บทที่ 143 วิธีมีความรักของคนทั่วไป
หรือว่าเธอเคยโดนหักหลังมาก่อน ดังนั้นจึงสงสัยในความเฉื่อยของผู้ชาย รู้สึกว่าผู้ชายที่มีเงินมีเงื่อนไขพร้อม จะนอกใจทั้งหมด?
เธอไม่รู้จักเขาจริงๆ เขากับซือหนานผู้ชายเลวๆ ประเภทนั้น สามารถเอามาเทียบกันได้หรือ?
โห้หลีเฉินหงุดหงิดอยู่บ้าง อยากลากซือหนานออกมาต่อยแรงๆ สักยก
เห็นโห้หลีเฉินสีหน้ามืดครึ้มดุร้าย เย้นหว่านหวาดผวานิดหน่อยโดยจิตใต้สำนึก กลัวเขาจะโมโหอะไรกะทันหัน จึงอยากหลบไปไกลหน่อยเพื่อไม่ให้เป็นเป้าลูกกระสุนปืนใหญ่นี้
ดังนั้นเธอจึงเตรียมเดินไปข้างนอก แต่เพิ่งจะหมุนตัว ก็มองเห็นเย้นเหวินหนานที่ยืนอยู่หน้าประตูโดยบังเอิญ
เขายืนตัวตรงแน่ว เหมือนว่ายืนตรงนั้นมานานมากแล้ว
เย้นหว่านตะลึงพักหนึ่ง ถามออกมาอย่างไม่ได้พิจารณา “คุณชายเย้น คุณมานานเท่าไรแล้วคะ?”
พอเห็นว่าถูกเจอเข้า บนหน้าเย้นเหวินหนานแฉลบความไม่สบายใจนิดๆ
เขาพูดอย่างวางมาดจริงจัง “ก็ไม่นานเท่าไร แค่เห็นกับตาทั้งกระบวนการที่โห้หลีเฉินขอแต่งงานแล้วโดนปฏิเสธอีกครั้ง”
เย้นหว่าน “……”
ชั่วขณะนั้นสีหน้าของโห้หลีเฉินยิ่งดำลง
เขามีชีวิตมายี่สิบกว่าปีนี้ สามารถพูดได้ว่าอยากได้อะไรก็ได้อันนั้น เรื่องที่อยากทำแต่ไหนแต่ไรไม่มีทำไม่ได้ แต่ล้มเหลวครั้งแรกในชีวิตก็คือเย้นหว่าน ทุ่มเทเตรียมขอแต่งงานกลับโดนปฏิเสธ
และในช่วงนี้เขาเหมือนยิ่งล้มเหลวยิ่งกล้าหาญ ต่อมาก็โดนเย้นหว่านปฏิเสธอีกหลายครั้ง
ใกล้จะโดนปฏิเสธจนเคยชินแล้ว
แม้แต่ความโกรธเคืองผิดหวังที่โดนปฏิเสธครั้งแรกต่างหายไปหมด……
บรรยากาศกระอักกระอ่วนมาก เย้นเหวินหนานลูบๆ จมูก พูดว่า “อะแฮ่ม งานแถลงข่าววันนี้ถือว่าเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นคืนนี้เตรียมงานฉลองไว้ เวลาก็พอสมควรแล้ว พวกเราควรเข้าไปได้แล้ว”
“อ่อ ได้ค่ะ”
เย้นหว่านรีบรับปาก ตอนนี้เธออยู่ต่อไปอึดอัดคงนิดหน่อยจริงq
ดังนั้นเธอจึงเดินออกไปก่อน
โห้หลีเฉินสีหน้าไม่ค่อยดี กวาดสายตาเย็นยะเยือกไปทางเย้นเหวินหนานทีหนึ่ง ถึงเดินไปข้างนอก
ในใจเย้นเหวินหนานแน่นขนัด สันหลังเหงื่อผุดออกมา เขารู้สึกว่าเมื่อสักครู่เขาเหมือนผิดใจโห้หลีเฉินแล้ว
โห้หลีเฉินคนนี้ ถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ที่จริงใจไม่กว้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งแผนการเหี้ยมโหดไร้มนุษยธรรมมากๆ คิดดูต้องหาโอกาสแก้แค้นเขาแน่
ดังนั้น……
เย้นเหวินหนานรีบเดินไปด้านข้างของโห้หลีเฉิน พูดเสียงเบาๆ
“ความจริงฉันเห็นด้วยกับความเห็นของนายมาก เย้นหว่านไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธนาย แม้กระทั่งเธออาจจะชอบนายแล้ว แต่ตอนนี้เธอยังไม่กล้ายอมรับ มีความเป็นไปได้มากว่าเป็นเพราะนายสูงศักดิ์เกินไปจริงๆ สำหรับผู้หญิงแล้วผู้ชายที่ดีเยี่ยมเกินไปแบบนี้ กลัวจะควบคุมไม่อยู่
และตอนนี้ความนิยมในสังคมไม่ค่อยดีจริงๆ พวกคุณชายไฮโซอยู่ข้างนอกล่อลวงผู้หญิงมากเหลือเกิน หลังแต่งงานนอกใจเป็นเรื่องที่เจอได้บ่อยอย่างยิ่ง”
ดังนั้นเพราะชาติกำเนิดของเขา สถานะตำแหน่งของเขา กับเย้นหว่านถึงเป็นไปไม่ได้แล้ว?
สีหน้าโห้หลีเฉินยิ่งดูแย่ลงมา สายตาที่มองทางเย้นเหวินหนานเย็นชาเป็นพิเศษ
“นายไม่พูดก็ไม่มีใครว่านานเป็นใบ้หรอก”
เย้นเหวินหนาน “……” เขาหวังดีวิเคราะห์สถานการณ์ให้เขา ทำไมถึงไปหาเรื่องเขาได้?
ยุคนี้ คนดีเป็นยาก เพื่อนสนิทที่ดียิ่งเป็นยากกว่า
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ต้องโดนโห้หลีเฉินแก้แค้นวันหลังแน่ เย้นเหวินหนานยังจ้องสายตาที่หนาวเย็นของเขา พูดต่อไป
“หลีเฉิน คนอื่นเขาก็พูดแบบคนดู จะว่าไปประสบการณ์ความสัมพันธ์ของฉันก็ถือว่าหลากหลาย อยากได้ใจเย้นหว่าน ก็ควรต้องเปลี่ยนแปลงตัวนายเองหน่อย”
โห้หลีเฉินเม้มริมฝีปาก ไม่ได้พูดอะไร
เย้นเหวินหนานรีบพูดต่อไป “นายต้องลดสถานะ ความยิ่งใหญ่ลงมาหน่อย ลองไปเป็นคนธรรมดาดู เล่นความโรแมนติกแบบคนธรรมดากับเย้นหว่านดูบ้าง อย่างเช่นดูหนัง ช้อปปิ้ง ออกเดตที่สวนสนุก……อะไรพวกนี้ ให้เธอรู้สึกว่าความจริงนอกจากสถานะ นายก็เป็นผู้ชายทั่วๆ ไปคนหนึ่ง”
สายตาโห้หลีเฉินสั่นไหว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...