คำพูดนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน
ขนาดสีหน้าของฟีเจ๊กมอนยังเปลี่ยนไปเลย เขาทำหน้าหวาดกลัวและสลัดท่าทีโอหังของตัวเองทิ้งไป
"เย้นหว่าน เธอบ้าไปแล้วหรือไง? ฉันไม่ใช่บริษัทเล็กๆที่เธอจะทำลายได้ง่ายๆนะ บริษัทฉันมีชื่อเสียงโด่งดังระดับโลก เธอกลับคิดที่จะทำลายมันทิ้ง เธออยากทำให้ทั้งสองฝ่ายเสียหายหรือไง?"
"เหอะ นายยังกล้าใช้คำว่าเสียหายทั้งสองฝ่ายด้วยเหรอ? บริษัท ตี้เหา จำกัดตอนนี้ยิ่งใหญ่แค่ไหน นายไม่รู้เลยหรือไง? บีบนายให้ตาย มันง่ายเหมือนบีบมดให้ตายคามือเลยล่ะ" เย้นหว่านแสยะยิ้มดูถูก
"เธอ!"
คำพูดโอหังและทำให้เสียชื่อเช่นนี้ ทำให้ฟีเจ๊กมอนโกรธมาก แต่เขากลับตอบโต้ไม่ได้เลยสักคำ
เขาไม่คิดเลยว่าเย้นหว่านจะยโสโอหังและกล้าได้ถึงเพียงนี้
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป บริษัทเขาได้จบจริงๆแน่
ฟีเจ๊กมอนรีบมองไปที่โห้หลีเฉิน "คุณโห้ ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ เรื่องนี้ผมผิดเอง ผมจะชดใช้ให้พวกคุณเอง ครั้งนี้ขอร้องช่วยยกโทษให้ผมด้วยครับ"
"เพราะถ้าโจมตีบริษัทของผม บริษัท ตี้เหา จำกัดก็จะเสียหายเหมือนกัน คุณเพิ่งขยายอิทธิพลไปยืนอยู่บนตำแหน่งระดับต้นๆของโลก ถ้าเสียหายด้วยเหตุนี้ แล้วตกลงมาอีกครั้ง เป็นธุรกิจที่มีแต่เสียหายนะครับ"
เขาพยายามโน้มน้าวโห้หลีเฉิน
เย้นหว่านเป็นผู้หญิง พูดอะไรไม่คิด ไร้เหตุผล งี่เง่า แต่ยังไงโห้หลีเฉินก็เป็นนักธุรกิจ เป็นนับลงทุน รู้ถึงความหนักเบาของเรื่องนี้ดี
โห้หลีเฉินแววตาเย็นชา แล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า: "แล้วยังไง?"
แล้วยังไงงั้นเหรอ?
แล้วมันยังไงงั้นเหรอ?
ฟีเจ๊กมอนโกรธจนตะคอกด่าออกมา "บ้าไปแล้ว บ้ากันไปหมดแล้ว! พวกนายมันบ้ากันไปหมดแล้วจริงๆ!"
เขาซวยจริงๆถึงได้ไปเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนั้น มาหาเรื่องแก้แค้นเย้นหว่าน แต่ตัวเองกลับโดนเสียเอง
คำพูดที่เย้นหว่านพูดไว้ จะเกิดขึ้นจริงในไม่ช้านี้
บริษัทของฟีเจ๊กมอน ธุรกิจร้อยปีของตระกูล ก็เหมือนตึกสูงที่ถูกระเบิดทิ้ง และล่มสลายในระยะเวลาสั้นๆ
การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นที่น่าจับตามองของทั่วโลก และได้เป็นสักขีพยานของการล่มสลายในครั้งนี้
ผู้คนต่างได้เห็นความยิ่งใหญ่ของบริษัท ตี้เหา จำกัด และยังได้เห็นความรักและการปกป้องที่โห้หลีเฉินมีให้กับเย้นหว่าน
ด้วยเหตุนี้ ผู้คนต่างก็เล่าลือกันไปว่า:
ขัดใจโห้หลีเฉินยังดีกว่าหาเรื่องเย้นหว่าน
โห้หลีเฉินปกป้องเธอเหมือนไข่ในหิน แถมยังอารมณ์รุนแรง และเป็นนางมารร้ายที่ล่มบริษัทคนอื่นได้ในพริบตา
พวกผู้หญิงต่างก็อิจฉาเธอและกลัวเธอกันหมด
พวกผู้ชายก็เคารพและเกรงกลัวเธอมาก
เย้นหว่านกลายเป็นผู้หญิงที่มีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขที่สุดในโลกนี้ และยังกลายเป็นผู้หญิงที่โหดที่สุดด้วยเหมือนกัน
เย้นหว่านโด่งดังในชั่วข้ามคืน
เธอมีอิทธิพลในบริษัทมาก และเลยข้ามเก่อหรูซวนไปมาก ทั้งบริษัทรวมไปถึงหุ้นส่วนที่ชอบหาเรื่อง ก็ไม่หาเรื่องเธอโดยตรงแล้ว
เพราะยังไง มีหุ้นส่วนคนหนึ่งที่ไม่พอใจเถียงเย้นหว่านไปสองคำ อีกวันก็หายไปจากบริษัทอย่างไร้ร่องรอยทันที
ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าเขาถูกส่งตัวไปที่ไหน
แม้คนอื่นๆจะไม่กล้าหาเรื่องเย้นหว่าน แต่ภายในบริษัท ตี้เหา จำกัดก็มีเสียงก่นด่าไม่น้อย เพราะยังไงการที่ทำให้บริษัทของฟีเจ๊กมอนล้มละลาย แถมยังล่มสลายในระยะเวลาสั้นๆด้วย ทำลายด้วยวิธีที่รุนแรงแบบนี้ ทำให้บริษัท ตี้เหา จำกัดเสียหายไปมากเช่นกัน
ทั้งบริษัทวุ่นกันไปหมด ทำงานยี่สิบห้าชั่วโมงก็ยังไม่พอเลย
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนแรกบริษัทอยู่ในอันดับหนึ่งของโลก แต่พอมาเจอเหตุการณ์นี้ ทำให้ทุกอย่างต้องหยุดชะงักและช้าลงไป
หุ้นส่วนที่หวังอยากได้เงินก้อนโต ต่างก็ไม่พอใจกันมาก
สำหรับการเปลี่ยนแปลงและความโกรธของทุกคนนั้น เย้นหว่านกลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลยและก็ทำเหมือนไม่เห็นด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...