สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 177

บทที่ 177 ผู้ชายรักผู้หญิง

นี่เป็นครั้งแรกที่เย้นหว่านเห็นโห้หลีเฉินไม่สบายไม่สบาย แล้วยังดูอ่อนแอถึงขนาดนี้ ทำให้เธอร้อนใจขึ้นมา

เธอพูดออกมาโดยไม่ทันคิด “แล้วฉันต้องทำยังไง คุณถึงสบายขึ้นบ้างคะ”

“กอดผมไว้”

เสียงของเขาต่ำมาก ร่างสูงใหญ่ทำท่าจะยืนไม่ไหวแล้ว และพร้อมจะล้มลงไปได้ทุกเวลา

เย้นหว่านคิดว่าเขาเริ่มไม่ไหวแล้ว ให้เธอรีบไปพยุงตัวเข้าไว้ ดังนั้นเธอจึงรีบเดินไปจับมือเขาพาดบ่า แล้วเธอก็ยื่นมือมากอดเอวเขาไว้

เธอที่กำลังกอดเอวเขาไว้ กลับคิดไม่ถึงว่าโห้หลีเฉินเหมือนได้รับอนุญาตอะไรบางอย่าง เขาจึงรีบดึงเย้นหว่านเข้ามากอดไว้ แล้วจูบเธออีกครั้ง

จูบครั้งนี้ทั้งอบอุ่นและรีบร้อน

ทำให้เธอรู้สึกสับสนทำอะไรไม่ถูก

เย้นหว่านชะงักงัน ก่อนจะรู้สึกได้ว่า โห้หลีเฉินเขา…

เย้นหว่านรู้สึกเหมือนสมองระเบิด บึ้ม ก่อนจะเริ่มเข้าใจ ว่าสิ่งที่โห้หลีเฉินต้องการคืออะไร

แต่ว่า จะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน

เธอพยายามดิ้นรนต่อต้าน แต่โห้หลีเฉินกลับไม่ปล่อยโอกาสให้เธอเลย เขากอดเธอแล้วพลิกตัวกลับ ให้เย้นหว่านยืนชิดกำแพงห้องแทน

แผ่นหลังของเย้นหว่านชนเข้ากับสวิตช์ไฟในห้อง จนทำให้ในห้องตกอยู่ในความมืด

และในความมืด อารมณ์ต่างๆจะยิ่งรุนแรงขึ้น

โห้หลีเฉินที่เดิมทีควบคุมอารมณ์ตัวเอง ตอนอยู่ต่อหน้าเย้นหว่าน เหมือนถูกปลดเขตป้องกันออก ราวกับม้าพยศที่ถูกถอดสายคล้องออก รีบพุ่งตัวเข้ามาทันที

ทำให้เขาบ้าคลั่งจนควบคุมไม่อยู่

ในความมืด ทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด

เย้นหว่านถูกยกตัวขึ้นมาจากพื้น ก่อนจะถูกผลักให้ล้มลงบนเตียง ตามมาด้วย ร่างสูงใหญ่ที่ทาบทับลงมาบนร่างของเธอ

ผู้ชายที่ร่างสูงใหญ่พอมาอยู่ในความมืด กลับดูยิ่งสูงใหญ่มากกว่าเดิม

เย้นหว่านมองหน้าเขาอย่างมึนงง ก่อนที่เงามืดที่อยู่ในความทรงจําของเธอจะปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง

ภาพบรรยากาศในความมืด และมีผู้ชายร่างสูงใหญ่อยู่บนตัวเธอเหมือนในอดีต

น้ำเสียงที่เหมือนปีศาจร้ายของผู้ชายคนนั้นดังขึ้นมาในสมองของเธอ

กล้ามีปัญหากับฉัน ก็ต้องได้รับค่าตอบแทนที่สาสม

ค่าตอบแทน

ที่เธอต้องเสียไปคือครั้งแรกของเธอ

นานมากแล้วที่เธอไม่เคยนึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นขึ้นมา แต่ในเวลานี้ ในสถานการณ์นี้ และเงาร่างของโห้หลีเฉิน ทำให้เธอนึกถึงเงาของผู้ชายคนนั้นขึ้นมาอีกครั้ง

ความรู้สึกที่เหมือนกัน อันตรายที่เหมือนกัน

ทำให้เย้นหว่านเกร็งไปทั้งตัว เหมือนแยกไม่ถูกว่าตอนนี้เป็นความฝันหรือว่าเรื่องจริง

ความรู้สึกหวาดกลัวที่ถูกกดไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

เธอตัวแข็งอย่างควบคุมไม่ได้ ร่างกายของเธอสั่นเทา

เสียงของเธอเหมือนกำลังจะร้องไห้ “อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ออกไป…”

ออกไป

อย่ามาแตะต้องตัวเธอ

เป็นเพราะผู้ชายคนนั้น ถึงทำให้ชีวิตของเธอต้องกลายเป็นแบบนี้

การแต่งงานของเธอกลายเป็นการทำข้อตกลง เธอไม่มีความกล้ามากพอที่จะรักโห้หลีเฉิน

หลังจากคืนนั้น ชีวิตของเธอต้องวุ่นวายไปหมด ทำให้เธอกลายเป็นคนสิ้นหวัง และแทบจะนอนไม่หลับเลย…

โห้หลีเฉินทนไม่ได้มานานแล้ว ร่างกายของเขาร้อนระอุเหมือนโดนไฟแผดเผา แต่เขายังคงฝืนทนไว้ ไม่ยอมปล่อยให้การกระทําของตัวเขาเองทำให้เขาต้องมาเสียใจทีหลัง

แต่ว่า สุดท้ายเขาก็ทำให้เย้นหว่านกลัวจนได้

เขารู้สึกได้ถึงร่างกายที่สั่นเทาของเธอ เขากลืนน้ำลาย ก่อนจะหยุดทุกการกระทำทันที

“เย้นหว่าน…”