สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 505

บทที่ 505 ชายผู้นี้มีเสนห์มากเกินไป

นับตั้งแต่โห้หลีเฉินกลับมาที่บ้านตระกูลหยู ตระกูลหยูก็มีการแข่งขันต่อสู้เพื่อเป็นผู้สืบทอดทั้งในที่แจ้งและที่ลับอย่างดุเดือด

ตอนนี้เป็นเพราะเรื่องตระกูลเย้น หยูซือห้านจึงถูกยกขึ้นมา ส่วนโห้หลีเฉินกลับถูกกดเอาไว้ เขาดูเหมือนจะอ่อนแอ ไม่แน่ว่าจะใช้วิธีการรุนแรง

แต่ถ้าใช้วิธีการรุนแรง ก็อาจจะทำร้ายถึงผลประโยชน์ของตระกูลหยู

หยูฉู่สองไม่อนุญาตให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นโดยเด็ดขาด

“ฉันรู้แล้ว แกก็อยู่ในบ้านตระกูลเย้นอย่างสงบเถอะ เรื่องนี้ ฉันจะจัดการเอง”

หยูฉู่สองเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มงวด และวางสายโทรศัพท์

หลังจากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา โทรศัพท์หาโห้หลีเฉิน

“ขอโทษค่ะ หมายเลขโทรศัพท์ที่คุณเรียกในขณะนี้ ไม่สามารถติดต่อได้ชั่วคราว”

เสียงตอบกลับเย็นชาของหญิงสาวจากระบบดังออกมาจากโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็ว

สีหน้าของหยูฉู่สองไม่น่ามองเป็นอย่างมากในเสี้ยววินาที

ไม่รับโทรศัพท์อย่างนั้นหรือ

โห้หลีเฉินดูลึกลับขึ้นมาแล้วจริงๆ

“ผู้ดูแลบ้าน ไปติด GPS ตำแหน่งของโห้เฉินหลีให้ผมด้วย”

ผู้ดูแลบ้านตะลึง “เปิดใช้งานระบบ GPS ในโทรศัพท์มือถือของคุณชายหรือครับ ถ้าเริ่มใช้งานอุปกรณ์นั้นขึ้นมา ก็จะถูกคุณชายพบได้ง่ายมากนะครับ”

นี่คือสิ่งที่พวกเขาใส่เอาไว้เงียบๆ เตรียมไว้ใช้ในช่วงเวลาสำคัญ

“ไม่ใช้ในตอนนี้ แล้วต้องรอถึงเมื่อไร หรือต้องรอให้โห้หลีเฉินใช้วิธีการรุนแรงมาต่อต้าน ถึงจะใช้ได้กัน”

หยูฉู่สองกระแทกไม้เท้าลงกับพื้นอย่างมีโทสะอยู่สักพัก

สิ่งที่เขาอดทนไม่ได้มากที่สุดก็คือ การที่หยูรั่วถองทำตัวนอกรีต หนีออกจากบ้าน หันหลังให้กับตระกูลหยู ยิ่งไม่อาจจะทนให้โห้หลีเฉินทำตัวดื้อด้าน ไม่อยู่ในกรอบ ไม่เชื่อฟังคำพูดของเขา

แม้ว่าโห้หลีเฉินจะเป็นผู้สืบทอดตามตำแหน่งเพียงหนึ่งเดียว เขาก็จะขัดเกลาเขี้ยวเล็บของเขา ให้เขาเชื่อฟัง ถึงจะให้โอกาสเขาเป็นผู้สืบทอดตระกูลหยู

ผู้ดูแลบ้านรีบหยิบโทรศัพท์แท็บเล็ตออกมาทันที นิ้วมือขยับไปมาอย่างรวดเร็ว เพื่อจับตำแหน่ง

เขาจัดการอยู่ครู่หนึ่ง แต่คิ้วกลับขมวดเป็นปมขึ้นเรื่อยๆ

หยูฉู่สองสีหน้ายิ่งไม่น่ามองยิ่งขึ้น

“ทำไมหรือ”

