สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1346

คนพวกนี้ดูเหมือนตายมานานมากแล้ว ขนาดเสื้อผ้ายังขาดหลุดลุ่ยไปหมด แทบจะมองไม่ออกเลยว่าเป็นชายหรือหญิง

"ระวังหน่อย"

เย้นโม่หลินเตือน จากนั้นก็เดินต่อไปด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดขึ้นกว่าเดิม

ทางเดินเส้นนี้ แต่ละก้าวแทบจะมีแต่กับดัก และภายในกับดักก็ยังมีโครงกระดูกเยอะขึ้นกว่าเดิม

พวกเขาก็เริ่มเห็นว่า ด้านล่างโครงกระดูกมีของอย่างอื่นด้วย

เช่น อุปกรณ์ก่อสร้างอย่างค้อนและพลั่ว......

เย้นหว่านเห็นของพวกนั้นขึ้นสนิมหมดแล้ว ก็รู้สึกเย็นวายจนตัวสั่น เธอปิดปากไว้ น้ำตารื้นเต็มขอบตา

"คนพวกนี้ พวกเขาคือ คือ......."

เธอสะอื้นอย่างเจ็บปวด แทบจะพูดไม่ออกแล้ว

โห้หลีเฉินสีหน้าตึงเครียดมากกว่าเดิม เขากอดเย้นหว่านไว้แน่น แล้วปลอบใจเธอเสียงเบาว่า "ฝู้ยวนเจ้าคนชั่วนั่น ฉันจะแก้แค้นแทนคนงานพวกนี้เอง"

ใช่ อุปกรณ์เล็กๆพวกนี้ แสดงถึงตัวตนของพวกเขาได้เป็นอย่างดีเลย

ตอนนั้นไม่รู้ว่าถูกบังคับมาหรือสมัครใจมา พวกเขาถูกนำตัวมายังป่าลึก คนงานพวกนี้ขุดหลุมใต้ดินนี้ด้วยมือเปล่า

พวกเขาเป็นแค่คนธรรมดา มีครอบครัวต้องดูแล หาเงินโดยพึ่งกำลังตัวเอง แต่ไม่รู้ว่า หลังจากที่ขุดหลุมใต้ดินนี้เสร็จแล้ว สิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญกับจุดจบที่โหดร้ายยังไง

พวกเขาตายอย่างไม่เป็นธรรม พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลยด้วยซ้ำ?

ถึงยุคนี้แล้ว ฝู้ยวนกลับกล้าฆ่าคนเยอะมากมายขนาดนี้อีก

เขาควรตาย เขาสมควรตายจริงๆ เขามันไม่ใช่คนแล้ว

เย้นหว่านซุกหน้าอยู่ในอ้อมกอดของโห้หลีเฉิน เธอกำหมัดไว้แน่น ความโกรธและอาฆาตทำให้เธอกัดฟันกรอด พร้อมฆ่าคนได้ทุกเมื่อ

ทุกคนต่างก็มีสิทธิ์มีชีวิตอยู่ แต่ฝู้ยวนกลับเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน เขาไม่มีสิทธิ์มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว

นานมากกว่าจะทำใจได้ เย้นหว่านกัดฟันพูดว่า "ฉันไม่เป็นไรแล้ว พวกเราเดินต่อไปเถอะ"

ประสบการณ์หลายปีมานี้ ฝึกฝนจิตใจและความกล้าหาญของเย้นหว่านได้มาก ทำให้เธอสามารถข่มอารมณ์ตัวเองไว้ได้อย่างรวดเร็ว

โห้หลีเฉินมองเธออย่างเจ็บปวดใจ ร่างสูงโปร่งของเขาเดินนำหน้าเย้นหว่าน ปกป้องและสู้ไปพร้อมกับเธอ

เขาจะทำให้เธอสบายใจด้วยการกระทำเอง

เย้นโม่หลินเดินต่อไปข้างหน้า ตอนที่ผ่านกับดักตรงหน้า เขาก็เห็นถึงความผิดปกติและร้องออกมาอย่างประหลาดใจ

เย้นหว่านและคนอื่นๆก็รีบมองเข้าไป ทุกคนต่างตกตะลึงกันไปหมด

"นี่คือคนที่เพิ่งตายไม่นานเองนี่"

โครงกระดูกบนกับดักนั้น มีชายหนุ่มสูงเกือบสองเมตรนอนอยู่ในนั้น รูปร่างเขาดูกำยำ สวมแค่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว

เขาดูแล้วเหมือนจะเพิ่งตายได้ไม่นานเองนะ ศพยังไม่เน่าเลย แม้จะเริ่มส่งกลิ่นเหม็นแล้วก็ตาม แต่ดูท่าแล้ว เวลาตายอาจจะไม่นานมาก

นั่นก็หมายความว่า สิบวันก่อนชายหนุ่มคนนี้แอบเข้ามาที่นี่เหรอ?

เย้นหว่านกำลังสงสัยอยู่นั้น ตอนนี้เอง เธอกลับได้ยินป่ายฉีพูดเสียงเบาว่า: "เขาเป็นมนุษย์พันธุ์แกร่ง"

"ว่าไงนะ?"

เย้นหว่านตะลึง เธอไม่อยากจะเชื่อเลย "มนุษย์พันธุ์แกร่งน่าจะต่อสู้เก่งและฉลาดมากนะ ทำไมถึงมาตายในที่อันตรายแบบนี้ได้ล่ะ?"

ไม่มีหลักการเลย

กับดักแบบนี้แม้จะอันตรายมาก คนธรรมดาเข้ามาก็คงมีแต่ตายกับตาย แต่ขอแค่เป็นคนมีความสามารถ ละเอียดอ่อนหน่อย ก็จะหลบได้ทั้งหมดแน่นอน