แต่ไม่มีหนทางอื่น แผลเป็นจะงอกขึ้นอีกหลังแกะมันออก มีแต่จะรุนแรงและน่าสลดใจมากกว่าเดิม
เสียโฉมและแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
สองสามวัน
เวลาดูเหมือนจะถูกทรมานทุกนาที และดูเหมือนเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางความสับสน ขวดยาประจำวันของกู้จื่อเฟยถูกฉีกออก และบาดแผลของเธอดีขึ้นมาก เพื่อไม่ให้เธอล้มลงและเสียชีวิต แต่ยังทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจทุกที่ทุกเวลา
กู้จื่อเฟยไม่ได้เคลื่อนไหวเลยสักนิดทั้งวัน ไม่มีความหวังในชีวิต
หลังจากที่เอาน้ำเกลือออกแล้ว มันคืออาหารที่ส่งวันละครั้ง ซึ่งแทบจะไม่สามารถรักษาพลังงานที่เธอต้องการเพื่อความอยู่รอดได้
อาหารนั้นมีผักเพียงไม่กี่ชิ้นและมีพลังงานน้อยจนน่าสงสาร
กู้จื่อเฟยมองเพียงแวบเดียวแล้วไม่สนใจอีก
เธอไม่มีแก่ใจจะกิน กระเพาะของเธอไม่รู้สึกถึงความหิวแล้ว
บางที หิวตายไปแบบนี้ก็ดี
แต่เจียงเป้ยนีกลับไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ
"อยากตายเหรอ?"
เจียงเป้ยนียืนอยู่ข้างๆ มองดูกู้จื่อเฟยอย่างดูถูกด้วยใบหน้าที่มุ่งร้ายบนใบหน้าของเธอ
"แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น ยิ่งเธออยากตายฉันยิ่งจะให้เธออยู่ และเพลิดเพลินไปกับนรกบนดิน"
เธอสั่งงานสาวใช้ "ยัดเข้าไป"
สาวใช้หยิบชามข้าวบนพื้นทันที เดินไปข้างกู้จื่อเฟยบังคับเปิดปากของเธอและยัดข้าวเข้าไปในปากเธอ
อาหารนั้นไม่ใช่อาหารสดใหม่ มันมีกลิ่นที่เหม็นอย่างไม่น่าเชื่อ
กู้จื่อเฟยทรมานจนอยากจะอ้วกออกมา
"แหวะ——"
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ให้โอกาสเธออาเจียนด้วยซ้ำ พวกเขาบังคับปากเธออย่างแรง และด้วยพฤติกรรมที่หยาบคายที่สุด พวกเขาจึงยัดข้าวเข้าคอเธอ
กู้จื่อเฟยทรมานจนน้ำตาไหลออกมา
จะมีอะไรในโลกที่เจ็บปวดมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ไหม?
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเลือดสีแดง จ้องไปที่เจียงเป้ยนีอย่างเกลียดชัง และอยากจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆ
ในตอนนั้นที่บ้านตระกูลเย้นเธอใจอ่อน เพียงแค่ให้เจียงเป้ยนีต้องอับอาย เธอควรจะต้องให้เธอต้องตกนรกหมกไหม้
"หึ ไม่ยอมงั้นเหรอ? เกลียดเหรอ?"
เจียงเป้ยนียิ้มอย่างโหดเหี้ยม "ไม่เป็นไร อีกไม่นานเธอจะไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเกลียด"
"เธอคิดว่าเธอกล้าเอาหน้าแบบนี้ไปเจอหน้าเย้นโม่หลิน เธอว่าถึงตอนนั้นเขาจะยังรักเธอเหรอ?"
กู้จื่อเฟยสั่นทันทีและแสงแห่งความหวังก็ปรากฏขึ้นในความมืดที่ครอบงำ
เจียงเป้ยนีจะให้เธอเจอเย้นโม่หลิน?
เธอตั้งใจที่จะทำลายความเชื่อทั้งหมดของเธอ แต่สำหรับกู้จื่อเฟยการเห็นเย้นโม่หลินเป็นความหวัง
เธอรู้ ไม่ว่าเขาจะเปลี่ยนไปยังไง เย้นโม่หลินจะต้องช่วยเธอแน่
ให้เธอได้ออกไปจากนรกแห่งนี้
กู้จื่อเฟยไม่ขัดขืนอีกต่อไปและยัดข้าวเข้าปากด้วยตัวเอง
ใช่แล้ว
เธอจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป มีชีวิตอยู่จนถึงวันที่ได้เจอกู้จื่อเฟย
ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน และกำลังเป็นกังวลและร้อนรนที่จะค้นหาเธออยู่รึเปล่า?
เขาจะทรมานมากไหม?
หากเธออยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้และรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ อย่างน้อยเขาคงจะปลอบประโลมเธอสินะ...
เจียงเป้ยนีมองไปที่รูปลักษณ์ใหม่ของกู้จื่อเฟย และกำหมัดของเธอแน่น การแสดงออกของเธอดุร้าย เต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างมาก
สิ่งที่เธอไม่เข้าใจมากที่สุดคือความมั่นใจในตนเองของกู้จื่อเฟย
มั่นใจว่าในใจของเย้นโม่หลินมีเพียงเธอเพียงคนเดียว มั่นใจว่าไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนไปยังไง เย้นโม่หลินจะยังคงรักเธอเหมือนเดิม
แต่เธอไม่เชื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน