงตาจนเธอรีบเอามือบังไว้ สีหน้าเธอขาวซีด
บนหน้าผากมีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อย แววตายังมีความหวาดกลัวที่ตกใจไม่หายเปล่งประกายอยู่
คือความฝัน ฝันแบบนี้อีกแล้ว แต่ความรู้สึกเจ็บที่ระหว่างขาของเธอยังไม่จางหายไป
ย้ำเตือนความจริงที่เธอถูกข่มขืนคืนก่อนอย่างโหดร้าย และตอนที่เธอตีเขาบาดเจ็บแล้วหนีไป
เสียงที่กัดฟันพูดของเขา “ผมไม่มีทางปล่อยคุณแน่!”
เขาไม่มีทางปล่อยเธอ นี่ไม่ใช่แค่คำข่มขู่แน่นอน!
เพราะ เย้นหว่านรู้สึกได้ถึงอันตรายที่ไม่มีทางต่อต้านจากตัวเขา
ไม่นานเขาคงจะมาหาเธอ มือของ เย้นหว่านสั่นเล็กน้อยอย่างควบคุมไม่ได้ เธอกลัวจนกุมศีรษะไว้
พยายามอยากรื้อฟื้นความทรงจำให้ได้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่เธอเมาจนภาพตัด
ยังไงก็นึกไม่ออก เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร? ยิ่งไม่รู้ว่าเธอไปหาเรื่องเขายังไง?
“คุณเย้นครับ ถึงแล้วครับ” คำพูดของคนขับรถทำลายสมาธิของเธอ
เธออึ้งเล็กน้อย เงยหน้าก็เห็นร้านกาแฟไฮคลาสนอกกระจกรถ อารมณ์เธอตื่นเต้นและกังวลใจเล็กน้อย
ตอนนี้คนที่เธอจะไปเจอคือว่าที่สามีที่พรุ่งนี้เธอจะหมั้นด้วย ----คุณชายที่เป็นมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งในเมืองเฉิงหนาน CEOคนปัจจุบันของโห้ถิงกรุ๊ป โห้หลีเฉิน
ว่ากันว่าเขาใช้เวลาเพียงแค่ห้าปีจากโห้ถิงกรุ๊ป
ที่เป็นมหาเศรษฐีในประเทศจนกลายมาเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่สะเทือนไปทั่วโลก
กลายเป็นตำนานของยุคสมัยนี้ที่ดึงดูดความสนใจจากทั่วโลก
วิธีของเขาก็ยิ่งขึ้นชื่อว่าแข็งกร้าวและเผด็จการไม่เหลือทางเลือกให้คนอื่น
ทำให้คนแค่ได้ยินต่างก็กลัวจนตัวสั่น ผู้หญิงมีชาติตระกูลนับไม่ถ้วนอยากไต่เต้าเป็นคุณ
ผู้หญิงของตระกูลโห้ แต่คนที่ได้เกียรติยศพิเศษนี้กลับเป็น เย้นหว่านที่มีฐานะทางบ้านธรรมดามาก
เพียงเพราะเธอเป็นหลานสะใภ้ที่ถูกคุณท่านโห้เลือกไว้ เย้นหว่านไม่รู้ว่าทำไมโห้หลีเฉิน
ต้องเจอเธอก่อนวันหมั้นหนึ่งวัน แต่สำหรับเธอแล้วนี่ก็ถือเป็นโอกาสพอดี
โอกาสที่จะได้ขอยกเลิกงานหมั้น ถึงนี่จะเป็นงานหมั้นที่ผู้หญิงนับไม่ถ้วนใฝ่ฝัน
แต่ถูกลวนลามก่อนงานหมั้น ความอับอายขายหน้าแบบนี้ทำให้เธอไม่สามารถเป็นเจ้าสาวคนนี้ได้
แต่ว่า เธอจะบอกถอนหมั้นต่อหน้าผู้ชายที่สูงส่งเหมือนยอดเจดีย์ทองคำคนนี้ได้ยังไง?
เย้นหว่านจัดผ้าพันคอตัวเองอย่างกินปูนร้อนท้อง เธอซ่อนรอยจูบที่คืนนั้นผู้ชายคนนั้นทิ้งไว้ให้เธอเป็นอย่างดี
---------นาทีนี้ ในร้านกาแฟไคลด์ที่ให้บริการเฉพาะลูกค้าไฮโซที่มานั่งชิวๆ
เงียบจนไม่มีลูกค้าสักคน แม้กระทั่งพนักงานก็ไม่มี ที่นั่งใกล้ริมหน้าต่างที่มีความเป็นส่วนตัวมาก
มีผู้ชายสง่าผ่าเผยนั่งอยู่คนหนึ่ง ชุดสูทลายสีดำเข้มเสริมให้รูปร่างเขาเพอร์เฟคจนไร้ที่ติ
ขาที่เรียวยาวนั่งไขว่ห้างอยู่อย่างชิวๆ พอมองขึ้นไปอีกคือใบหน้าที่หล่อเหลาจนทำให้ผู้หญิงคลั่งไคล้
คางที่แข็งแรงได้รูป ริมฝีปากที่บางแต่เซ็กซี่ จมูกที่คมสันและนัยน์ตาสีฟ้ามีแสงเย็นที่แหลมคมเปล่งประกายอยู่
แค่มองทีเดียวก็ทำให้คนตะลึงในความหล่อ แต่ที่ยิ่งกว่าคือทำให้คนหวาดกลัว
ในมือของเขาถือกาแฟไว้แก้วหนึ่ง ริมฝีปากมีรอยยิ้มที่ทำให้คนกลัว “หาตัวไม่เจอ?”
ผู้ช่วยส่วนตัวอย่างเว่ยชีอยู่ตรงหน้าเขาสั่นไปทั้งตัว ทันใดนั้นรีบโน้มตัวลงเก้าสิบองศา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...