สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 186

บทที่ 186 เขากำลังรอเธออยู่

บริษัท

หลังจาก​โห้หลีเฉินประชุมเสร็จ ยังเหลือ​เวลาอีกหนึ่งชั่วโมง​ถึงจะถึงเวลาเลิกงาน

พาเย้นหว่านไปแต่งหน้า​ทำผม เวลากำลังพอดี

พอแยกย้าย​ โห้หลีเฉินก็ตรงไปที่ห้องแต่งหน้า​ และสั่งให้เว่ยชีไปดูว่าเย้นหว่านกำลังทำอะไร ถ้างานไม่ยุ่ง ก็พาเธอมาหาเขา

เย้นเหวินหนานรออยู่​ในห้องแต่งหน้า​นานแล้ว พอเห็นโห้หลีเฉินเดินเข้ามา เย้นเหวินหนานก็ยกแก้วไวน์ในมือขึ้น

“สุขสันต์​วัน​เกิด​”

“ขอบคุณ​”

เห็นได้ชัด​ว่า​โห้หลีเฉินอารมณ์​ดีไม่น้อย​ เขาเดินไปนั่งลงบนโซฟาอย่างสบายใจ

เย้นเหวินหนานมองไปทางประตู​ “เย้นหว่านยังไม่มาเหรอ”

เขารออยู่​ที่นี่ ก็เพื่อช่วยเย้นหว่านแต่งหน้าทำผม ส่วนโห้หลีเฉิน เขาเป็นผู้ชาย​ จึงไม่จำเป็นต้องแต่งหน้า​อะไรมาก อีกอย่างโห้หลีเฉินมีหน้าตา​หล่อเหลา​มาก​ แค่แต่งเติมเล็กน้อยก็เพียงพอ​แล้ว

โห้หลีเฉินพยักหน้า​ ก่อนจะหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างสง่า

เย้นเหวินหนานมองไปทางประตู​ แต่ไม่เห็นมีคนเดินตามมา จึงหัวเราะ​แล้ว​พูดหยอกล้อ​ทันที “หลีเฉิน หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรก​ที่นายจัดงานวันเกิดด้วยตัวเอง แล้ว​ยังจัดงานอย่างยิ่งใหญ่​ นายมีแผนอะไรออยู่หรือเปล่า​”

“นายคิดว่ายังไง​ล่ะ”

โห้หลีเฉินถามกลับ แล้ว​จิบไวน์​เล็กน้อย​ พร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์

เย้นเหวินหนานพอจะเดาได้บ้างแล้ว​ จึงอุทานออกมา

“หึหึ เพื่อเย้นหว่านจริงๆ​ด้วย งานหมั้นถึงแม้​จะ​จัดอย่างยิ่งใหญ่​ แต่แขกที่ไปร่วมงานมีแค่ญาติพี่น้อง​ตระกูล​โห้เท่านั้น แต่งานวันเกิดในครั้งนี้ นายกลับเชิญบรรดา​ผู้มีชื่อเสียง​ในเมืองเฉิงหนานมาทั้งหมด​ นี่นายคิดจะแนะนำเย้นหว่านให้ทุกคนรู้จักอย่างเป็นทางการสินะ”

ถึงแม้​บนสื่อโทรทัศน์​หรืออินเตอร์​เน็ต​จะประกาศ​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​เขากับเย้นหว่านแล้ว อีกทั้งทางตระกูล​โห้ยังปล่อยข่าวออกมาว่ากำลังเตรียมงานแต่งงานอยู่ แต่ความสัมพันธ์​ระหว่าง​เขากับเย้นหว่าน กลับยังไม่ได้​ออกมากล่าว​ยอมรับต่อหน้าทุกคนสักที

และ​สิ่งที่เขาต้องการ​จะ​ให้​เย้นหว่าน ก็คือทุกสิ่งทุกอย่าง​ที่​ถูกหลักธรรมนองคลองธรรม

“ต๊อกต๊อกต๊อก”

เสียงก้าวเดิน​ดังมาจากทางเดิน​ด้านนอก

โห้หลีเฉินที่กำลังจับแก้วไวน์ไว้หยุดชะงักลง สายตามองไปที่ประตู​ทางเข้า ด้วยท่าทาง​ตั้งตารอ

พอเสียงก้าวเดินใกล้เข้ามา แต่คนที่ปรากฏ​ตัวตรงประตู​ กลับเป็นเงาของผู้ชาย

เว่ยชีเดินเข้ามา ด้วยสีหน้า​เคร่งเครียด และด้านหลัง​ของ​เขา ไม่มีใครตามมา

ในใจมีความรู้สึก​ผิดหวัง​เล็กน้อย​ โห้หลีเฉินมองไปทางเว่ยชี ด้วยสายตาคาดคั้นคำตอบ

เว่ยชีรู้สึก​ผิด เขาลังเล​อยู่​สักพัก​ก่อน​จะ​พูด​ขึ้น​มา​ “เจ้านายครับ ผมไปที่ฝ่ายออกแบบ​มา​ พวกเขาบอกว่าคุณ​เย้นออกจากบริษัท​ตั้งแต่​เที่ยงแล้วครับ และไม่ได้บอกไว้ด้วยว่าจะกลับมาเมื่อไหร่​”

โห้หลีเฉินย่นคิ้ว “เธอไปไหน”

“ไม่ได้บอกไว้ครับ”

พอเว่ยชีพูดจบ เห็นสีหน้า​ของ​โห้หลีเฉินก็นิ่งขรึมลง จึงรีบพูดเสริม​ “คุณ​เย้นอาจจะมีธุระ​ออกไปข้างนอกก็ได้นะครับ เดี๋ยว​อีกสักพัก​ก็​น่าจะกลับมาแล้ว”

เย้นเหวินหนานรีบพูดสนับสนุน​ “ใช่​แล้ว​ ตอนนี้​ยังเหลือ​เวลาอีกหนึ่งชั่วโมง​กว่าจะเลิกงาน รอเย้นหว่านกลับมาก็ยังทันเวลา”

โห้หลีเฉินเม้มปาก​นั่งนิ่ง บรรยากาศ​รอบตัว​เย็น​ยะเยือก

เวลาหนึ่ง​ชั่วโมง​ผ่าน​ไป​ในชั่วพริบตา

ถึงเวลาเลิกงานแล้ว แต่เย้นหว่านก็ยังไม่กลับมาที่บริษัท

สีหน้า​ของ​โห้หลีเฉินยิ่งไม่น่าดูมากขึ้น​​ เขามองไปที่ประตู​บ่อยๆ แต่กลับไม่เห็นเงาของ​เย้นหว่านเลยแม้แต่น้อย

เธอไปไหนแล้ว

เย้นเหวินหนานเองก็นั่งรออยู่ข้างๆ ยิ่งรอก็ยิ่งร้อนใจ

วันสำคัญ​ขนาดนี้ เย้นหว่านไปไหนของเธอกันนะ

เวลานี้แล้ว งานเลี้ยง​ใกล้​จะ​เริ่มขึ้นแล้ว เธอยังไม่ได้แต่งหน้า​ทำผม เขากลัวว่าจะไม่ทันการ​แล้ว