สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1293

เว่ยชีเป็นผู้ช่วยสูงสุดของโห้หลีเฉินอยู่แล้ว ความสามารถไม่เป็นสองรองใคร แม้เวลาจะผ่านไปนานถึงสองปี แต่พอได้อำนาจก็จัดการได้เร็วมาก

เก่อหรูซวนเห็นเว่ยชีใช้ระบบอำนาจที่สอง ก็เคยพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ แต่เย้นหว่านแค่ตอบไปว่าเขาเป็นผู้ช่วยตัวเอง ก็ทำให้หล่อนหมดคำพูดไปทันที

แม้เก่อหรูซวนจะโกรธมาก แต่ก็สู้กับเย้นหว่านไม่ได้ เลยทำได้แค่อดทน

แต่ว่า พอเงินทุนของตระกูลเย้นเข้ามา และหลังจากที่เชื่อมต่อทางการค้าแล้ว ในที่สุดเก่อหรูซวนก็อดไม่ได้อีกต่อไป

เพราะเย้นหว่านมีศักดิ์เป็นเลขาหลัก รับเรื่องนี้ไปดูแลเองทั้งหมด จากนั้นก็ทิ้งไว้เว่ยชีจัดการแทน

ถ้ามีแต่เย้นหว่านจัดการเรื่องนี้คนเดียว เก่อหรูซวนก็หาเรื่องหรือจุดที่เธอทำงานผิดพลาดได้ สุดท้ายก็ไล่เย้นหว่านออกไป และบังคับให้เย้นหว่านสละอำนาจ

แต่เว่ยชีกลับแตกต่างออกไป เขาทำงานได้สมบูรณ์แบบมาก สมบูรณ์แบบจนหาที่ติไม่ได้เลย

ยิ่งไปกว่านั้นยังทำให้เย้นหว่านได้คำชื่นชมจากบริษัทไม่น้อย

ด้วยเหตุนี้ เก่อหรูซวนตัดสินใจต่อต้านไม่ได้เว่ยชีทำงานที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเย้นทุกอย่าง แถมยังเอาพวกหุ้นส่วนออกมาด้วย

เย้นหว่านกระตุกยิ้ม และดูถูกหล่อนไปว่า "เมื่อก่อนฉันไม่สนใจงานต่างๆ เธอจะจัดการยังไงก็เรื่องของเธอ แต่นี่เป็นธุรกิจของตระกูลเย้น ฉันเป็นคนหามาเอง ฉันจะจัดการยังไงมันก็เรื่องของฉัน อยากให้ใครจัดการมันก็เรื่องของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์มาชี้นิ้วสั่งฉัน"

เก่อหรูซวนโกรธจนกระทืบเท้า กัดฟันกรอดและพูดว่า: "ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น แต่ยังไงฉันก็มีอำนาจเยอะสุดในหมู่เลขา เรื่องครั้งนี้ของตระกูลเย้น เธอกลับไม่ให้ฉันทำหรือแตะต้องเลย เย้นหว่าน เธอทำแบบนี้ อยากจะบีบฉันออกไปเหรอ?"

"บีบเธอออกไปเหรอ?"

เย้นหว่านท่องคำนี้ซ้ำๆ หัวเราะแล้วพูดว่า "ถ้าจะบีบเธอออกไป ก็น่าจะบีบบังคับอำนาจหลักที่เป็นของคุณโห้ แต่ไม่ใช่เลขาต๊อกต๋อยอย่างเธอ เธอจะใช้คำนี้มาเปรียบเทียบตัวเองจริงๆ ถึงจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น งั้นก็ได้ ฉันอยากบีบเธอออกไป"

"เธอ!" เก่อหรูซวนสีหน้าบิดเบี้ยว ไม่คิดว่าเย้นหว่านเอาเรื่องที่จะบีบบังคับเพื่อนร่วมงานออกไป มาพูดได้อย่างมั่นหน้าแบบนี้

