สองวันของการมาเที่ยวทะเล ภายใต้ความพยายามของเย้นหว่าน ทำให้เขาไม่มี‘โอกาส’แตะโทรศัพท์ตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นเหตุให้ไม่ได้รับข้อความจากเก่อหรูซวน จนตระกูลเย้นตกอยู่ในความลำบาก ตี้เหากรุ๊ปถูกถล่มอย่างหนัก
เรื่องเหล่านี้ถ้ามองจากภายนอก จะคิดว่าเป็นเพราะโห้หลีเฉินที่ได้เย้นหว่านกลับคืนมาหลังจากที่สูญเสียไป จึงทำให้ใส่ใจ ห่วงใย รักและตามใจเธอมากเกินไป ดังนั้นจึงสูญเสียสติในการวิเคราะห์ และตกหลุมพรางของเย้นหว่านที่ใช้ความรักเป็นกับดัก
เขาถูกความรักบังตาถึงได้เป็นเช่นนี้
และเมื่ออยู่ต่อหน้าเจมส์และพรรคพวก โห้หลีเฉินก็แสดงท่าทีแบบนี้ตลอด ทุกๆ เรื่องจะต้องทำให้เจมส์โมโหจนต้องกระทืบเท้า จนโห้หลีเฉินถูกข่มขู่และลงโทษหลายต่อหลายครั้ง
แต่ความรักของโห้หลีเฉินที่มีต่อเย้นหว่าน บวกกับการแสดงที่สุดยอดของเขา ทำให้พวกเจมส์ไม่เคยเกิดความสงสัยคลางแคลงในตัวเขา
แต่ที่คิดไม่ถึง โห้หลีเฉินจะดูออกในวินาทีแรกถึงเจตนาของการชวนทะเลาะเพราะความหึงหวงของเย้นหว่านในตอนนั้น และเรื่องราวต่อจากนั้น เขาจึงพายเรือตามน้ำตามสถานการณ์ไป โดยอ้างความรักความตามใจในการทำลายตี้เหากรุ๊ปด้วยมือตัวเอง
เย้นโม่หลินอดไม่ได้ที่ทอดถอนใจ "ที่เสี่ยวหว่านทะเลาะกับนายก็แค่ต้องการไล่เก่อหรูซวนออกเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นอยู่ข้างกายคุณมาเป็นเวลาสองปี เป็นผู้หญิงปกติก็ต้องหึงหวงเป็นธรรมดา การขอให้ไล่เธอออกไม่ได้เป็นการขอมากเกินไป ทำไมนายถึงสงสัยเจตนาของเสี่ยวหว่านตั้งแต่ตอนนั้นล่ะ"
โห้หลีเฉินยิ้มแล้วก็ลูบศีรษะเย้นหว่าน "ภรรยาของผม ผมรู้ดี เธอเชื่อมั่นในความรักที่ผมมีต่อเธอ ก็จะไม่เป็นคนที่ไม่มีเหตุผล ต่อให้จะเกิดการหึงหวงถึงขั้นนี้ จะต้องไล่เก่อหรูซวนออกไปให้ได้ ถ้าหากว่าผมปฏิเสธ เธอก็จะไม่ตอแยและก็คงจะจากไปในตอนนั้นแล้ว"
แต่ว่าเย้นหว่านกลับอยู่ต่อ ยังประหนึ่งกับไก่ชนตัวผู้ก็ไม่ปาน ต้องการที่จะเข้าไปนั่งตำแหน่งหัวหน้าเลขาฯในตี้เหากรุ๊ป
ในสายตาคนนอกอาจมองว่าทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับโห้หลีเฉินที่รู้จักเย้นหว่านเป็นอย่างดี กลับรู้สึกว่าทุกการกระทำล้วนแปลกและมีเจตนา
ตอนที่เย้นหว่านทะเลาะเพราะความหึงหวงนั้น โห้หลีเฉินเกิดสงสัยเพียงเล็กน้อย จนกระทั่งเธอยื่นเงื่อนไขต้องการเป็นหัวหน้าเลขาฯ โห้หลีเฉินจึงได้มั่นใจว่า เย้นหว่านน่าจะรู้เรื่องราวทั้งหมด และกลับมาต่อกรกับอำนาจที่อยู่เบื้องหลัง
เขาเคยกังวลถึงความปลอดภัยของเย้นหว่าน และก็เคยห้ามเธอ แต่ว่าปฏิกิริยาและความมุ่งมั่นของเธอ สุดท้ายทำให้โห้หลีเฉินยอมจำนนอย่างจนปัญญา
ห้ามปรามเธอไม่ได้ ก็ช่วยเธอแล้วกัน