ผู้ดูแลลังเลเล็กน้อย และหงายแท็บเล็ตยื่นไปด้านหน้าคุณท่าน

เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักใจว่า “คุณท่าน อุปกรณ์ GPS ที่พวกเราติดตั้งเอาไว้ในโทรศัพท์มือถือของคุณชาย ถูกทำลายทิ้งไปแล้วครับ”

หยูฉู่สองตะลึงค้าง ต่อมา ไม้เท้าก็กระแทกลงบนพื้นอย่างแรง

“เจ้าเด็กนั่นค้นพบอุปกรณ์ GPS ของฉันตั้งนานแล้วอย่างนั้นหรือ!”

เขาใช้เทคโนโลยีชั้นสูงและใหม่สุด ทั้งยังแอบซ่อนเอาไว้อย่างมิดชิด แต่กลับถูกโห้หลีเฉินพบเจอได้อย่างนั้นหรือ

ความอดทนของโห้หลีเฉินมีมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้เยอะมาก!

วิกฤตที่อยู่ในใจของหยูฉู่สองเพิ่มขึ้นอีกสองส่วน

เขาสีหน้าทะมึน เอ่ยเสียงเข้มว่า “โทรศัพท์หาเขาต่อไป โทรจนติดได้ถึงจะหยุด! ติดต่อได้แล้ว ก็ให้เขากลับมาที่บ้านตระกูลหยูทันที!”

ม้าป่าที่หลุดจากบังเหียน จับเป็นต้องใช้วิธีการจับกลับมากักขังเอาไว้ถึงจะถูก

ผู้ดูแลบ้านรับคำสั่ง “ครับ คุณท่าน”

เย้นหว่านและกู้จื่อเฟยแยกกันขึ้นไปนั่งบนรถนักท่องเที่ยวสองคัน และขับตามกันกลับไปที่บ้าน

กู้จื่อเฟยถูกเย้นโม่หลินประคองกลับไปที่ห้อง ส่วนเย้นหว่านก็เดินกลับไปที่ห้องเป็นเพื่อนโห้หลีเฉิน

เมื่อเข้าไปในห้อง เย้นหว่านก็รีบปิดประตูห้องทันที

เธอมองบาดแผลของเขาด้วยความสงสาร เอ่ยอย่างมีโทสะว่า “หยูซือห้านโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว! ฉันจะต้องให้เขาชดใช้ด้วยเลือดอย่างแน่นอน หาโอกาสหักมือทั้งสองข้างของเขาทิ้งเสีย!”

เย้นหว่านขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน โทสะที่กดเอาไว้เต็มท้อง นั้นแทบทนไม่ได้ที่จะพุ่งไปจัดการหยูซือห้านให้ตายจริงๆ

คนคนนี้อยู่ในตระกูลเย้น นอกจากก่อเรื่องแล้ว ก็เป็นการสร้างปัญหา

ทำให้โห้หลีเฉินได้รับบาดเจ็บด้วย ช่างน่ารังเกียจเสียจริง

โห้หลีเฉินเห็นท่าทางดุร้ายของเย้นหว่านแล้ว มุมปากก็ยกขึ้นอย่างมีความสุข นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหลงใหลตามใจ

เขาดึงให้เธอนั่งลงบนโซฟา น้ำเสียงอ่อนโยน

“นองเลือดมากเกินไป เรื่องพวกนี้ไม่เหมาะกับคุณ”

รอยยิ้มของเขาน่ามองมาก “เรื่องหักมือทั้งสองข้างของเขา ให้ผมเป็นคนทำก็พอแล้ว รับประกันเลยว่าจะทำให้กระดูกเขาหักละเอียด เจ็บปวดเป็นสิบเท่า”

เห็นท่าทางพูดจาที่เต็มไปด้วยน้ำใสใจจริงของโห้หลีเฉินแล้ว โทสะที่พวยพุ่งอยู่ในใจเย้นหว่าน ก็มอดลงเล็กน้อย