อีกอย่างเรื่องที่เย้นหว่านไม่ให้เธอร่วมงานกับการค้าขายของตระกูลเย้น เธอตั้งใจทำแบบนี้จริงๆด้วย นี่คิดอยากจะบีบบังคับเธอออกจากบริษัทนี้เร็วๆงั้นเหรอ

"เย้นหว่าน เธออย่ามาทำตัวเป็นเด็กหน่อยเลย! เธอคิดว่าแค่เธอไม่ให้ฉันทำงานของตระกูลเย้น ก็จะไล่ฉันออกไปได้เหรอ? เรื่องที่ฉันคุมอยู่ เธอไม่มีทางแทรกแซงได้หรอก ยิ่งไม่มีทางมาแทนที่ได้ แม้เธอจะเป็นเลขาหลัก แต่เรื่องงานในบริษัท และลูกน้องทุกคน ก็ต่างยอมรับฉันกันหมด ไม่มีทางยอมรับเธอหรอก"

เย้นหว่านแสยะยิ้มเย็นชา "ในเมื่อเธอมั่นใจและจะอยู่ที่นี่ต่อไป แล้วทำไมถึงอยากเข้ามาแทรกแซงเรื่องของตระกูลเย้นอยู่เรื่อยเลยล่ะ? เก่อหรูซวน เธอเริ่มกังวลแล้วเหรอ"

สีหน้าเก่อหรูซวนเปลี่ยนไปเล็กน้อย น้ำเสียงดูไม่มั่นใจเหมือนตอนแรก

แม้เธอจะไม่ให้โอกาสเย้นหว่านได้แทรกแซงเรื่องงาน และทุกอย่างก็อยู่ในมือของเธอ แต่การค้าขายกับตระกูลเย้นใหญ่มากจริงๆ มันเชื่อมโยงกับทุกด้านของบริษัท และมีรายละเอียดที่ค่อนข้างเยอะ

เมื่อก่อนงานและโครงการที่เธอควบคุมอยู่ ก็เป็นงานที่สามารถเปลี่ยนได้ง่ายๆ และพอทุกอย่างเปลี่ยนไป งานที่เธอควบคุมทุกอย่างก็ถูกแทรกแซง และเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด

ดังนั้นเธอเลยเริ่มกังวลใจขึ้นมา ตำแหน่งของเธอเริ่มไม่แน่นอนแล้ว เธออยากเข้ามาแทรกแซงจัดการเรื่องการค้ากับตระกูลเย้น จะได้กลับมาควบคุมอำนาจหลักอีกครั้ง

แต่เย้นหว่านกลับทำตัวเหมือนเม่น กีดกันเธอเหมือนเป็นศัตรู แล้วยังคอยเอาหนามทิ่มแทงเธอตลอด ไม่ให้โอกาสเธอได้เข้ามาจัดการเลย

"เก่อหรูซวน ในบริษัทนี้ มีฉันก็จะไม่มีเธอ อีกไม่นาน ฉันจะไล่เธอออกไปให้ได้"

เย้นหว่านกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา เธอไม่ใช่กระต่ายน้อยที่เชื่อฟังอีกต่อไปแล้ว แต่กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่ง

เผยกรงเล็บแหลมคมออกมา

เย้นหว่านผลักเก่อหรูซวนออกไปอย่างหยิ่งยโส จากนั้นก็เดินไปข้างหน้าและพูดไปด้วยว่า "ช่วงนี้เลขาเก่อน่าจะไม่มีเรื่องอะไรให้ทำ เธอก็คิดเรื่องหยุดพักร้อนได้นะ ฉันอนุญาต"

เก่อหรูซวนยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ สีหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด ทุกคำที่เย้นหว่านพูด ล้วนแต่กำลังบั่นทอนศักดิ์ศรีของเธอไปเรื่อยๆ

ตั้งแต่เย้นหว่านกลับมาจนถึงตอนนี้ แค่เวลาไม่กี่วัน เธอก็โดนดูถูกสารพัด

ตอนนี้ไม่เพียงแต่เธอเท่านั้น รวมไปถึงอำนาจที่ควบคุมในบริษัททุกอย่าง กำลังจะถูกแทรกแซง และเป็นอันตรายมากขึ้น