สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1108

เย่ซือซือมองโห้หลีเฉินด้วยความแปลกใจ แล้วถึงเข้าใจขึ้นมา

หยูฉู่สองแพ่ข่าวลือ แต่โห้หลีเฉินก็วางแผนซ้อนแผนเช่นกัน พยายามใช้วิธีนี้ ทำให้เย้นหว่านออกมา

เขาก็ตามหาเย้นหว่านอยู่ทั่วทุกมุมโลกเช่นกัน แต่ก็ไม่มีเบาะแสใดๆ

นี่เขาต้องสิ้นหวังถึงขนาดไหน ถึงได้ไม่ห้ามให้หยูฉู่สองใช้วิธีการเลวๆ แบบนี้ และอยากให้เย้นหว่านออกมาเช่นกัน

เขาเองก็มั่นใจ ขอแค่เธอปรากฏตัวออกมา เขาก็สามารถปกป้องเธอได้

แต่...

แววตาของเย่ซือซือหมองหม่น ตอนนี้โห้หลีเฉินถูกขังอยู่ในตระกูลหยู ปกป้องตัวเองยังยาก

ในขณะเดียวกันนี้

ในห้องหนังสือของหยูฉู่สอง เขาได้ฟังบทสนทนาทั้งหมดของเย่ซือซือและโห้หลีเฉินแล้ว

เขาสีหน้ามืดครึ้ม ย่ำแย่อย่างยิ่ง

ฝู้ยวนเอ่ย "ไม่นึกว่าโห้หลีเฉินจะวางแผนซ้อนแผน แต่ปีกทั้งหมดที่เขามีตอนนี้ถูกคุณตัดทิ้งไปหมดแล้ว ยากจะปกป้องตัวเอง เขามีความมั่นใจแบบนี้ ก็เว้นเสียแต่ว่า เขายังซ่อนความสามารถไว้ด้วย"

หยูฉู่สองหยักหน้า "โห้หลีเฉินคิดได้ลึกซึ้งคาดเดาได้ยากกว่าพวกเรา ในเมื่อเขายังมีความสามารถซ่อนอยู่ งั้นก็ถือโอกาสนี้ขุดมันออกมาให้หมดเลยทีเดียว ล้างบางให้หมด"

สิ่งที่เขาต้องการ คือทำลายโห้หลีเฉินให้สิ้นซาก กุมเขาไว้ในกำมือ เป็นหุ่นเชิดที่ไม่อาจต่อต้านได้

เขาเป็นผู้สืบทอดในนาม ความจริงแล้วก็เป็นเพียงกุญแจเปิดคลังสมบัติเท่านั้น

...

เย่ซือซือออกไปจากห้องของโห้หลีเฉินด้วยใจที่หนักอึ้ง

เธอรู้ดี ว่าข่าวคาวนี้ ใครก็หยุดมันไม่ได้ และเธอก็ยิ่งไม่มีความสามารถที่จะหยุดมัน

ทำได้เพียงจ้องมองชื่อเสียงเกียรติยศของตัวเองถูกพวกเขาทำลายย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี

กลัวก็แต่ครอบครัวของเธอ หากไม่คิดว่าเธออาขาให้ ก็คิดว่าเธอเหยียบเรือสองแคม

ช่างไม่ยุติธรรมเลย

เย่ซือซือคอตก เพิ่งเดินเข้ามาในห้องตัวเอง ก็ถูกเสิ่นเคอหานคว้าตัวไว้

เสิ่นเคอหานสีหน้าย่ำแย่ เอ่ยถามอย่างร้อนรน

"โห้หลีเฉินว่ายังไงบ้าง จะออกมาชี้แจงเรื่องนี้ไหม?"

เย่ซือซือส่ายศีรษะ "พวกเขาทั้งหมดใช้ฉันล่อให้เย้นหว่านออกมา ก่อนเย้นหว่านจะปรากฏตัว เกรงว่าเรื่องนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้เลย"

"ว่าไงนะ? นี่มันจะเกินไปแล้ว!"

เสิ่นเคอหานโมโหจนถีบเก้าอี้ล้ม ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำ "ซือซือ ผมกับคุณจะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว ถ้าไม่เคลียร์ข่าวลือนี้ พอพวกเรากลับไปแล้ว จะแต่งงานยังไง?"

"กลัวว่าถูกทุกคนจะหัวเราะเยาะเอาน่ะสิ!"

เย่ซือซือแววตาส่องประกาย "ถ้าพวกเราอธิบายให้เพื่อนกับครอบครัวฟังอย่างสุดความสามารถล่ะ?"

"เรื่องใหญ่ขนาดนี้ จะมีสักกี่คนที่เชื่อพวกเรา?"

เสิ่นเคอหานกดขมับอย่างหงุดหงิด "เมื่อกี้พ่อแม่ผมเพิ่งโทรมาซักถาม ไม่เชื่อคำอธิบายของผม ถ้าชี้แจงออกสื่อไม่ได้ พวกเขาก็จะไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานของเรา"

เย่ซือซือเบิกตากว้างอย่างงุนงง

"คุณลุงคุณป้าไม่เชื่อฉันเหรอ?"

"ไม่ใช่ไม่เชื่อคุณหรอก แต่เรื่องนี้มันใหญ่เกินไป คุณก็รู้ว่าพ่อแม่ผมมีตำแหน่งในสังคมชนชั้นสูง พวกเขาต้องคิดถึงหน้าของพวกเขาด้วย"

คนในสังคมชนชั้นสูงแคร์เรื่องเกียรติศักดิ์ศรีของตัวเองที่สุดแล้ว เรื่องนี้ยังเป็นข่าวคาวใหญ่สุดของแวดวงอีก

ไม่ว่าใครก็ล้วนมองพวกเขาด้วยอคติ

ถ้าไม่ชี้แจงอย่างเป็นทางการ พวกเขาก็จะตราหน้าว่าแต่งงานกับลูกสะใภ้ที่อ้าขาให้คนอื่น

นั่นเป็นเรื่องน่าขายหน้าสำหรับทั้งตระกูล

เย่ซือซือเข้าใจดี ทว่าในใจกลับเสียใจอย่างขมขื่นปวดร้าว

สถานการณ์แบบนี้เธอเคยคิดไว้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่เมื่อไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ เมื่อต้องเผชิญหน้าจริงๆ ถึงพบว่าเป็นเรื่องที่เจ็บปวดและช่วยไม่ได้ขนาดไหน

เย่ซือซือน้ำตาคลอหน่วย "เคอหาน ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ท่ามกลางการต่อสู้ระหว่างตระกูลหยูกับโห้หลีเฉิน พวกเราสองคนไม่มีสถานะอะไรเลยสักอย่าง"