สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 189

บทที่ 189 ที่แท้​คุณ​ก็​ใส่ใจผมเหมือนกัน

“ไปเถอะครับ เราเข้าไปในงานกัน”

มู่จื่ออี้มองไปทางเย้นหว่านด้วยสายตาอ่อนโยน​ ก่อนจะยื่นแขนให้ควงอย่างสุภาพ

เย้นหว่านมองแขนของเขาอย่างมึนงง น้อยครั้งที่เธอจะเข้าร่วมงานเลี้ยงอะไรแบบนี้ แต่ครั้งก่อนๆที่เข้าร่วมงานเลี้ยง​ เธอก็มักจะควงแขนโห้หลีเฉินไว้แบบนี้

แต่คืนนี้ เปลี่ยน​เป็นคนอื่น

แบบนี้คงจะเป็นความจริง​หลังจากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติสินะ เธอก็แค่ได้สัมผัสกับมันก่อนก็เท่านั้นเอง

ภายในของเธอรู้สึก​เจ็บ​อย่างประหลาด​ เย้นหว่านกัดฟันทน ก่อนจะยื่นมือไปควงแขนของมู่จื่ออี้ไว้

ทั้งสองเตรียมจะเดินเข้าไป แต่สายตาของเย้นหว่านกลับสบตา​เข้ากับสายตาของโห้หลีเฉินซะก่อน

เขาเดินฝ่าวงล้อม​ผู้คน แล้ว​ก้าวเดิน​เข้ามาหาเธอทีละก้าว ชายหนุ่ม​ส่วนสูง​หนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร​ ช่างดูโดดเด่น​ยิ่งกว่า​ใคร และสายตาของเขาก็คุกรุ่น​ราวเปลวไฟ​ ก็กำลังจ้องมองมาที่เธอ

เย้นหว่านชะงักงัน​ พอเห็นสายตาของเขา ทำให้​เธอเริ่มหายใจติดขัด

จนถึง​ตอนที่เขามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า​เธอ

สายตา​ที่อันตราย​ของ​โห้หลี​เฉิน​มองไปที่มือของเย้นหว่านที่กำลังควงแขนของมู่จื่ออี้อยู่​ บรรยากาศ​รอบตัว​เยือกเย็น​มากขึ้น​ไปอีก

เขาพูดด้วยเสียงแหบต่ำ “เย้นหว่าน มานี่ครับ”

เย้นหว่านตกตะลึง​ เธอคิดไม่ถึงว่าโห้หลีเฉินจะเดินเข้ามาหาแบบนี้ จึงไม่รู้​จะ​ทำตัวยังไง

พอเงยหน้า​ขึ้น​มอง​ เธอก็เห็นว่ามู่หรุงชิ่นกำลังเดินมาทางนี้เช่นกัน เธอใส่ชุดราตรีสีแดงสุดเซ็กซี่​ ดูสง่างาม​มาก ทุกคนต่างก็รู้ว่าคืนนี้มู่หรุงชิ่นคือคู่ควงของโห้หลีเฉิน

แล้ว​เย้นหว่าน จะเป็นอะไรได้

เย้นหว่านเก็บความไม่ชอบใจเอาไว้ในใจ ก่อนจะส่ายหน้า​ไปมา

สีหน้า​ของ​โห้หลีเฉินเคร่งขรึม​มาก สถานการณ์​เริ่มไม่ดี ทำให้​ทุกคนต่างตื่นตกใจ​ และ​หวาดกลัว​

มู่จื่ออี้ย่นคิ้ว ก่อนจะก้าวไปข้างหน้า​หนึ่งก้าว ใช้ร่างที่สูงใหญ่บังเย้นหว่านไว้ข้างหลัง​

เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นคง และ​ไม่หวั่นกลัว​

“คุณ​โห้ คืนนี้เย้นหว่านเป็นคู่ควงของผม รบกวน​คุณ​อย่าทำให้​เธอลำบากใจ”

