บทที่ 506 ไม่อาบแล้ว
เย้นหว่านไม่กล้าที่จะมองต่ำลงไปอีก มิเช่นนั้น เธอต้องเลือดกำเดาไหลแน่ๆ
แบบนั้นจะขายหน้าขนาดไหนกัน
เย้นหว่านหันหน้าหนี กะพริบตามองไปทางอื่น นิ้วเคลื่อนลงไปปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดๆเรื่อยๆตามความทรงจำ
เธอไม่ได้มอง นิ้วมือก็ไม่สามารถคว้าได้แม่นยำขนาดนั้น จึงแตะโดนโห้หลีเฉินอยู่บ่อยๆ
แววตาของโห้หลีเฉินจึงเข้มขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่
เขามองเธออย่างตรงไปตรงมา ไฟเร่าร้อนในนัยน์ตาก็ถูกจุดขึ้นมาเงียบๆ
เย้นหว่านไม่ทันได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของโห้หลีเฉิน เพียงแค่รู้สึกว่าอุณหภูมิรอบด้านคล้ายกับว่าสูงขึ้น แก้มของเธอเห่อร้อนเสียจนแทบจะทอดไข่ใบหนึ่งให้สุกได้
ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอถึงถอดเสื้อเชิ้ตออกให้โห้หลีเฉินด้วยความยากลำบาก
ไม่ว่าอะไรเธอก็ไม่กล้ามอง เมื่อไล่สายตาลงไป ก็เห็นหัวเข็มขัดโห้หลีเฉิน
เธอชะงัก เธอต้องถอดต่อไปหรือ
นี่..........
เธอรู้สึกเสียใจในภายหลังขึ้นมาเสียแล้ว เรื่องการปรนนิบัติดูแลโห้หลีเฉินนั้นใกล้ชิดกันมากเกินไป น่าอายมากเกินไป เกินไปมากจริงๆ
โห้หลีเฉินก้มหน้ามองเย้นหว่านที่มีท่าทีเขินอายแล้ว ก็ยื่นมือออกไปจับมือเล็กๆของเธอเอาไว้ และวางลงบริเวณเอวของตัวเอง
เสียงของเขาทุ้มต่ำผิดปกติ “ค่อยๆทำ”
มือของเขาร้อนราวกับไฟลวก แต่หัวเข็มขัดกลับเย็นยะเยือกอย่างที่สุด ประสบการณ์ที่ต่างกันสุดขีดระหว่างไฟและน้ำแข็งนั้น ทำให้หัวใจของเย้นหว่านสั่นอย่างอดไม่ได้
ทั่วทั้งร่างเกร็งเขม็ง
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน
เธออาย อยากจะวิ่งหนี แต่คนที่อยู่เบื้องหน้าเป็นผู้ชายของเธอ มือของเขาได้รับบาดเจ็บ เขาต้องการเธอ
ความขวยอายและเหตุผลกำลังต่อสู้กัน สุดท้ายแล้ว ความเป็นห่วงของเธอก็อยู่เหนือกว่า
นิ้วมือเธอสั่นเล็กน้อย ปลดหัวเข็มขัดเขาด้วยท่าทางเงอะงะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน
อืดอาด มีเรื่องคู่นั้นคู่นี้แทรกมาตลอด แล้วยังออกทะเลไปไม่รู้กี่รอบ วนอยู่แต่กับความโง่ของนางเอกและความปิดปังเพราะรักของพระเอก เฮ้อ ทนอ่านมาเพราะอยากรู้ตอนจบ แต่หงุดหงิกมาก...
ฝึกฝนตัวเองหาทางช่วยสามีมันก็ดี แต่ถึงขนาดทิ้งลูกให้คนอื่นดูแลนี่ไม่ไหว เลี้ยงเด็กยังไงให้เป็นแบบนี้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แถมเป็นภาระ ใช้ชีวิตโง่ ๆ มีศัตรูอยู่ แต่ไม่พาการ็ดไปด้วย พอลูกมีปัญหาที่รร. แทนที่จะเรียกสามี มาช่วยตั้งแต่แรก เสือกจะสู้เอง...
นางเอกอ้อนแอแถมโง่ แต่ก็ไม่ฟังพระเอก เสือกวิ่งไปวิ่งมาให้ถูกคนทำร้าย อ่านแล้วรำคาญ...
นางเอกโง่เง่าไม่มีการพัฒนา...
ทำไมไม่บอกพระเอกแล้วให้จัดการกับนังนั่น...
โอน่อหยาก็รู้นี่นาว่านางเอกเป็นคู่หมั้นประธาน ทำไมยังกล้าใส่ร้ายหรือแปลกใจว่านางเอกยังมีคนหนุน...
เนื้อเรื่องยืดยาวววน่าเบื่อมาก วนไปมาไม่เข้าเรื่องสักทีอ่านจนไม่อยากอ่านต่อน่าเบื่อเกิน ไม่เข้าเรื่องพระเอกกับนางเอกสักที วนอยู่ที่เดิมจนไม่น่าติดตามเพราะน่าเบื่อ...