สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1088

แม้ว่าตอนนี้เขาจะลังเลใจอย่างยิ่งที่จะใช้ แคทเธอรีน แต่ก็ไม่มีทาง

อาการเจ็บป่วยขั้นที่สอง มีเพียงแคทเธอรีนเท่านั้นที่สามารถรักษาได้ แม้ว่าอาการของโห้หลีเฉินจะแย่ลงอย่างกะทันหัน แต่ก็มีเพียงแคทเธอรีนเท่านั้นที่สามารถตอบสนองได้เร็วที่สุด ทำให้โห้หลีเฉินมีชีวิตอยู่ได้อีกสองสามวัน

ไม่กี่วันนี้ บางทีอาจจะเป็นเพียงความหวังสุดท้าย

เว่ยชีจะไม่นั่งรอความตาย

เมื่อแคทเธอรีนเห็นเว่ยชีออกไป ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

สักพัก เธอก็พูดกับคนอื่นๆ ในห้องว่า

"ฉันจะไปห้องน้ำ พวกนายก็ดูแลคุณโห้ให้ดี เดี๋ยวฉันจะกลับมา"

หลังจากพูดเสร็จ แคทเธอรีนก็เดินออกไปอย่างสง่างาม

ในห้องผู้ป่วยมีห้องน้ำ แต่มีเพียงแค่โห้หลีเฉินและเย้นหว่านเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ เธอเป็นคนนอกและไม่สามารถเข้าไปใช้ได้

เมื่อก่อน เธอจะกัดฟันด้วยความหึงหวง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นข้ออ้างให้เธอแอบหนีออกมาอย่างเปิดเผย

ใช่แล้ว ข้ออ้าง

แคทเธอรีนไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำ แต่เธอแอบออกจากประตูหลัง เพื่อหนีออกมาจากปราสาท

เธอเรียกรถมา โดยใช้เหตุผลว่าจะไปหาเย้นหว่าน เธอตรงไปที่วิลล่าที่เย้นหว่านพักอยู่

คนอื่นๆ ไม่ทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบันของโห้หลีเฉิน และพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเว่ยชีไม่อนุญาตให้เธอไปหาเย้นหว่าน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ห้ามเอาไว้

ไม่ว่าอย่างไร เวลาอยู่ข้างนอก แคทเธอรีนก็ถือว่าเป็นผู้ช่วยพิเศษที่มีความสามารถของโห้หลีเฉิน

เทียบเท่ากับสถานะของเว่ยชี

แคทเธอรีนไปถึงวิลล่าที่เย้นหว่านพักอยู่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเดินเข้าไปได้ไม่ไกล เธอก็เห็นเย้นหว่านอยู่ในสวนดอกไม้ ท่ามกลางดอกไม้ที่เบ่งบาน เธอกำลังเดินเล่นอย่างสบายใจ

เธอจับหน้าท้องที่ยื่นออกมาด้วยมือของเธอ ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้ม และเธอกำลังพูดอย่างอ่อนโยนกับท้องของเธอ

ภาพนี้ ดูมีความสุขมากเสียจริง

เป็นลักษณะที่คุณแม่ที่ตั้งครรภ์ควรจะมี

แต่มันทำให้แคทเธอรีนรู้สึกอิจฉาในทันที ในท้องของเธอ เธอกำลังตั้งท้องลูกของโห้หลีเฉิน แม้ว่าโห้หลีเฉินจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ แต่เธอก็ยังมีลูกที่เป็นความสุขของเธอ

นี่คือสิ่งที่แคทเธอรีนไม่สามารถเข้าใจได้เลยในชีวิตของเธอ

ในเมื่อเธอไม่สามารถได้สิ่งนี้ เธอจะทำลายมัน

แคทเธอรีนยิ้มเยาะเย้ยและเดินไปทางเย้นหว่าน น้ำเสียงของเธอแอบแฝงไปด้วยความประชดประชัน

"คุณเย้น คุณสบายดีนี่ ถึงตอนนี้ แต่คุณก็ยังยิ้มได้"

เย้นหว่านทำตามที่คุณหมอบอก เธอต้องพยายามอารมณ์ดี และให้เดินเล่นทุกวัน รวมถึงพูดคุยกับลูก

มันเป็นเพียงช่วงเวลานี้เท่านั้น ที่เธอสามารถสงบสติอารมณ์ได้เล็กน้อย และเอาเวลามาหมกมุ่นกับลูกๆ

เธอไม่คิดว่า จู่ๆ แคทเธอรีนจะมาที่นี่อย่างกะทันหัน

รอยยิ้มบนใบหน้าของเย้นหว่านหยุดนิ่งทันที และเธอก็มองไปที่แคทเธอรีนด้วยสายตาที่เย็นชา

"คุณมาทำอะไรที่นี่?"

เย้นหว่านกอดท้องอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย และอดคิดไม่ได้ถึงตอนครั้งแรกที่แคทเธอรีนมาหาที่นี่ แล้วเธอก็พูดคำพูดยั่วยุมากมาย

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเชื่อใจโห้หลีเฉิน เกรงว่าบางทีเธออาจจะทำสำเร็จไปแล้ว

เป็นเวลากว่าครึ่งเดือนแล้วที่เย้นหว่านถูกบังคับให้จากไป ตอนนี้แคทเธอรีนมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อมาแสดงให้เห็นว่าโห้หลีเฉินได้เปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเธอ หรือเกิดอะไรขึ้นกับเธองั้นเหรอ?

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร เย้นหว่านก็เชื่อในตัวโห้หลีเฉิน เธอไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูดแน่นอน

แคทเธอรีนมองเย้นหว่านด้วยสายตาที่เย็นชา และมองไปที่ท้องของเธอด้วยสายตาที่อันตราย

จากนั้นเธอก็พูดว่า "ฉันมารับคุณเพื่อไปเยี่ยมโห้หลีเฉิน"

เย้นหว่านรู้สึกแปลกใจ

เธอระวังตัวมากขึ้นในทันที "เธอกำลังเล่นอะไรอีก?"

ก่อนหน้านี้เธอเป็นคนบังคับให้เย้นหว่านออกไป

แต่ตอนนี้เธอกลับเป็นคนที่มารับเธอ เธอต้องมีความคิดที่ไม่ดีแน่นอน

แคทเธอรีนส่ายหัว "อย่าคิดว่าฉันแคบ ยังไงฉันก็รักโห้หลีเฉินจริงๆ ตอนนี้เขากำลังจะตาย ฉันก็อยากจะเติมเต็มเขาเช่นกัน"

เย้นหว่านกรีดร้องด้วยความตกใจ "คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? ทำไมเขาต้องตาย?"

ช่วงเวลาที่ได้ตกลงกันไว้ ยังเหลืออีกสามเดือน

แม้ว่าโห้หลีเฉินจะมีสุขภาพไม่ดี เขาควรได้รับการรักษาที่ดีที่สุดสิ