สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1069

ตอนนี้ แคทเธอรีนที่อยู่ในประตูก็หน้าซีดทันที ยืนนิ่งอยู่กับที่เหมือนถูกแช่ให้แข็ง

เธอถือถาดอยู่ในมือ ตัวสั่นไปหมด

เย้นหว่านยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย แต่ว่าโห้หลีเฉินจะเปลี่ยนตัวเธอซะแล้ว!

ถ้าเกิดว่าถูกเปลี่ยนตัว เธอก็ไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้โห้หลีเฉินแล้ว

เธอเป็นรสนิยมสูงมาโดยตลอด ไม่ง่ายเลยกว่าจะหาผู้ชายที่ดีเยี่ยมแบบนี้ได้ เธอตั้งใจที่จะได้เข้ามาให้ได้ จะมาตายตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เริ่มได้ยังไง?

แล้วยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเกิดว่าเธอไปในตอนนี้ ตำแหน่งอำนาจของเธอใน;’การแพทย์จะสั่นคลอน

แคทเธอรีนรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที

โห้หลีเฉินมีห้องผู้ป่วยเฉพาะ บอกว่ามันคือห้องผู้ป่วย แต่ว่าในนั้นนอกจากเครื่องมือแพทย์แล้ว แต่ก็ยังมีเอกสารสำหรับการทำงานที่มากมาย

ห้องผู้ป่วยและห้องทำงาน

เย้นหว่านเข้ามาแล้วได้เห็น ก็รับรู้ได้ทันทีเกี่ยวกับสถานการณ์ในแต่ละวันของโห้หลีเฉินในช่วงนี้

เขารักษาไปด้วย ในขณะที่แข่งกับเวลาเพื่อจัดการสิ่งต่างๆ

เขาเป็นคนป่วย ตอนนี้สภาพร่างกายไม่ดีเป็นอย่างมาก ควรจะพักรักษาอย่างสบายใจ ไม่ใช่มัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับงานทั้งๆ ที่ตัวเองกำลังป่วย

เย้นหว่านรู้สึกปวดใจเป็นอย่างมาก

แม้แต่รู้สึกรังเกียจสภาพชีวิตในปัจจุบันของตัวเองเล็กน้อย

เธอไม่ได้ต้องการครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจ อยู่ตำแหน่งสูงสุดของโลกใบนี้ เธอแค่อยากอยู่แบบสงบสุข แม้แต่เป็นแค่เพียงคู่รักธรรมดาคู่หนึ่งเท่านั้น มีเพียงแค่ปัจจัย 4 ก็เพียงพอแล้ว

แต่ว่าน่าเสียดาย ที่เธอกลับโห้หลีเฉินไม่มีวันได้รับโอกาสนี้

"คิดอะไรอยู่เหรอ?"

โห้หลีเฉินโอบไหล่ของเย้นหว่าน เราก็ดึงเธอมานั่งข้างเตียง

เย้นหว่านดึงสติกลับมาและใส่หน้า "สงสารนาย"

ดวงตาของโห้หลีเฉินขยับเล็กน้อย แล้วก็ยื่นมือไปลูบท้องเย้นหว่าน

ขอบคุณอย่างจริงจังว่า "ตอนนี้เธอสงสารฉัน แต่อีกไม่กี่เดือนก็ต้องสงสารเธอแล้ว ลูกน้อยทั้งสองคน ห้ามทรมานแม่นะ ไม่งั้นพ่อจะหักขาทั้งสองคน"

"นี่ ทำไมถึงได้ดุขนาดนี้ แม่กลัวว่าจะทำให้ลูกกลัวเหรอ?"

เย้นหว่านอดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มออกมา

บรรยากาศที่หดหู่ก่อนหน้านี้ มันผ่อนคลายลงเมื่อโห้หลีเฉินพูดอะไรแบบนี้ออกมา

แคทเธอรีนเข็นรถเข็นเข้ามา สีน่าดูจริงจัง แล้วก็พูดจาอย่างวางตัว

"เริ่มให้น้ำเกลือได้แล้วค่ะ"

ท่าทางของเธอ ดูเหมือนกับหมอที่จริงจังและเป็นมืออาชีพ

เย้นหว่านเลิกคิ้วด้วยความสงสัย จู่ๆ เธอเป็นอะไรไป?

ไปโดนอะไรทิ่มแทงเข้า ทำไมจู่ๆ ถึงได้ดูเลิกล้มความตั้งใจ เปลี่ยนจากร้ายมาเป็นดี?

แคทเธอรีนแขวนน้ำเกลืออย่างรวดเร็ว

เธอกำชับว่า "ยานี้มันไม่เหมือนทั่วไป มื้อนี้ห้ามขยับเด็ดขาด ถ้าเกิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำหรือว่าต้องหยิบจับอะไร ให้เรียกฉันนะคะ"

"อืม" โห้หลีเฉินพยักหน้า คำสั่งแพทย์แบบนี้ เขาคุ้นเคยกับมันมานานแล้ว

ในสายตาของเขา แคทเธอรีนเป็นเพียงแค่มองคนหนึ่งเท่านั้น

พอแคทเธอรีนพูดจบ ก็หันไปมองเย้นหว่าน

"คุณเย้น ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่ งั้นฉันไปจัดการเรื่องอื่นก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าคุณโห้อยากจะอ่านเอกสารหรือว่าทำงาน คุณก็ช่วยหยิบจับสิ่งของให้เขาหน่อย แค่อยากให้เขาขยับมือที่ให้ยาอยู่ก็พอแล้ว"

เย้นหว่านมองไปที่แคทเธอรีนด้วยความประหลาดใจ

เธอกล้ารับประกันว่า ก่อนหน้านี้แคทเธอรีนน่าจะเป็นคนที่คอยเฝ้าโห้หลีเฉินให้ยา ตอนนี้ก็เลยไม่พอใจที่ถูกบีบออกไปแบบนี้

แต่ว่าเธอกลับพูดออกมาได้ตัวเอง สรุปแล้วเธอเต็มใจหรือว่าเป็นอะไรกันแน่

เย้นหว่านสับสนไปหมดแล้ว

"เธอออกไปแล้ว ยังจะจ้องช่องประตูทำไมอีก?"

โห้หลีเฉินขยับหน้าเข้ามาใกล้เย้นหว่าน "คุณนายโห้ หรือว่าชอบเธอ? "

น้ำเสียงของเขามีความหึงเล็กน้อย

เย้นหว่านพูดอะไรไม่ออก "มันจะเป็นไปได้ยังไง ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ แต่ว่าต่อให้เป็นฉันก็ไม่มีทางชอบเธอหรอก ถ้าเกิดว่าฉันจะชอบฉันไปชอบกู้จื่อเฟยยังจะดีซะกว่า"

คนเจ้าเล่ห์อย่างแคทเธอรีน แม้แต่จะให้เป็นเพื่อนเธอก็ไม่ยอมหรอก