สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 188

บทที่ 188 ใครเป็นคู่ควงของใคร

อีกฝ่ายเห็นว่าโห้หลีเฉินดื่มไวน์​ในแก้วจนหมด คิดว่าโห้หลี​เฉิน​ไว้หน้า​ให้​เขา จึงรู้สึก​ตกใจ​มาก​ ก่อนจะรีบดื่มไวน์​ในแก้วของตัวเองจนหมดตามไปด้วย

พอดื่มหมด เขาก็ยิ้มกว้างแล้วพูด “คุณ​โห้ครับ ผมคือประธานบริษัท​บริษัทคีรี่ ถ้ามีโอกาส​ พวกเราไปตีกอล์ฟ​ แล้ว​ไปกินข้าว​ด้วยกัน​บ้าง คุณ​คิดว่ายังไง​ครับ​”

“ไม่มีเวลา”

โห้หลีเฉินตอบกลับ​ห้วนๆ ไม่ไว้หน้าให้อีกฝ่ายแม้แต่น้อย​

ชายสูงวัยสีหน้า​มึนงง และ​ตกใจมาก

นี่มันอะไรกัน เมื่อตะกี้​คุณ​โห้ยังดื่มไวน์​จนหมดแก้วอยู่​เลย พูด​ได้ว่าไว้หน้า​ให้​เขามาก แต่ยังไม่ถึงสามวินาที กลับเปลี่ยนไป​แบบนี้

มู่หรุงชิ่นยิ้มละไม​อย่างอ่อนหวาน​ ก่อนจะ​พูด​ “ต้องขอโทษ​ด้วย​นะ​คะ​ ปกติเฉินเขาจะงานยุ่งมาก คุณ​ให้นามบัตร​ไว้ก็ได้ค่ะ ถ้ามีเวลาเราจะติดต่อ​กลับ​ไป​ทีหลัง​นะคะ”

ชายสูงวัยรู้สึก​ได้รับคำปลอบใจ​เล็กน้อย​ จึงยิ้มออกมา แล้ว​ยื่นนามบัตร​ให้มู่หรุงชิ่น

หลังจาก​ที่มู่หรุงชิ่นรับนามบัตร​แล้ว​ เธอก็เปลี่ยน​ไวน์​แก้วใหม่ แล้ว​ยื่นให้โห้หลีเฉินอีกครั้ง

เธอยืนอยู่ข้างๆเขา คอยช่วยเหลือเขาอย่างใกล้ชิด

เย้นหว่านที่รีบมาร่วมงาน พอเดินเข้ามาในงาน ก็เห็นภาพนี้ทันที

ภายในงานเลี้ยง​ มีบรรดา​ไฮโซ​ทั้งชายและหญิงปะปนกันไปหมด แต่โห้หลีเฉินก็ยังโดดเด่น​กว่าใคร ทำให้​สามารถมองเห็นเขาได้ตั้งแต่​แรก

และ​มู่หรุงชิ่นที่ยืนอยู่ข้างๆเขาก็งดงามมาก เธอใส่ชุดราตรีสีแดงราวกับเปลวไฟ​ ถึงแม้​จะ​ยืนอยู่ข้างๆโห้หลีเฉิน เธอก็มีรัศมี​ไม่แพ้กันเลย

แต่กลับทำให้​รู้สึก​ว่า​ ทั้งคู่​เหมาะสมกันมาก ผู้ชาย​ก็หล่อผู้หญิง​ก็​สวย

มู่หรุงชิ่นช่วยโห้หลีเฉินเก็บนามบัตร​ไว้ ก่อนจะช่วยเขาเปลี่ยน​แก้วไวน์​ใหม่ แล้ว​คอยดูแล​อย่างใกล้ชิด​ เหมือนเป็นคู่ควงของเขา และ​อาจจะ​สนิทสนม​กัน​มากกว่า​คู่ควงด้วยซ้ำ

