สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1180

โห้หยูเซิงยังคงทำหน้าเรียบเฉย แต่ร่างกายเล็กๆ ของเขากลับบนขวางอยู่ตรงหน้าของแรบบิท

พอไอ้อ้วนตบพลาด เขาก็โกรธยิ่งกว่าเดิม

"พวกแกอย่าคิดหนีนะ ไอ้พวกขี้ขลาด"

เขาด่าทอออกมาแล้วพุ่งเข้าไปอีกครั้ง

เขาตัวสูงกว่าพวกโห้หยูเซิงมาก จึงพุ่งเข้าไปได้อย่างรวดเร็ว อาศัยความได้เปรียบจากร่างกายที่สูง แล้วตบไปที่โห้หยูเซิงอีกครั้ง

ครั้งนี้โห้หยูเซิงไม่คิดจะหลบ

เขายืนบังอยู่ข้างหน้าของแรบบิท แล้วเตะขาออกไปอย่างกะทันหัน เตะใส่ที่น่องของไอ้อ้วนพอดี ไอ้อ้วนเสียการทรงตัว เสียง "ตุบ" ดังขึ้น ไอ้อ้วนล้มลงไปบนกองโฟม

เขาลุกขึ้นมาจากกองสำลี โดยมีโฟมติดอยู่เต็มตัวไปหมด

ในเวลาเดียวกัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงนี้ก็ได้ดึงดูดความสนใจของเด็กคนอื่นๆ เข้า พวกเขามองดูไอ้อ้วนที่ท่าทางจนมุมจึงพากันหัวเราะออกมา

"ฮ่าฮ่าฮ่า เขานี่ตลกจริงๆ"

"ตัวโตขนาดนั้นก็ยังสู้คนที่ตัวเล็กกว่าไม่ได้ โง่เง่ามากเลย"

ท้องโดนกระแทกจนเจ็บ แล้วพอมองไปก็เห็นเด็กๆ ที่อยู่รอบๆ หัวเราะเยาะอย่างไม่ไว้หน้า ทั้งโกรธทั้งร้อนรน เขาจึงเบ้ปากแล้ว "แง" ร้องไห้ออกมา

เขาร้องไห้ออกมาเสียงดังมาก ดังเหมือนเสียงฟ้าร้องที่หนวกหู ไม่นานก็กลายเป็นเครื่องขยายเสียงที่อยู่กลางสนาม

"ลูกรัก ร้องไห้ทำไมหืม?"

ผู้หญิงอายุสามสิบที่แต่งตัวหรูหราคนหนึ่ง ย่ำรองเท้าส้นสูงเข้ามาด้วยความเร่งรีบ

เธออุ้มไอ้อ้วนขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง

ไอ้อ้วนรีบจับแขนของเธอไว้ แล้วชี้ไปทางโห้หยูเซิงกับแรบบิทพร้อมกับน้ำหูน้ำตาที่ไหลเต็มหน้า

"แม่ครับ พวกมันตีผม พวกมันตีผม!"

"ว่าไงนะ?"

หญิงสาวทำหน้าดุร้ายขึ้นมาทันที แล้วมองไปทางโห้หยูเซิงกับแรบบิทด้วยความโมโห

"นี่พวกแกกินดีหมีหัวใจเสือมาใช่มั้ย ถึงได้กล้ามาทำร้ายลูกชายฉันแบบนี้? คอยดูฉันจะตีเด็กเวรอย่างพวกแกสองคนให้ตายเลย" หญิงสาวพูดไปก็ง้างมือขึ้นมา แล้วตบไปที่โห้หยูเซิง

โห้หยูเซิงรีบหลบออกไป

หญิงสาวโมโหยิ่งกว่าเดิม จึงตัดสินใจจับคอเสื้อของโห้หยูเซิงไว้ จากนั้นง้างมืออีกข้างขึ้นมาสูงๆ แล้ว "ป๊าบ" ตบลงใบที่หน้าของโห้หยูเซิง

เสียงดังจนแสบแก้วหู

เธอเป็นผู้ใหญ่ ส่วนเขาเป็นแค่เด็กสองขวบ เมื่อเทียบกันแล้ว ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อต้านได้เลย

ยังไม่เคยมาใครเคยตีเขามาก่อนเลย

เขารู้สึกว่ามันเจ็บมาก น่าอายมาก

"นางปีศาจ แกอย่ามาทำร้ายพี่ชายของฉันนะ ฉันจะกัดแกให้ตายเลย!"

แรบบิทกรีดร้องแล้วพุ่งเข้ามา ทั้งข่วนทั้งกัดไปที่แขนขอหญิงสาว

หญิงสาวที่ไม่ทันตั้งตัว ทำให้แขนของเธอถูกข่วนไปจนเป็นแผลไปหลายแผล

เธอโมโหยิ่งกว่าเดิม จึงเหวี่ยงโห้หยูเซิงออกไป จับแรบบิทเอาไว้แล้วตบไปอีกหนึ่งที

ใบหน้าที่ขาวใสของแรบบิท แดงก่ำขึ้นมาทันที

ปรากฏเป็นรอยนิ้วมือทั้งห้าที่เด่นชัด เห็นแล้วรู้สึกบาดตาเหลือเกิน

โห้หยูเซิงถูกผลักลงไปนั่งอยู่ที่พื้น กำลังเบิกตาโจด้วยความตะลึง สีหน้าวูบวาบเป็นการใหญ่ ในใจได้รับผลกระทบอย่างหนัก

ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแค่ตบเขา แถมยังตบแรบบิทที่เขาอยากจะปกป้องด้วย......

ส่วนพวกเขาสองคน กลับไม่มีทางที่จะขัดขืนอะไรได้เลย......

"นี่เธอทำอะไร?!"

พอเย้นหว่านได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นก็รีบวิ่งเข้ามาทันที พอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า สายตาที่โกรธแค้นแทบจะถลนออกมา หัวใจเหมือนกำลังจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

ผู้หญิงคนนี้ กล้าตบลูกสาวของเธออย่างนั้นเหรอ

เย้นหว่านนั้นแทบเป็นบ้าแล้ว

เธอรีบพุ่งเข้าไป ผลักผู้หญิงคนนั้นออก แล้วแย่งแรบบิทกลับมา