สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1019

"เสี่ยวโม่ แม่เข้าใจอารมณ์ของลูกในตอนนี้ แต่ลูกจะทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้"

กงจืออวีเดินเข้าไปและกุมมือของเย้นโม่หลินที่จับเมาส์อยู่

ทันใดนั้นเมาส์ก็สูญเสียการควบคุม

เย้นโม่หลินขมวดคิ้ว "แม่ ผมยุ่งอยู่ แม่อย่าทำให้ผมเสียเวลาสิครับ"

กงจืออวีมองไปที่เบ้าตาสีแดงของเย้นโม่หลินที่ดูเหมือนจะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ อย่างทุกข์ใจเหลือทน

น้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย และเธอก็พูดอย่างเคร่งขรึม

"เสี่ยวโม่ หากลูกไม่คิดถึงตัวเอง ลูกก็ควรจะคิดถึงน้องสาวของลูกนะ"

เย้นโม่หลินสีหน้าสั่นไหว

เขาขมวดคิ้ว "เย้นหว่านเป็นอะไร?"

ช่วงนี้เขาเอาแต่ค้นหากู้จื่อเฟยอย่างบ้าคลั่งแทบจะไม่ได้รับเรื่องอื่นๆ เลย

ตอนนี้เย้นหว่านมีปฏิกิริยาการตั้งครรภ์ที่รุนแรงมาก และไม่ควรมีอารมณ์แปรปรวนมากเกินไป ดังนั้น การหายตัวไปของกู้จื่อเฟยก็ถูกปิดจากเธอเช่นกัน

ท่าทีของเขาจึงไม่เหมาะที่จะติดต่อกับเย้นหว่านเพื่อไม่ให้เธอจับสังเกตได้

กงจืออวีพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"ตอนนี้เสี่ยวหว่านอยู่ที่บ้านตระกูลหยูถึงแม้จะมีโห้หลีเฉินดูแลและปลอดภัยดี แต่นั่นก็เป็นตัวที่บ่งบอกว่าตระกูลเย้นของเรายังมีตัวตน ตอนนี้ตระกูลเย้นอยู่ท่ามกลางพายุ หากตระกูลเย้นล้ม หยูฉู่สองคงไม่รีรออีกต่อไป คนต่อไปที่จะโดนก็คือเสี่ยวหว่าน"

"ผมได้ยินว่าหยูฉู๋สองประกาศในงานแต่งงานว่าจะให้ลูกของเสี่ยวหว่านเป็นทายาทคนต่อไป"

"ป่ายฉีได้ศึกษาว่าเด็กที่เสี่ยววานกำลังตั้งครรภ์ก่อนที่จะรับหวงต่านและร่างกายของเด็กอาจแตกต่างกันเล็กน้อย บางทีหยูฉู่สองได้คำนวณไว้แล้วว่าเด็กคนนี้จะมีสายเลือดที่จะเปิดคลังสมบัติอย่างแน่นอน"

"ถึงเวลานั้นเขาจะต้องแย่งเอาตัวเด็กไป มีลูกแล้ว เสี่ยวหว่านก็จะไร้ค่า ถึงตอนนั้นเธอจะตกอยู่ในอันตรายอย่างแท้จริง"

เย้นโม่หลินรูม่านตาหดตัวอย่างรุนแรง

ตอนแรกสถานการณ์วิกฤต เขากับป่ายฉีหนีจากตระกูลหยู แต่ให้เย้นหว่านอยู่ที่บ้านตระกูลหยู ประการแรกเพราะโห้หลีเฉินอยู่ที่นั่น และประการที่สอง พวกเขามั่นใจว่าหยูฉู่สองจะไม่มีทางฆ่าเย้นหว่านถ้าหากเขาไม่มีความมั่นใจเต็มร้อย

แต่ถ้าเด็กเกิดสถานการณ์จะเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก

โห้หลีเฉินกับเย้นหว่านจะหมดประโยชน์

ถึงตอนนั้นหากตระกูลเย้นล้มลงอีก หยูฉู่สองจะไม่ต้องรักษาท่าทีอีก และเล่นงานโห้หลีเฉินกับเย้นหว่านได้เต็มที่ เย้นหว่านจะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่นอน

หากให้ตระกูลหยูกลืนกินตระกูลเย้นก็จะเพิ่มอำนาจ โห้หลีเฉินก็คงจะยากที่จะต้านทานได้

ร่างกายของเย้นโม่หลินแน่น และมีกลิ่นเลือดในริมฝีปากของเขา

เขาไม่สามารถปกป้องกู้จื่อเฟยให้ดีได้แล้ว หรือว่ายังจะทำให้น้องสาวที่เขารักที่สุดตกอยู่ในอันตรายแบบนั้น?

"เสี่ยวโม่"

ฝ่ามือของกงจืออวีกดลงบนไหล่ของเย้นโม่หลินเบาๆ น้ำเสียงของเธอหนักแน่น

"แม่รู้ว่าพูดเรื่องพวกนี้มันโหดร้าย และทำให้ลูกลำบากใจ แต่ตระกูลเย้นตอนนี้ตกอยู่ในอันตรายมากเกินไป จะขาดลูกไปไม่ได้

เพื่อเสี่ยวหว่าน เพื่อแม่ ลูกจะต้องลุกขึ้นนะ"

เย้นโม่หลินตัวเย็นและแข็งไปหมด

เขาไม่สามารถจะหักล้างคำพูดของกงจืออวีได้เลย ปกป้องตระกูลเย้น ปกป้องพ่อแม่ ปกป้องน้อง เป็นหน้าที่ที่ติดตัวเขามาตั้งแต่เกิด

แต่เขาก็ไม่สามารถจะทิ้งกู้จื่อเฟยได้เหมือนกัน

ช่วงเวลานี้เขาไม่สามารถจะข่มตาหลับได้เลย พอหลับก็ฝันเห็นกู้จื่อเฟยต้องถูกทรมานจะไม่เป็นผู้เป็นคน นอนเศร้าโศกอยู่ในกองเลือดที่ร้องไห้และขอร้องเขา ช่วยเธอ ช่วยเธอด้วย

เขาตกใจตื่นทุกครั้ง เขาหายใจไม่ออกราวกับว่าเขากำลังจะตาย

เขาไม่มีแก่ใจจะทำเรื่องอย่างอื่น และคิดถึงแต่เพียงการค้นหาเธอ และหาเธอให้เจอเร็วๆ

"เสี่ยวโม่ ลูกเองก็รู้ดี การที่ลูกเป็นแบบนี้ มันก็เป็นเพียงการระงับประสาทตัวเอง ต่อให้ลูกใช้เวลา 24 ชั่วโมงในการค้นหากู้จื่อเฟย มันก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากนัก"

"ลูกไม่ยอมให้ตัวเองหยุด และทุ่มสนใจทุกอย่างเพื่อหาเธอ เพื่อที่ลูกจะได้ปลอบใจตัวเอง"