สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 454

บทที่454 ตบหน้าอย่างจัง

หยูซือห้านดูแล้ว ก็พูดประชดด้วยรอยยิ้ม: “คุณชายกู้ ให้คนย้ายเป้าทำไมกัน? พอไกลแล้ว จะยิงยากขึ้นนะ”

พูดแล้ว หยูซือห้านก็หยุดสักพัก และทำหน้าเหมือนเข้าใจ พูดต่อว่า: “แต่ว่าแบบนี้มา ระยะไกลออกไป แม้สุดท้ายคะแนนจะน้อย แต่ก็ถือว่าเข้าใจได้”

แม้เขาจะพูดว่าเข้าใจ แต่น้ำเสียงนั้น กลับเหมือนพูดความคิดของโห้หลีเฉินออกมา

พอถูกหยูซือห้านดูถูกแบบนี้ โห้หลีเฉินก็เม้มปาก สีหน้าไม่เปลี่ยน น้ำเสียงเรียบเฉย

“คอยดูก็พอแล้ว”

คำพูดเรียบง่าย ไม่ปฏิเสธและไม่ตอบโต้ แต่กลับดูทรงพลังมาก เหมือนทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเขาแล้ว

ความมั่นใจนี้ทำเอาหยูซือห้านรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

แค่คุณชายเล็กๆในเมืองหนาน ไม่รู้ว่าเอาความมั่นใจมาจากไหน? และยังมั่นใจเหมือนทุกอย่างอยู่ในการควบคุมแล้ว ทำเอาหยูซือห้านนึกถึงโห้หลีเฉินขึ้นมา

ผู้ชายที่จัดการยากที่สุด เมื่อก่อนก็แย่งของของเขาไปแบบนี้เหมือนกัน

หยูซือห้านกัดฟันกรอด และพูดว่า: “ได้ ฉันจะคอยดู!”

ในอากาศนั้น มีกลิ่นระเบิดรอยวนเวียนอยู่

เย้นโม่หลินมองดูโห้หลีเฉินถือปืน สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย และพูดว่า:

“ระยะห่างแบบนี้ อยากจะยิงโดนเป้า ต้องพิจารณาการเปลี่ยนแปลงอยู่มาก เป็นเรื่องที่ยากอยู่แล้ว แม้สุดท้ายจะยิงโดนแค่เก้าสิบแต้ม ก็ถือว่าเป็นคนที่เก่งมากแล้ว”

เย้นหว่านยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่ ขนาดเย้นโม่หลินยังพูดแบบนี้ โห้หลีเฉินอยากจะได้คะแนนดีก็ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

ถึงตอนนั้นคะแนนแย่เกินไป คงถูกหยูซือห้านใช้โอกาสนี้ดูถูก และย่ำเหยียบได้?

แต่โห้หลีเฉินเป็นคนที่ทำอะไรก็คิดหน้าคิดหลังอยู่แล้ว เขาทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน

เย้นหว่านตื่นเต้นจนฝ่ามือเหงื่อออก

สีหน้าของโห้หลีเฉินเรียบเฉย ไม่มีอาการตื่นตกใจอะไรเลย

เขาถือปืนหมุนไปมาในมือ ท่าทางคุ้นชิน หันไปมองเย้นหว่านที่อยู่ไม่ไกล

สายตาลึกซึ้ง น้ำเสียงอ่อนโยน “ดูให้ดีนะ นี่ส่งให้เธอ”

จะส่งอะไรให้เธอกัน?

เย้นหว่านสงสัย ยังไม่ทันเข้าใจ ก็เห็นนิ้วมือเรียวยาวที่จับปืนของโห้หลีเฉินหมุนไปมา เขาจับมันไว้แน่น เหนี่ยวไก เล็งเป้า และยิงออกไป

ท่าทางรวดเร็ว ไม่ลีลา

“ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!”

เสียงปืนดังติดต่อกัน เสียงไม่ขาดหายเลย

ดังทะลุเข้าแก้วหู ทุกคนมองไปเป็นทางเดียว

ทุกคนต่างก็อึ้งกับการยิงปืนที่สง่างาม สีหน้าเรียบเฉยของโห้หลีเฉินที่ยิงไปสิบนัดทีเดียว

เขาใจเย็น เหมือนกับการยิงเล่นอย่างนั้น เหมือนไม่สนใจว่าจะถูกเป้าหรือเปล่าด้วยซ้ำ

หยูซือห้านขมวดคิ้ว ผู้ชายคนนี้อวดเก่งไปไหม? เขาเอาการแข่งขันนี้ไว้ในสายตาไหมเนี่ย?

เสียงปืนหยุดลง เขากำลังจะประชด ในตอนนี้เอง กลับได้ยินเสียงเครื่องดังไม่หยุด

“สิบแต้ม”

“สิบแต้ม”

“สิบแต้ม”

……

ประกาศพร้อมกัน ทั้งหมดสิบแต้ม!

กรรมการอึ้งไปทันที และยังสงสัยว่าเครื่องผิดปกติหรือเปล่า

เขาจ้องเครื่องอยู่อย่างนั้น และยืนยันกับกรรมการที่ตรวจสอบเป้าอีกที สุดท้ายก็ยอมรับกับผลคะแนนอย่างไม่อยากจะเชื่อ