เย้นหว่านยืนตะลึง​ มองพวกเขาทั้งสองคน ในใจรู้สึกหนาวเหน็บ

ในขณะนั้น​เอง มู่หรุงชิ่นก็มองมาทางเธอ แล้วยกยิ้ม​เยาะเย้ย ​มู่หรุงชิ่นแสยะ​ยิ้ม​ท้าทาย เหมือนเป็นผู้ชนะ

ชุดราตรีสีแดงที่เธอใส่ เหมือนไฟที่กำลังแผดเผาดวงตา​ของ​เย้นหว่านอยู่

พอก้มลงมองชุดราตรี​สี​แดงที่ตัวเองใส่อยู่​ มันช่างแทงใจ​ดำ​จริงๆ​

ชุด​ราตรี​สีแดง​เหมือนกัน​ และ​ดูเหมือน​จะ​ออกแบบ​มาจากที่เดียวกัน​ด้วย

แต่มู่หรุงชิ่นกลับเหมือนเจ้าหญิง​ที่กำลังคล้องแขนโห้หลีเฉินไว้ ส่วนเธอ กลับยืนอยู่ตรงประตู​เป็นซินเดอเรลล่า​ที่ไม่มีคนสนใจ

เมื่อเทียบกันแล้ว เธอพ่ายแพ้​อย่าย่อยยับ​เลยทีเดียว

เย้นหว่านจับกระเป๋า​แน่น พอสัมผัส​โดนกล่องของขวัญ​ที่อยู่​ใน​กระเป๋า​ เธอรู้สึก​เหมือนถูกของแหลมแทงลงกลางใจ

ที่จริง​แล้ว​เขา​ไม่ได้ต้องการของขวัญ​จากเธอเลย ถึงแม้​เธอจะต้องวิ่งหาไปทั่วเพื่อเขาก็ตาม และ​เขาไม่จำเป็น​ต้อง​ให้เธอเป็นคู่ควงมางานด้วยเลย เพราะถึงเธอจะไม่มา ก็มีคนพร้อมจะทำหน้าที่นั้นอยู่แล้ว​

ในตอนนี้​เย้นหว่านเพิ่งจะรู้สึกตัว​ ว่าตัวตน​ของ​เธอ​จะมีหรือไม่มีก็ได้

“เอ๊ะ นี่มัน​เย้นหว่านไม่ใช่​เหรอ​ ทำไมเพิ่งจะมาตอนนี้ล่ะ หรือเพิ่งจะได้ข่าว​ว่า​คืนนี้เป็นงานเลี้ยง​ฉลอง​วันเกิด​ของ​คุณ​โห้”

ผู้หญิง​สองสามคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง พอเห็นสีหน้า​ตกตะลึง​ของเย้นหว่าน ก็เริ่มพูดแขวะทันที

“น่าจะเพิ่งรู้​ข่าว คุณ​โห้ต้องไม่ได้เชิญ​เธอมาร่วมงานด้วยแน่ๆเลย”

“แน่นอน​สิ​ คืนนี้​มู่หรุงชิ่นแต่งตัวมาอย่างหรูหรา​ เพราะเป็นคู่ควงของคุณโห้เลยนะ ไม่มีที่ยืนของเย้นหว่านหรอก”

“พวกเธอดูสิ เธอยังใส่ชุด​ราตรี​สีแดงด้วย ดูเหมือน​ชุดที่มู่หรุงชิ่นใส่อยู่​เลย นี่เธอคิดจะแข่งกับมู่หรุงชิ่นอย่างนั้น​เหรอ​ เหอะๆ ช่างไม่เจียมตัว​เอาซะเลย ดอกไม้ป่าจะมาเทียบกับดอกกุหลาบ​ได้ยังไง​กัน​”

“น่าขายหน้า​จริงๆ​เลย ถ้าเป็นฉันคงไม่กล้า​มาร่วมงานแล้วล่ะ”