สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 197
บทที่ 197 ต่อไปนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว
แฟนเหรอ
คำนี้ทำให้เย้นหว่านหน้าแดงแล้วแดงอีก
เธอรีบปฏิเสธทันที “ฉันกับโห้หลีเฉินเป็นอะไรกัน เธอก็รู้ดี จะเป็นแฟนกันได้ยังไง”
“ใช่ใช่ใช่ ไม่ใช่แฟนกัน แต่เป็นคู่หมั้นที่สมบูรณ์แบบโอเคไหม”กู้จื่อเฟยพูดหยอกล้อ
เย้นหว่านถลึงตาใส่เธอ แล้วพูดติดๆขัดๆ “อย่า… อย่าพูดไปเรื่อยนะ”
“ฉันไม่ได้พูดไปเรื่อยนะ พูดตามจริง แม้แต่แฟนกันจริงๆ ก็มีไม่กี่คนหรอกที่ทำได้ดีอย่างคุณโห้ เธอดูสิ คนที่งานยุ่งอย่างเขา ยอมแบ่งเวลาออกมา เพื่อมาอยู่กับเธอ แล้วยังมานั่งรอเธอคุยกับฉันอีก ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงตั้งกี่คนที่อยากมีแฟนแบบนี้ เทียบกับผู้ชายที่ไปเดินซื้อของเป็นเพื่อนแล้ว เขามีความอดทนมากกว่าเยอะ”
พอฟังสิ่งที่กู้จื่อเฟยพูดจบ เย้นหว่านก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกของตัวเองออกมายังไงดี เธอเข้าใจเรื่องนี้มากกว่ากู้จื่อเฟย ว่าปกติโห้หลีเฉินงานยุ่งมากแค่ไหน แต่ตลอดมา เขากลับยอมเสียสละเวลาส่วนใหญ่ให้กับเธอ ตอนนี้ยังมาเยี่ยมเพื่อนเป็นเพื่อนเธอ แล้วนั่งรออย่างอดทนอีก
กู้จื่อเฟยชนไหล่เย้นหว่านเบาๆ แล้วพูดต่อ “เสี่ยวหว่าน วันนี้ฉินฉู่มาหาฉัน แล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่งานเมื่อคืนให้ฉันฟังแล้ว ที่แท้มู่หรุงชิ่นก็หลอกเธอมาตลอดเลย คุณโห้กับเธอไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
เย้นหว่านพยักหน้ารับ
กู้จื่อเฟยพูดต่อ “อย่างนี้ก็ดีสิ ในเมื่อคุณโห้ไม่มีใคร เธอก็มีโอกาสน่ะสิ”
“โอกาสอะไร”
“ก็โอกาสที่จะได้คบกับคุณโห้ไง”
กู่จื่อเฟยพูดด้วยสีหน้าจริงจัง สีหน้ายิ้มกริ่ม “คุณโห้ไม่มีคนที่ชอบ แล้วยังดีกับเธอถึงขนาดนี้ และฉันได้ข่าวมา ว่างานเลี้ยงเมื่อวานจัดขึ้นมาเพื่อเธอ เพราะเขาต้องการจะแนะนำเธอให้ทุกคนในเมืองเฉิงหนานได้รู้จัก ผู้ชายคนหนึ่ง ยอมแนะนําเธอให้คนอื่นได้รู้จัก แล้วยังจัดงานอย่างยิ่งใหญ่ นั่นหมายความว่าเขาจะต้องชอบเธอมากแน่นอน”
เย้นหว่านชะงักไป สีหน้าของเธอตกตะลึงมาก
เมื่อคืนเธอแน่ใจว่าเธอได้เจอกับบุคคลที่มีชื่อเสียงในสังคมแทบจะทุกคน เธอคิดว่าโห้หลีเฉินจะแค่พาเธอไปชนแก้วกับแขกเป็นเพื่อนเขาเท่านั้น เพราะเธอเป็นคู่ควงของเขา
แต่พอมาคิดดูดีๆ ตอนที่ชนแก้วกับแขกในงาน เขาพาเธอไปด้วยตลอด ตอนที่เธอบอกว่าอยากจะพัก เขาก็บอกว่าจะพักพร้อมกับเธอด้วย
ตอนนั้นเธอคิดแค่ว่าเขาเป็นเจ้าของงาน เป็นเจ้าของวันเกิด
คิดไม่ถึงว่าโห้หลีเฉินจะมีจุดประสงค์แบบนี้ ในสถานการณ์แบบนั้น เขากลับแนะนําเธอในฐานะคู่หมั้น ให้ทุกคนได้รู้จัก
หลังจากจบงานนี้ไป ถ้าเธอกับเขาไม่ได้แต่งงานกัน สำหรับโห้หลีเฉินแล้ว คงจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเขามากแน่ๆ
แต่เขากลับไม่กังวลเลย…
พอคิดถึงเรื่องที่โห้หลีเฉินพยายามขอเธอแต่งงาน เขาก็มั่นคงกับความคิดนี้มาก
เย้นหว่านคิดมาตลอดว่าที่โห้หลีเฉินอยากจะแต่งงานกับเธอ เพราะอยากใช้ประโยชน์จากเธอ แต่พอไม่มีเรื่องของมู่หรุงชิ่น แล้วเพราะอะไร…
“เสี่ยวหว่าน คุณโห้ต้องชอบเธออยู่แน่ๆเลย”
กู้จื่อเฟยพูดเกลี้ยกล่อมอยู่ด้านข้าง เธอพูดด้วยน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ
เธอรู้สึกอิจฉามาก เย้นหว่านสามารถได้รับความรักจากโห้หลีเฉินที่แสนเพอร์เฟค อีกทั้งโห้หลีเฉินยังเอาใจใส่เย้นหว่านมาก จากนี้ไปเย้นหว่านจะต้องเป็นที่อิจฉามากแน่ๆ
เธอรู้สึกภูมิใจมาก เพื่อนเพื่อนสนิทกับเย้นหว่านมาหลายปี เธอเองก็รู้ว่าเย้นหว่านเป็นแค่ลูกเลี้ยงของตระกูลเย้น การใช้ชีวิตไม่อิสระและดีถึงขนาดนั้น
สามารถได้เจอกับผู้ชายที่ดี การแต่งงานที่ดีแบบนี้ ในที่สุดเธอก็รอคอยจนได้เจอสักที
เย้นหว่านใจสั่น และนั่งเหม่อลอย ข้างหูยังมีเสียงของกู้จื่อเฟยดังวนไปวนมาอยู่
เสี่ยวหว่าน คุณโห้จะต้องชอบเธออยู่แน่ๆเลย
เย้นหว่านใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่ เหมือนกระต่ายที่บ้าคลั่ง ควบคุมตัวเองไม่ได้ พุ่งตัวเข้ามา
สำหรับเธอแล้ว โห้หลีเฉินเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ และสูงส่งเกินกว่าที่เธอจะคว้าไว้ได้
ดังนั้นถึงแม้จะใช้ชีวิตอยู่กับเขามานานถึงขนาดนี้ เธอก็ไม่เคยกล้าคิดถึงเรื่องนี้ และไม่กล้าคาดเดาด้วย
แต่ว่าตอนนี้…
โห้หลีเฉินชอบเธอเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...