สามีภรรยาจึงร่วมมือกันต่อกร คนหนึ่งอยู่ในที่แจ้ง อีกคนอยู่ในที่ลับ จัดการเจมส์และองค์กรนี้ ช่วยแรบบิทออกมา
"อย่างนั้นเสียวหว่านล่ะ เธอรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันว่าโห้หลีเฉินยืนจะอยู่ข้างเธอ เมื่อกี้เธอยังยั่วโมโหเจมส์ไม่ยั้ง แม้เขาจะกดปุ่มสวิตช์นาฬิกาพก เธอก็ไม่กลัว เธอแน่ใจได้อย่างไรว่าโห้หลีเฉินจะต้องมาได้ทันเวลา"
การบุกลุยเข้ามาไม่ใช่ประเด็นสำคัญของวันนี้ ประเด็นสำคัญของวันนี้คือ การแสดงของเย้นหว่านกับโห้หลีเฉิน เย้นหว่านยั่วยุโมโหเจมส์จนเอานาฬิกาออกมาเพื่อปกป้องตัวเอง มั่นใจว่ามีเพียงชิปนี้ชิปเดียว ส่วนโห้หลีเฉินก็มาลอบฆ่าในตอนท้าย จากนั้นเอานาฬิกาพกกลับคืนมา
ทั้งสองคู่ร่วมมือกันได้อย่างแนบเนียน
เย้นหว่านยิ้มขมขื่น "ตอนแรกฉันเองก็ไม่แน่ใจว่าโห้หลีเฉินถูกล้างสมองไปถึงขั้นไหน บุคลิกและนิสัยของเขามีการเปลี่ยนแปลง ในคืนแรกที่กลับมา ฉันก็รู้แล้วว่าร่างกายของเขาได้รับสารพิษทางจิตประสาท"
"ในตอนแรกฉันจึงต้องเห็นโห้หลีเฉินเป็นเพียงศัตรู ต่อต้านอีกฝ่าย หรือแม้แต่ตอนที่อยู่ในห้องประชุมผู้ถือหุ้น ฉันก็จงใจวางแผนให้โห้หลีเฉินเลือกปกป้องระหว่างฉันกับบริษัท"
"เรื่องของเจมส์ก็มีเหตุผลที่ต้องจัดการก่อนแล้วค่อยมาบอกทีหลังเช่นกัน ฉันต้องแกล้งทำเป็นผยองลำพอง บอกกับสื่อและทุกคนว่าต้องการจะจัดการกับบริษัทเจมส์ให้สิ้นซาก เพื่อบีบบังคับให้คุณโห้ช่วยรักษาหน้าฉันอีกครั้ง จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องต่อกรกับเจมส์"
"ก่อนหน้านี้ ฉันยังคิดว่าทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะฉันที่ได้วางแผนมาอย่างดิบดี บีบบังคับให้โห้หลีเฉินต้องทำแบบนี้ แต่ต่อมาเห็นเขาต่อกรกับฟีเจ๊กมอน ซึ่งต่อกรอย่างจริงใจและตั้งใจ ฉันจึงเริ่มระแคะระคายสงสัย"
"ในสายตาของคนอื่น เขานั้นทำเพื่อภรรยา แต่โห้หลีเฉินที่ฉันรู้จัก ต่อให้เขาจะทำเพื่อภรรยาอย่างไรเขาก็จะต้องตั้งสติ ตอนที่จัดการฟีเจ๊กมอนให้สิ้นซากเพื่อให้ฉันได้ระบายอารมณ์นั้น เขาจะต้องลดการสูญเสียของตัวเองให้น้อยที่สุด จะต้องไม่ทำให้ตี้เหากรุ๊ปได้รับความเสียหายมากมายขนาดนั้น"
พลางพูด เย้นหว่านมองโห้หลีเฉินแล้วก็พลางยิ้ม "นี่เป็นแค่เพียงความสงสัยเท่านั้น ตอนที่มั่นใจจริงๆ นั้น คือตอนที่คุณโห้ทิ้งการทิ้งงาน แล้วไปทะเลกับฉัน ตอนนั้นถึงแม้ว่าคนอื่นจะไม่สังเกตเห็นถึงการกระทำของตระกูลเย้นที่ปฏิบัติต่อตี้เหากรุ๊ป เป็นไปไม่ได้ที่โห้หลีเฉินจะไม่รู้ แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงมีท่าทีที่ไม่รู้ แล้วออกไปท่องเที่ยวทะเลกับฉัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...