สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 178
บทที่ 178 รกรุงรัง
รอเดี๋ยวนะ หรือก็คือ โห้หลีเฉินคิดจะขอเธอแต่งงาน ดังนั้นเขาถึงได้ทำแบบนี้ เพราะว่าจุดประสงค์ที่เขาต้องการจะแต่งงานกับเธอมันชัดเจนมาก
ส่วนเรื่องที่ว่า เพราะอะไรเขาถึงอยากแต่งงานกับเธอ ตอนแรกเย้นหว่านนึกว่าจะเป็นเพราะมู่หรุงชิ่น แต่ว่าตอนนี้ เธอกลับยังไม่เคยคิดถึงปัญหาอย่างจริงจังเลย…
โห้หลีเฉินกลับมาเป็นปกติ และเย็นชายิ่งกว่าเดิม เขาเหลือบมองไปทางฉินฉู่ ก่อนจะพูดไล่แขกทันที
“นายกลับไปได้แล้ว”
คำพูดที่ฉินฉู่เตรียมจะพูดล้อ ถูกหยุดชะงักอยู่ตรงลำคอ
คนคนนี้ไม่มีความเห็นใจเลยสักนิด
เขาอุตส่าห์ปีนขึ้นมาจากเตียงตอนเที่ยงคืน แล้วรีบเดินทางมาช่วยเขาไว้ อีกทั้งยังจัดการบอกให้เย้นหว่านออกไปยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู ที่เขาพูดมาก็เพื่อจะช่วยให้โห้หลีเฉินสารภาพรักกับเธอ
เขาอุตส่าห์คิดวางแผนให้เขาทุกอย่าง คอยช่วยเขาสุดความสามารถ แต่สิ่งที่ได้มา กลับกลายเป็นคำพูดไล่เขากลับอย่างไร้ความเมตตาของผู้ชายคนนี้
ฉินฉู่รู้สึกน้อยใจ และอารมณ์เสียมาก
ดังนั้น เขาจึงตะโกนออกมาเสียงดัง “พี่สะใภ้ ข้างในนี้เรียบร้อยแล้ว คุณเข้ามาได้แล้วครับ”
พอคำพูดนี้จบลง ร่างสูงใหญ่ของโห้หลีเฉินก็ชะงักไป
เขากวาดสายตามองไปทางประตู ก่อนจะเห็นเงาร่างเล็กแอบอยู่ตรงประตู
เย้นหว่านอยู่ที่นี่ตลอดเวลาเลยเหรอ
ใบหน้าเย็นชาของเขาเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเลยก็ว่าได้
เย้นหว่านหน้าแดงก่ำ พอถูกเปิดเผยออกมา เธอก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ในใจกำลังก่นด่าฉินฉู่ ที่เชื่อไม่ได้เลย ทั้งที่เขาเป็นคนสอนให้เธอไปยืนแอบฟังอยู่ตรงประตู แต่เขากลับเป็นคนพูดแฉเธออีก
ไม่มีความน่าเชื่อถือเลยจริงๆ
เย้นหว่านเปิดประตูเจ้ามา แล้วมองไปทางโห้หลีเฉินอย่างเก้ๆกังๆ
“ฉัน ฉันก็แค่เป็นห่วงคุณ… คุณโห้ คุณ คุณไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหมคะ”
แค่เห็นท่าทางของเย้นหว่าน เขาก็รู้แล้ว ว่าสิ่งที่ฉินฉู่พูดก่อนหน้านี้ เธอได้ยินทั้งหมด
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ส่งผลเสียอะไรกับเขา แต่ว่าการที่เขาโดนวางยาจนเกือบจะมีอะไรกับเย้นหว่าน สำหรับโห้หลีเฉินแล้ว มันเป็นเรื่องที่น่าอายมาก
เขาก้มหน้าลง ก่อนจะตอบกลับเสียงต่ำ “ไม่เป็นไรแล้วครับ คุณเข้ามาเถอะ”
ฉินฉู่เบ้ปากเหมือนไม่พอใจมาก “เฮ้อ นิสัยของคนเรามักจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ตอนพูดกับฉันที่เพิ่งจะช่วยชีวิตนายไว้ นายกลับไล่อย่างไร้เยื่อใย แต่กลับภรรยาที่ยืนแอบฟัง นายกลับพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เพื่อนไม่สำคัญจริงๆ การต้อนรับช่างห่างไกลกันลิบลับเลย”
คำพูดหยอกล้อนี้ ทำให้เย้นหว่านหน้าแดงมากยิ่งขึ้น เธอแทบอยากจะหารูมุดเข้าไปซ่อนตัวเลยทีเดียว
โห้หลีเฉินเหลือบมองฉินฉู่ แล้วพูดอย่างไร้เยื่อใย เหมือนน้ำเย็นลาดลงบนตัวของฉินฉู่ “เพื่อนกับภรรยา มันเทียบกันได้ด้วยเหรอ”
เขาพูดตอบกลับ ทันใดนั้นเอง ฉินฉู่รู้สึกเหมือนมีใบมีดจำนวนมาก กรีดลงบนตัวของเขา
เขาเบ้ปาก ก่อนจะชี้หน้าโห้หลีเฉิน
“นายนี่มัน…จะรังแกคนโสดมากเกินไปแล้วนะ”
พอเห็นฉินฉู่ท่าทางโมโหมาก เย้นหว่านรู้สึกเหนื่อยใจ
คนคนนี้ดีทุกอย่าง ข้อเสียก็มีแค่เรื่องชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ชอบพูดล้อเลียน และพูดเองเออเองเท่านั้นเอง
แต่ว่าแค่ฉินฉู่พูดก็ช่างมันเถอะ แต่โห้หลีเฉินกลับพูดด้วยอีก เพื่อนกับภรรยามันหมายความว่ายังไง
เพื่อนที่ว่าก็คือฉินฉู่ ส่วนภรรยาก็คือ…
เย้นหว่านใจเต้นรัว นี่หมายความว่าโห้หลีเฉินยอมรับแล้วว่าเธอเป็นภรรยาของเขาอย่างนั้นเหรอ เธอเป็นแค่คู่หมั้นเท่านั้นเองนะ ยังไม่ได้ตอบตกลงจะแต่งงานกับเขาเลย
เธอสับสนวุ่นวายใจไปหมด
เย้นหว่านไม่กล้าคิดไปมากกว่านี้ เธอจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา จึงเอ่ยถามขึ้นมา “ทำไมคุณถึงโดนวางยาได้คะ ตอนที่เดินลงไป เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
สายตาของโห้หลีเฉินแข็งกร้าวขึ้นมา และดูน่ากลัวมาก ก่อนที่เขาจะพูดออกมา “พวกคุณลงไปดูเย้นซินเถอะ”
เย้นหว่านตกใจ เกี่ยวอะไรกับเย้นซินด้วย เธอคิดถึงความเป็นไปได้หลายอย่าง แม้แต่เรื่องที่คิดว่าป่ายฉีเป็นคนวางยาเธอยังเคยคิดเลย แต่กลับไม่เคยคิดเลยว่าเย้นซินจะทำอะไรไปบ้าง
พอมาคิดดู โห้หลีเฉินเดินลงไปหาเย้นซิน ตอนกลับมาเขาก็ถูกวางยาแล้ว
พอคิดได้แบบนี้ เย้นหว่านก็พอจะเดาได้ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...