“คู่ควงของคุณอย่างนั้น​เหรอ​”

โห้หลีเฉินพูดเสียงสูง บ่งบอก​ถึง​ความไม่พอใจ

“คุณ​มู่ เย้นหว่านเป็นคู่หมั้นของผม คุณ​คิดจะแย่งชิง​อย่างนั้น​เหรอ​”

พอได้ยิน​ประโยค​นี้​ เย้นหว่านก็ใจกระตุก​ ทำอะไรไม่​ถูก​

ก็แค่เป็นคู่ควงเข้างานเลี้ยง​เท่านั้น​เอง​ ทำไมถึงได้กลายเป็นการแย่งชิง​ไปได้ล่ะ

เรื่อง​แบบนี้ ส่งผล​กระทบ​ต่อ​หน้าตา​ของ​ตระกูล​โห้ และ​ทำให้​โห้หลีเฉินขายหน้า​ หลังจากนี้ เขาจะต้องโจมตี​มู่จื่ออี้แน่นอน​เลย

เย้นหว่านไม่อยากให้​เรื่องราวมันแย่ไปมากกว่านี้ เธอจึงรีบพูดอธิบาย​ แต่มู่จื่ออี้กลับชิงพูดขึ้น​มา​ก่อนหน้า​เธอ

“ขอแค่เย้นหว่านยินยอม​ ผมก็จะแย่งชิง​กับคุณ​”

เขาพูดเสียงทุ้ม แต่​กลับเด็ดขาด​มั่นคง ไม่มีความเกรงกลัว​เลยแม้แต่น้อย

และ​สิ่งที่เขาพูด เหมือนเป็น​การประกาศสงคราม​มากกว่า

เย้นหว่านยิ่งตกใจ เธอเงยหน้า​ขึ้น​มอง​สีหน้า​ของ​โห้หลีเฉินที่บึ้งตึง​มาก ริมฝีปาก​ของ​เขาเม้มเป็นเส้นตรงบ่งบอก​ถึงอันตราย​ที่ใกล้​จะ​ระเบิด​ออกมา​

น้อยครั้ง​ที่เธอจะได้เห็นเขาทำสีหน้า​แบบนี้​ เพราะถ้าเขาทำสีหน้า​แบบนี้​ หมายความ​ว่า​จะ​ต้องมีคนเคราะห์​ร้ายแน่นอน

“คุณ​โห้คะ คุณ​เองก็มีคู่ควงแล้ว​ ฉันกับมู่จื่ออี้บังเอิญ​เจอ​กัน​หน้างาน ก็เลยจับคู่​กัน​ มันก็ไม่ใช่​เรื่อง​ผิดอะไรนี่คะ”

เย้นหว่านก้าวออกมาข้างหน้า​ เธอหยุดยืนด้านหน้า​มู่จื่ออี้ น้ำเสียงที่เธอห้วนมาก และ​เหินห่าง​มากด้วย

การพูดแขวะคนอื่น​แบบนี้ ทั่วทั้งเมือง​เฉิงหนาน ยังจะมีใครกล้าพูดแบบนี้กับโห้หลีเฉินอีกเหรอ

หญิงสาวทั้งสามคนที่ยังยืนอยู่ด้านข้าง ต่างก็มองเย้นหว่านด้วยสีหน้า​ตกใจ นี่เธอแค้นใจ​ที่​ถูกโห้หลีเฉินทอดทิ้ง จนไม่อยากมีชีวิต​อยู่​แล้ว​หรือไง ถึงได้กล้าแขวะโห้หลีเฉินแบบนี้

เธอคงใกล้จะโดนโยนออกไปนอกงานแล้วล่ะ

ทั้งสามคนกล่าวอโหสิกรรม​ให้​เย้นหว่านในใจ

แต่เย้นหว่านกลับไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย เธอยืนจ้องหน้า​โห้หลีเฉิน โดยไม่รู้ตัว​เลย ว่าเธอปกปิด​ความไม่พอใจ​ไว้ไม่อยู่​