สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 138

บทที่ 138 โห้หลีเฉิน ไม่มีการหักห้ามใดๆ ทั้งสิ้น

เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินมาบริษัทด้วยกัน

มาถึงบริษัทด้วยกัน ขึ้นลิฟต์วีไอพีเดียวกัน

แม้กระทั่งมือของโห้หลีเฉินยังอยากโอบเธอด้วยความเคยชิน

คิดได้ว่าก่อนหน้านี้ลั่วอานบอกว่าห้องควบคุมกล้องวงจรปิดมีคนจ้องอยู่ตลอด ตอนนี้ภาพของเธอกับโห้หลีเฉินอยู่ด้วยกัน คงถูกคนในบริษัทเห็นเข้าแล้ว

เย้นหว่านปวดหัวอย่างมาก พยายามดึงระยะห่างออกจากโห้หลีเฉิน มองเขาแล้วพูดขึ้น

“คุณโห้ คุณรู้มั้ยว่าพวกพนักงานที่บริษัทติดตามเนื้อหาในวงจรปิดมาก ตอนนี้พวกเราทำอะไร พวกเขาต่างมองเห็นกันหมด?”

“อืม”

โห้หลีเฉินตอบง่ายๆ คำหนึ่ง เหมือนเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กๆ ที่ไม่สลักสำคัญอะไรเรื่องหนึ่ง

ขณะพูดเขายังเข้ามาใกล้เย้นหว่านอีก

เย้นหว่านรีบหลบไปด้านหลัง กลัวเขาฟังไม่เข้าใจ รีบเน้นเสียงไปอีกรอบ

“คุณโห้ เพื่อนร่วมงานในบริษัทของคุณมองเห็นพวกเราขึ้นลิฟต์เดียวกัน แล้วจะคิดมากเอาได้ ยิ่งเห็นพวกเราอยู่ในลิฟต์......คุยเล่นกัน ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ

ถึงตอนนั้นคนในบริษัทคิดว่าระหว่างพวกเรามีความสัมพันธ์อะไร จะสร้างผลกระทบที่ไม่ดีมั้ง”

“ระหว่างพวกเรามีความสัมพันธ์อะไร?”

โห้หลีเฉินเพิกเฉยคำพูดหลักใหญ่ของเย้นหว่านไปโดยตรง จับแค่ประเด็นที่ไม่สำคัญแบบนี้มา

เขามองเย้นหว่านตรงๆ สายตาล้ำลึกและคลุมเครือ

เย้นหว่านปวดหัว ความสัมพันธ์อะไร? พวกเขาไม่ควรมีความสัมพันธ์อะไรเข้าใจไหม

เธอถอยหลังดึงระยะห่างจากโห้หลีเฉิน พูดอยู่ด้านข้างด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“คุณโห้ คุณไม่กลัวพนักงานของคุณจะมาถกเถียงถึงคุณมั่วๆ เหรอ?”

“ไม่กลัว”

โห้หลีเฉินก้าวขายาว ร่างสูงใหญ่บีบชิดมาตรงหน้าของเย้นหว่าน อย่างกับภูเขาลูกหนึ่งยันเธอติดผนังลิฟต์

เขาค่อยๆ ก้มหน้า ระยะห่างนั้นใกล้เธอมาก ราวกับจะจูบลงได้ทุกเวลา

น้ำเสียงของเขาทุ้มต่ำแหบแห้ง ยั่วยวนแบบเซ็กซี่

“ขอเพียงเป็นความสัมพันธ์กับเธอ พูดกันได้ตามสบายเลย”

ผู้ชายคนนี้

เกือบทำให้เธอรับมือไม่ไหวแล้ว

เธอหันหน้าหนีอย่างจิตใจว้าวุ่น หลบสายตาที่เร่าร้อนของเขา ในสมองว่างเปล่าสับสน

และในเวลานี้ ทั้งห้องควบคุมกล้องวงจรปิดก็ระเบิดในชั่วพริบตาเดียว

พนักงานควบคุมวงจรปิด อีกทั้งยังมีเหล่าพนักงานที่ทำงานชั้นท่านประธานมาชมด้วย แต่ละคนเหมือนกินสารหนูไปสิบชั่ง บนหน้าทั้งซีดทั้งแดง ตกใจจนแม้แต่ปากยังหุบไม่ลง

ความสัมพันธ์ไม่กระจ่างของเย้นหว่านกับโห้หลีเฉินที่แพร่กระจายไปทั่วมาตลอด เข้าออกพร้อมกันก็ช่างไป โดยเฉพาะไม่ได้มีการกระทำที่เกินเลย และไม่สามารถพิสูจน์ความจริงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาได้

แต่ว่าตอนนี้......

คาดไม่ถึงว่าท่านประธานจูบเย้นหว่านในลิฟต์ไปอย่างไม่สนใจอะไรสักนิด

นี่ไม่ใช่คู่รักคืออะไร?

นี่ไม่ใช่คุณนายท่านประธานในอนาคตแล้วเป็นอะไร?

เหล่าผู้หญิงที่แอบหวังจะโชคดีอยู่ในใจ ใจสลายในชั่วขณะนั้น มีความอิจฉาต่อเย้นหว่าน แม้ริษยาเกลียดชังแค่ไหนก็พูดไม่ออก

เธอช่างโชคดีเหลือเกิน

ท่านประธานเป็นโสดมายี่สิบกว่าปี แต่ไหนแต่ไรข้างกายไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน นึกไม่ถึงสุดท้ายจะตกเป็นของเย้นหว่าน

“ติ๊ง”

เสียงดังทีหนึ่ง ประตูลิฟต์ค่อยๆ เปิดออกแล้ว

เย้นหว่านถูกโห้หลีเฉินล้อมไว้ในอ้อมอก จิตใจว้าวุ่นรับไม่ไหว มองเห็นลิฟต์เปิดแล้ว เสมือนมองเห็นทางรอดของชีวิต

เธอเอ่ยปากอย่างรีบร้อน “ลิฟต์เปิดแล้ว ควรออกไปได้แล้ว”

“ได้”

โห้หลีเฉินตอบรับอย่างสบายใจ แต่ก่อนที่เขาจะปล่อยเธอไป ริมฝีปากบางกลับตกลงมากะทันหัน