สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 1359

เย้นหว่านในตอนนี้ฉลาดหลักแหลม ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ถูกหลอกได้ง่ายแล้ว

เธอโน้มตัวไปข้างหน้าและคว้าคอเสื้อของถังจุ้ย พูดด้วยน้ำเสียงที่แทบจะกัดฟันในการพูดออกมา 

"ถังจุ้ย ฉันต้องการฟังความจริง อย่าโกหกกัน"

ถังจุ้ยแววตาก็ยิ่งเลิ่กลั่ก ปล่อยให้เย้นหว่านจับคอเสื้ออย่างอำเภอใจ และก็เอนตัวไปด้านหลัง

เขาก็ยังไม่สบตากับเธอ น้ำเสียงทุ้มต่ำ

"ที่ผมพูดนั้นคือความจริง"

ยิ่งเขาพูดแบบนี้ ฟังแล้วก็ยิ่งรู้สึกเหมือนคำโกหก

เย้นหว่านขมวดคิ้วแน่น และ ยื่นมือออกมาอย่างฉับพลัน ไปแย่งกระเป๋าใบเล็กที่ถังจุ้ยพกติดตัวไว้ตลอดเวลา

"เสี่ยวหว่าน คืนมาให้ผมนะ!"

ถังจุ้ยตกใจมาก นั่นเป็นกระเป๋าส่วนตัวของเขา ในนั้นมีของส่วนตัวของเขา ที่ใครก็ไม่สามารถที่จะแตะต้องได้

เย้นหว่านให้ความเคารพต่อเขามาโดยตลอด และก็ไม่เคยแตะต้องกระเป๋าของเขา

แต่ว่าวันนี้......

การกระทำของเย้นหว่านนั้นรวดเร็วมาก จากนั้นหันหลังหลบถังจุ้ย แล้วทำเปิดกระเป๋าออกมา

กระเป๋าใบไม่ใหญ่มาก นอกจากของส่วนตัวแล้ว ยังมีกล่องเล็กๆ ที่เย้นหว่านคุ้นตาเป็นอย่างดี

"นี่มันเครื่องติดตามของผม"

ถังจุ้ยกัดฟันกล่าว และต้องการจะแย่งเครื่องติดตามกลับมา

แต่การกระทำของเย้นหว่านกลับรวดเร็วกว่า จะเปิดเครื่องติดตามขึ้น แต่เห็นรอยขีดข่วนบนขอบของเครื่องติดตาม ฝ่ามือฝ่าเท้าของเธอก็เย็นวาบขึ้น

"รอยขีดข่วนนี้เป็นรอยที่ฉันขูดโดนอย่างไม่ตั้งใจเมื่อนั้น"

น้ำเสียงที่บางเบาของเธอ กลับทำให้การกระทำของถังจุ้ยแข็งไปทั้งตัว

เขายังอยากจะอธิบายแก้ต่าง แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ขาวซีดของเย้นหว่าน ทันใดนั้นกลับไม่สามารถพูดอะไรออกมา

เมื่อเรื่องมาถึงเช่นนี้ ต่อให้พูดอะไรมันก็ไม่มีประโยชน์

เย้นหว่านทำการเปิดเครื่องติดตาม แล้วค้นหาตำแหน่งอย่างรวดเร็ว

นี่เป็นสิ่งที่ครอบครัวตระกูลเย้นศึกษาค้นคว้ามา สามารถระบุตำแหน่งของกันและกันได้ ขอเพียงแค่เครื่องติดตามของอีกฝั่งไม่พังเสีย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็สามารถระบุตำแหน่งได้อย่างแม่นยำ

และสามารถกันน้ำได้ด้วย คุณภาพชั้นยอด

เย้นหว่านควบคุมเครื่องติดตาม ไม่นานก็สามารถติดตามตำแหน่งของโห้หลีเฉิน จากนั้นมองดูจุดเล็กๆ ที่สว่างอยู่ในที่แห่งหนึ่ง

และที่ตรงนั้น......

"เสี่ยวหว่าน ที่ผมซ่อนเครื่องติดตามของคุณ เพราะกลัวว่าคุณจะเป็นห่วง โห้หลีเฉินจะต้องทำตกตอนที่หลบหนี ถึงได้จมลงไปพร้อมกับเรือ นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาจมทะเลไปพร้อมกับเรือแล้ว คุณอย่าเพิ่งวิตกกังวลไปเลยนะ"

ถังจุ้ยรีบเอ่ยปากกล่าวปลอบโยนเย้นหว่าน

เย้นหว่านมองไปที่จอแสดงผลบนเครื่องติดตาม สีหน้าซีดขาว แววตาค้าง ราวกับวิญญาณออกจากร่างไปแล้ว

เธอรู้ดีว่า ไม่ว่าจะเป็นโห้หลีเฉินหรือว่าเธอ ก็จะต้องพกเครื่องติดตามไว้ในที่ที่ปลอดภัยที่สุด ถ้าหากไม่ใช่ในเหตุการณ์กรณีพิเศษ จะไม่มีทางทำเครื่องติดตามตกอย่างแน่นอน

เธอถูกหมึกยักษ์ตบลงในทะเล จมดิ่งลงไปจนสลบ เครื่องติดตามก็ยังไม่ตกหล่น โห้หลีเฉินคนที่ระวังตัวขนาดนั้น ทำไมถึงทำเครื่องติดตามตกได้ ถ้าหากว่าทำตกจริงๆ อย่างนั้นก็หมายความว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย ได้รับบาดเจ็บสาหัส ถึงไม่สามารถดูแลได้

ในสถานการณ์ที่อันตรายแบบนั้น เขาจะเป็นอย่างไรบ้าง......

เย้นหว่านไม่กล้าคิด

เธอตัวสั่นเล็กน้อย เบ้าตาแดง กัดฟันแล้วกล่าว :

"กลับไป กลับไปยังทะเลตรงนั้น ฉันจะไปหาเขา!"

ถังจุ้ยสีหน้าซีด สิ่งที่กลัวก็คือกลัวเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ยังไม่ต้องพูดถึงอาการบาดเจ็บบนตัวของเธอ คือทะเลตรงนั้นยังไม่สงบ อันตรายรอบด้าน

ยิ่งไปกว่านั้นหมึกยักษ์ตัวนั้นอาจยังคงอยู่