บทที่ 378 อยู่ใกล้แค่เอื้อม
สถานที่นัดพบคือ เมืองที่มีชื่อเสียงในเรื่องความโรแมนติก ในประเทศเฟย
เย้นหว่านรู้ว่านอกจากเย้นโม่หลินจะพาเธอมาพบคู่หมั้นแล้ว ยังอยากให้เธอมาพักผ่อนหย่อนใจ ให้เธอมีความสุข ดังนั้น หลังจากที่ถึงปลายทาง เธอจึงเสนอให้ไปเดินตลาดนัดด้วยกัน
และคืนนี้ ในเมืองนี้จัดเทศกาลปาร์ตี้แต่งหน้าที่ครึกครื้นทั้งเมืองพอดี
พอถึงเวลากลางคืน ทั้งเมืองก็มีไฟหลากสีแขวนอยู่ตามถนนมากมาย และผู้คนก็จะแต่งตัวเป็นคอสเพลย์ มาร้องเต้นเล่นรำด้วยกันอย่างสนุกสนาน
เพื่อที่จะร่วมงาน เย้นหว่านก็แต่งหน้าทำผม เธอให้คนอื่นเตรียมชุดต่างๆให้เธอ แม้แต่เย้นโม่หลินก็ถูกลากมาแต่งตัวเป็นคอสเพลย์ด้วยกัน
เย้นโม่หลินมองดูชุดที่เธอยื่นให้เขา บนใบหน้าที่หล่อเหลานั้นแสดงสีหน้าประหลาดใจที่เห็นได้ยากออกมา
“ให้พี่?”เขาถามขึ้นอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
ชุดที่แขวนอยู่ตรงหน้าเขา เป็นชุดโบราณสีฟ้าขาว บนคอเสื้อยังมีขนขนาดใหญ่ และข้างๆ ก็มีผมปลอมสีฟ้า
นี่มันเป็นคอสเพลย์ของตัวละครไหนในสมัยโบราณกัน?
เขาไม่เคยเห็นจริงๆ และด้วยความที่อยู่เมืองนอกมาตั้งแต่เด็ก จึงไม่เคยแต่งชุดโบราณของจีนมาก่อน
เย้นหว่านพยักหน้าถี่ๆ บนใบหน้าเผยรอยยิ้มที่หายากออกมา
“นี่คือไป๋เฟิ่งใน《ตำนานแห่งราชวงศ์ฉิน》เป็นตัวละครอะนิเมะที่ฉันชอบมาก ถ้าพี่แต่งคอสเพลย์นี้ต้องออกมาหล่อมากแน่เลย! ไปเปลี่ยนเร็วๆ ฉันอยากเห็นมากเลย”
ไป๋เฟิ่งนั้นหล่อเหลามากในโลกของอะนิเมะ หล่อจนไม่เหมือนคนจริงๆ เย้นหว่านคิดว่าไม่มีใครสามารถแต่งงคอสเพลย์เป็นเขาได้
ทว่า เย้นโม่หลินนั้นไม่สามารถวัดได้ด้วยมาตรฐานทั่วไป แม้หน้าตาจะไม่เหมือนไป๋เฟิ่ง แต่ใบหน้าที่หล่อเหลานั้น มหัศจรรย์ไม่แพ้ใครเลย
เย้นหว่านตั้งหน้าตั้งตารอคอยการแต่งคอสเพลย์ของเขามาก
เย้นโม่หลินไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่พอเห็นการรอคอยจากแววตาของเย้นหว่าน เขาอึ้งไปเล็กน้อยและไม่สามารถปริปากปฏิเสธออกไปได้
อื้ม แค่น้องสาวมีความสุขก็เพียงพอ
เธอหยิบชุดแล้วไปเปลี่ยน
ไม่นาน เย้นโม่หลินก็เปลี่ยนชุดแล้วเดินออกมา ทำให้ดวงตาของเย้นหว่านเบิกกว้างด้วยความอึ้ง
เธอมองไปยังเขาด้วยความประหลาดใจ จ้องมองจนเหม่อ
นี่มันหล่อกว่าไป๋เฟิ่งในจินตนาการของเธอเสียอีก และตอนที่เขาขยับตัว มันดูดีมากเลย
เย้นโม่หลินที่ใส่ชุดนี้รู้สึกไม่เป็นตัวเอง แต่พอเห็นปฏิกิริยาของเย้นหว่านแล้ว เขาก็รู้สึกพึงพอใจขึ้นมาทันที ในมือของเขาจับขนนกไว้ และมุมปากของเขาก็ยกยิ้มขึ้น
“แม่นาง ถูกความหล่อของข้าเข้าตาจนตกหลุมรักข้าเลยรึ?”
เย้นหว่านพยักหน้า “ถ้าพี่ไม่ใช่พี่ชายฉัน ฉันตกหลุมรักพี่จริงๆนะ”
หล่อมาก ผู้หญิงทุกคนไม่อาจปฏิเสธได้
เย้นโม่หลินส่ายหัวด้วยเสียดายเล็กน้อย “นี่เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกไม่อยากเป็นพี่ชายเธอแล้ว”
“แต่ว่า”
เขาเดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าเย้นหว่าน แล้วดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด “วันนี้เรามาแต่งคอสเพลย์คู่กันเถอะ พี่จะเป็นแฟนที่หล่อที่สุดของเธอเอง”
ให้ “ไป๋เฟิ่ง”เป็นแฟนของเธอ เย้นหว่านรู้สึกว่าแม้จะเป็นฝันเธอก็สามารถยิ้มแล้วตื่นขึ้นมาได้
แต่แค่………
“กรุณาให้เกียรติตัวเองด้วย คืนนี้ฉันคือเส้าซอเมิ่ง”
เธอหยิบชุดผู้หญิงออกมาจากข้างๆ เป็นตัวละครในเรื่อง《ตำนานแห่งราชวงศ์ฉิน》เหมือนกัน แต่แค่ในเรื่องนั้น ตัวละครนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตัวละคร “ไป๋เฟิ่ง”เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...