สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1203

ผู้ชายยืนอยู่หน้ารถพอดี หลบไม่ทัน ไม่นานก็ถูกชนกระเด็นไปหลายเมตร

จิตใต้สำนึกของเย้นหว่านอยากจะเหยียบเบรก

เธอชนคน

แต่ว่าเห็นผู้ชายคนอื่นๆก็พุ่งมาทางเธออย่างดุร้าย ใจของเธอก็ด้านชา คนเลวพวกนี้ ชนตายไปก็สมควร

เพราะถ้าไม่ใช่พวกเขาตาย ก็คือเธอตาย

ถ้าจอดรถ เธอก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

เย้นหว่านเหยียบคันเร่งอย่างแรง ขับไปข้างหน้าอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

"หยุดเธอเอาไว้! อย่าให้เธอหนีไปได้!"

ไม่ว่าจะเป็นคนจากองค์กรหรือว่าคนของตระกูลหยู ต่างก็ตะโกนออกมาพร้อมกัน

เพราะการปรากฏตัวของเย้นหว่าน พวกเขาเลยหยุดการทะเลาะวิวาทกัน ในเวลานี้ทุกคนต่างพร้อมใจกัน พุ่งเข้ามาทางเธอ

เย้นหว่านได้แต่รู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

ยิ่งเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นแข่งกับเวลา อยากพุ่งออกไป

แต่ว่าคนพวกนี้ไม่ใช่ง่ายๆ พวกเขาเห็นว่าคนหยุดเอาไว้ไม่อยู่ เลยรีบขึ้นไปบนรถทันที เคลื่อนย้ายรถมาปิดทางเอาไว้

เย้นหว่านพุ่งเข้าไป ชนเข้าด้วยกันอย่างแรง

เสียงดัง"ปึ้ง" ด้านหน้าของรถทั้งสองคันต่างยุบและพังยับเยิน เธอถูกบังคับให้หยุดลง

ในขณะเดียวกัน เธอได้ยินคำสั่งที่โหดเหี้ยมเข้า

"ฆ่าเธอซะ!"

ด้วยคำสั่งนี้ ผู้ชายคนหนึ่งถือกระบองไฟฟ้า บุกเข้ามาอย่างโหดร้าย เสียงดัง"ปึง" กระจกด้านคนขับก็ถูกทุบแตก

เศษกระจกแตกกระเด็นมาถึงหน้า เย้นหว่านเอียงตัวโดยสัญชาตญาณ บังเด็กทั้งสองคนไว้

ตอนที่เธอหันหน้าไปอีกครั้ง ก็เห็น ชายคนนั้นเกาะอยู่ข้างกระจกรถ กระบองไฟฟ้าในมือยกสูงขึ้น เล็งไปที่หัวของเธอ

และเธอ แม้แต่ที่หลบก็ไม่มีเลย

เธอจ้องมองกระบองที่ตีเข้ามาตรงหน้าของเธอ ในสมองขาวโพลน รู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก

เธอเรียบเรียงประโยคเพียงหนึ่งเดียวออกมา และตะโกนบอกโห้หลีเฉินที่อยู่ในหูฟังว่า:

"คุณคะ ต้องช่วยแรบบิทให้ได้นะ"

เมื่อสิ้นเสียง กระบองอันนั้นก็ร่วงลงมาตรงหน้าเธอ——

"หาที่ตาย!"

ทันใดนั้น เสียงเยือกเย็นของผู้ชายคนหนึ่งดังมาแต่ไกล มีดพกด้ามหนึ่งพุ่งฝ่าอากาศเข้ามา ปักลึกเข้าไปบนร่างของชายคนนั้น

การเคลื่อนไหวของชายคนนั้นหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ก้มลงมองมีดพกบนอกอย่างหวาดกลัว เต็มไปด้วยความไม่พอใจ แล้วก็แข็งทื่อล้มลงไป

เย้นหว่านที่รอดชีวิตอ่อนไปทั้งตัว เหงื่อท่วมตัวจนเสื้อผ้าเปียกไปหมด

เธอหันหน้าไปอย่างแข็งทื่อ มองออกไปไกลๆ

พริบตาที่เห็นผู้ชายคนนั้น เธอราวกับเห็นเทวดาที่เปล่งประกาย เขายืนอยู่ข้างประตูรถที่เปิดอยู่อย่างนั้น เย่อหยิ่ง เอาแต่ใจ มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

เป็นโห้หลีเฉิน

ในที่สุดโห้หลีเฉินก็มา!

ในที่สุดเธอก็รอเขาสำเร็จ!

น้ำตาคลอทันที ความเข้มแข็งของเย้นหว่านหายไปในทันที

โห้หลีเฉินมองดูเย้นหว่านจากที่ไกลๆ เห็นชัดเจนถึงสายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย รวมทั้งความโกรธและจิตสังหารที่ยากจะควบคุม

คนพวกนี้ สมควรตาย

"ฆ่าทิ้งซะ! คนเดียวก็อย่าให้เหลือ!"

โห้หลีเฉินออกคำสั่งอย่างเยือกเย็น ราวกับพญายมราช

ในรถหลายสิบคันที่อยู่ข้างหลังเขา มีกลุ่มบอดี้การ์ดชุดดำรูปร่างสูงใหญ่ไร้ความรู้สึกพุ่งลงมา พวกเขาราวกับเป็นเครื่องจักรต่อสู้ บุกเข้ามาก็ฆ่าทั้งหมด

ไม่สนว่าจะเป็นคนของตระกูลหยู หรือว่าคนขององค์กร

พวกเขาล้วนสมควรตาย

ในการต่อสู้ที่วุ่นวาย โห้หลีเฉินเหยียบย่ำทุกที่ที่วุ่นวาย สายตาจดจ้องไปทางข้างหน้า ก้าวเท้ายาวๆเดินมาทางเย้นหว่าน