สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1314

โห้หลีเฉินเม้มปาก แล้วก็มองเธออย่างไม่มีทางเลี่ยง และก็กดโทรออกไปในทันที และสื่อสารกับคนข้างในด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ตลอดทั้งการนอนนี้ เก่อหรูซวนก็แอบมาหลายครั้งอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ว่าทุกครั้ง เย้นหว่านก็จะตื่น

ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้อย่างช่วยไม่ได้

หลายๆ อย่างพอไม่ได้คุยกันแบบเห็นหน้ากัน มันก็ไม่สะดวกเลย แต่ว่าไม่สามารถบอกเย้นหว่านได้ เมื่อผ่านเครื่องมือออนไลน์ ความคืบหน้าของการประมวลผลสิ่งต่าง ๆ จะช้าลงมาก

สถานการณ์ของบริษัทซึ่งอยู่ในภาวะวิกฤติอยู่แล้ว เมื่อถึงคืนที่สองนั้น กลับร้ายแรงยิ่งกว่าเดิม

เก่อหรูซวนทนไม่ได้อีกต่อไป ได้ทำการติดต่อกับคนเบื้องบนเป็นการส่วนตัว

"ท่านคะ มีเย้นหว่านมากีดขวาง ทำให้โห้หลีเฉินไม่สามารถทำอะไรได้เลย ไม่กล้าปล่อยวาง ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนี้ต่อไป แล้วต้องชวดโอกาสทองที่จะพลิกสถานการณ์กลับมาได้ บริษัท ตี้เหา จำกัดจะตกอยู่ในมือของตระกูลเย้นแล้วจริงๆ ถ้าเป็นแบบนั้นความพยายามทั้ง 3 ปีที่ผ่านมาของเราก็จะหมดความหมาย"

ปลายสายตอบมาว่า"เธออยากจะทำยังไง?"

เก่อหรูซวน："ฉันต้องการอำนาจสูงสุด คนที่อยู่เบื้องบนก็ควรจะลงมือด้วย"

ปลายสายเงียบไปหลายวินาทีและพูดว่า "ถ้าเกิดว่าทำแบบนี้ จะถูกเปิดโปงได้ง่าย"

เก่อหรูซวน："เรื่องราวมาถึงขนาดนี้แล้ว ระหว่างชีวิตและความตาย มันจำเป็นต้องทำแบบนี้แล้วค่ะ"

ปลายสายตอบว่า："ถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำแบบนั้นแล้วแหละ"

......

เย้นหว่านหลับจนถึงตอนบ่าย มองดูพระอาทิตย์ที่อยู่ด้านนอก ก็รู้สึกปวดหัวไปหมด นี่เป็นจังหวะที่นาฬิกาชีวิตของเธอย้อนกลับ

เงยหน้าขึ้นมอง โห้หลีเฉินยังคงนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานอย่างไม่ขยับเขยื้อนไปไหน

ดวงตาที่สวยงามทั้งคู่ของเขาแดงก่ำ ตลอดคืนที่ผ่านมาเหมือนกับว่ามันจะไม่ได้ปิดลงเลยสักครั้งเดียว

เย้นหว่านรู้สึกปวดใจอย่างบอกไม่ถูก เธอเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วก็ยื่นมือออกไปนวดไหล่ให้เขา

"คุณโห้ นายอดหลับอดนอนแบบนี้ ฉันปวดใจมาก สู้ยอมแพ้ซะยังจะดีกว่า มอบบริษัทให้ฉัน แล้วได้มาเป็น'แม่ศรเรือน'ของฉันเป็นไง? เป็นคุณชายบาร์บีคิวก็ได้ ของฉันก็คือของนายนั่นแหละ ฉันไม่มีทางปฏิบัติต่อนายไม่ดีหรอก"

โห้หลีเฉินปัดนิ้วของเธอออกด้วยสีหน้าที่เย็นชา

"ไม่มีทาง" หลังจากพูด 3 คำนี้ออกมา เขาก็ไม่สนใจเธออีก ทุ่มเทความสนใจไปที่งานของเขา

เนื้อหาบนหน้าจอของเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงสายตาของเย้นหว่านได้ แต่ว่าเย้นหว่านก็ไม่เข้าใจข้อมูลที่ซับซ้อนเหล่านั้นหรอก

เธออยากไหล่อย่างไม่มีทางเลือก "ฉันจะอดทนกับนายเป็นครั้งสุดท้าย รอให้นายเปลี่ยนใจ"

เย้นหว่านยื่นแขนที่ปวดร้าวของตัวเองออก แล้วก็ค่อยๆ เดินออกไปจากห้องทำงานของประธาน

เพิ่งตื่น ก็รู้สึกหิวแล้ว

เธอต้องไปหาของกิน แล้วก็ซื้อกลับมาให้โห้หลีเฉินด้วย

ถึงแม้ว่าจะกลายเป็นศัตรูกันไปแล้ว แต่ว่าตำแหน่งของหัวหน้าเลขา แล้วก็ตัวตนของคุณนายโห้ ก็ยังคงอยู่

เย้นหว่านเดินออกมาจากห้องทำงานของประธาน ตอนที่คิดว่าจะไปครัวเล็กๆ ส่วนตัวของประธานหรือว่าไปห้องอาหารของบริษัท เว่ยชีก็รีบร้อนเดินออกมาจากห้องเลขาในทันที

"คุณนาย ในที่สุดคุณก็ออกมาแล้ว"

เย้นหว่านขมวดคิ้ว"เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?"

ท่าทางของเขา เห็นได้ชัดว่ากำลังรอเธออยู่

เว่ยชีหันหลังไปมองเก่อหรูซวน แล้วก็กะสิพูดว่า "พวกเราเปลี่ยนไปคุยกันที่อื่นเถอะครับ"

"ok"

เย้นหว่านกำลังจะเดินออกไป ก็คิดอะไรขึ้นได้ แล้วก็หันไปมองเก่อหรูซวนเดินสายตาที่ตักเตือน พร้อมกับออกคำสั่งกับเลขาหลิว "เลขาหลิว ก่อนที่ฉันจะกลับมา ทำงานกับเลขาเก่อเอาไว้นะ อย่าห่างจากเธอแม้แต่ก้าวเดียว"

ไม่ง่ายเลยกว่าที่เก่อหรูซวนจะได้โอกาสอยู่กับโห้หลีเฉินเพียงลำพัง แต่ว่าพอได้ยินคำพูดของเย้นหว่าน ความโกรธของเธอก็พูดออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดในทันที

"เย้นหว่าน คนมีสิทธิ์อะไรให้คนมาตามฉัน?"

เย้นหว่านตอบอย่างมั่นใจ "สิทธิ์ที่ฉันเป็นหัวหน้าเลขา เป็นหัวหน้าของเธอ ถ้าเกิดว่าเธอไม่พอใจก็เราออกไปได้นะ"