บทที่474 ผลลัพธ์ที่เกินความคาดหมาย
ทุกคนในที่นั้นต่างกลั้นหายใจมองป่ายฉีสัมผัสใบหน้า รอคำยืนยันของป่ายฉี ให้กับผลลัพธ์ที่พวกเขาคาดเดากันไว้แล้ว
ถึงตอนนั้น ที่ความจริงกระจ่าง ดูซิว่ากู้ซึงยังจะพูดอะไรได้อีก
กล้ามาหลอกคนตระกูลเย้นแบบนี้ ไม่ปล่อยไปง่าย ๆ แน่ ต้องได้รับโทษ
ไม่รู้ตอนไหนที่หยูซือห้านเดินมาอยู่ข้างเย้นหว่านอย่างเงียบ ๆ เขาก้มลงเล็กน้อย กระซิบข้างหูเย้นหว่านด้วยน้ำเสียงที่เบามาก
“เสี่ยวหว่าน ผลสุดท้ายกำหนดไว้แล้ว เธอยอมรับมันซะเถอะ ตอนนี้ให้ดีที่สุดคือคิดว่าหลังจากนี้จะพูดยังไงเพื่อตัดสัมพันธ์จะดีกว่า”
เสียงทุ้มต่ำนั้น เต็มไปด้วยความรื่นรมย์ในความทุกข์ของคนอื่นอย่างร้ายกาจ
ใจของเย้นหว่านที่ตึงเครียดอยู่แล้วนั้น ยิ่งรู้สึกหดหู่และย่ำแย่ยิ่งขึ้นไปอีก
หากเป็นไปตามคาด เมื่อป่ายฉีเปิดเผยตัวตนของโห้หลีเฉิน คนแรกที่ก้าวเข้าไปแน่นอนว่าต้องเป็นหยูซือห้าน
เขาก็เป็นคนตระกูลหยู ยังใช้เรื่องเปลือกนอกที่ทำให้ตระกูลหยูอับอาย มาเล่นงานโห้หลีเฉิน
เย้นหว่านหน่วงไปทั้งใจ เดิมทีก็ไม่กล้าคิดไปไกล ว่าหลังจากวันนี้ โห้หลีเฉินจะต้องเผชิญกับแรงกดดันและการโจมตีมากมายขนาดไหน
ทั้งหมด ก็เป็นเพราะเธอ
เย้นหว่านเบ้าตาแดงก่ำ ความรู้สึกราวกับกำลังพังทลายลงมา
หยูซือห้านมองการเปลี่ยนแปลงในท่าทีของเย้นหว่านอย่างพอใจ รู้สึกสดชื่นอย่างมาก ตลอดมา เย้นหว่านเมินเฉยใส่เขามาตลอด งั้นเขาจะให้เธอได้ลิ้มรส รสชาติของความเจ็บปวด
หยูซือห้านยิ้มอย่างมุ่งร้าย ก่อนเอ่ยเตือน “ตรวจเสร็จแล้ว”
ลมหายใจของเย้นหว่านหยุดชะงัก
เธอมองไปยังทั้งสองคนกลางห้องโถงด้วยสายตาประกายวาบ ป่ายฉีละมือออกจากใบหน้าของกู้ซึงเลย เขามองกู้ซึงด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและซับซ้อน
หัวใจของเย้นหว่าน ตกลงสู่ก้นเหวลึกลงไปทีละชั้น
ใบหน้าหล่อเหลาของหยูซือห้านเต็มไปรอยยิ้มแห่งความคาดหวัง ถามอย่างกระตือรือร้น
“คุณป่ายฉี ผลเป็นยังไงบ้าง? หน้าของกู้ซึงเคยปลอมเปลี่ยนมารึเปล่า?”
คำพูดของเขา ถามในคำตอบที่คนทั้งหมดในที่นั้นต่างอยากรู้มากที่สุด
ทุกคนล้วนมองไปที่ป่ายฉีอย่างลุ้นระทึก รอให้เขาพูด
แววตาที่ซับซ้อนป่ายฉีมองไปยังเย้นหว่าน เขาเม้มปาก ก่อนหมุนตัวมองไปยังกงจืออวี
เขาเอ่ยด้วยท่าทีสงบเสงี่ยม “ขอรายงานนายท่าน ผมได้ตรวจสอบแล้ว ใบหน้าของกู้ซึงไม่มีร่องรอยการปลอมแปลงใด ๆ เขาคือกู้ซึงตัวจริง ไม่ผิดแน่”
เมื่อคำคำนี้เอ่ยออกไป ก็เกิดเสียงฮือฮาอย่างเหลือเชื่อขึ้นทันที
ไม่มีใครคาดคิด ว่าจะได้ผลลัพธ์แบบนี้
รอยยิ้มลำพองใจของหยูซือห้านแข็งค้างในทันที เขาคำรามเสียงดัง
“เป็นไปไม่ได้!”
สีหน้าของป่ายฉีเคร่งขรึมลงชั่วขณะ จ้องมองหยูซือห้านอย่างเย็นชา เอ่ย
“คุณชายหยู นี่คุณกำลังสงสัยในทักษะการแพทย์ของผมเหรอ?”
ทักษะการแพทย์ของป่ายฉีเป็นตำนานของโลกใบนี้ ยังไม่มีใครกล้าสงสัยเขาในขอบเขตนี้
หยูซือห้านขมวดคิ้ว รีบร้อนแก้ตัว “ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
ป่ายฉียิ้มเย็น “งั้นก็คงสงสัยตัวผม ว่าผมช่วยกู้ซึงแอบอ้างอยู่งั้นเหรอ?”
หยูซือห้านเม้มริมฝีปากบาง ไม่ได้พูดในทันที
เขาก็คิดว่ามันมีความเป็นไปได้จริง ๆ ! ถึงยังไงความสัมพันธ์ของป่ายฉีกับเย้นหว่านก็ดีมากด้วย
ในตอนนั้นเอง คุณลุงที่มุงอยู่กลับก้าวมาข้างหน้าสองก้าว พูดอย่างจริงจังด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...