สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 520

บทที่ 520 การสารภาพรักที่โรแมนติก

น่าจะเป็นกู้ซึงอยู่ที่นั่นแล้ว

“พวกเรารีบไปดูกัน”

กู้จื่อเฟยก็ชอบหิ่งห้อยที่โบยบินแบบนี้ ตื่นเต้นเสียจนอยากจะไปดูให้แน่ใจว่า ตรงหน้าตกลงว่ามีเรื่องน่าตื่นเต้นยินดีอะไรกันแน่

เธอเตรียมจะเดินไป แขนกลับถูกมือใหญ่มือหนึ่งจับเอาไว้

เย้นโม่หลินพูดอย่างดุดันว่า“พวกเราควรจะกลับไปได้แล้ว”

กู้จื่อเฟยสีหน้าประหลาดใจ กลับเหรอ ยังไม่ได้ไปดูเลยว่าข้างหน้ามีเรื่องอะไรน่าตื่นเต้น จะยอมกลับได้ยังไงกัน

เธออยากจะโต้เถียง แต่กลับได้ยินเย้นโม่หลินพูดว่า

“เธออยากเป็นก้างขวางคอเหรอ”

กู้จื่อเฟยตกตะลึง

เธอเพิ่งจะตั้งสติกลับมาได้ สถานการณ์ที่โรแมนติกขนาดนี้ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ล้วนเป็นการสารภาพรัก

ในเมื่อกู้ซึงนัดเย้นหว่านมาแค่คนเดียว แน่นอนว่าอยากจะมีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง สารภาพรักกันลำพัง ถ้าเธอเดินไป ก็ต้องเป็นก้างขวางคอจริงๆ

แต่ว่า……

น่าแปลก กู้ซึงในตอนนี้ก็คือกู้ซึงจริงๆ ฉากสารภาพรักเย้นหว่านโรแมนติกขนาดนี้ ทำเรื่องประเภทนี้ เกรงว่าจะมีแต่โห้หลีเฉินจริงๆที่จะทำ

หรือว่า……

กู้จื่อเฟยดวงตาเป็นประกาย คิดถึงความเป็นไปได้ที่น่าตื่นเต้นมาก

เธอรีบผละออกจากเย้นโม่หลินทันที วิ่งไปควงแขนเย้นหว่าน กระซิบข้างหูเธอ พูดด้วยเสียงที่เบามากๆ

“เสี่ยวหว่าน โห้หลีเฉินกับมาแล้วใช่มั้ย”

หัวใจของเย้นหว่าน เต้นรัวขึ้นมาทันที

ตอนที่ออกมา ในหัวเธอมีความเป็นไปได้นี่ผุดขึ้นมา ได้แค่คิดว่ามันเพ้อเจ้อเกินไป ไม่น่าเป็นไปได้ แต่ตอนนี้เห็นสถานที่แบบนี้แล้ว แม้แต่กู้จื่อเฟยก็ยังคิดแบบนี้เลย

หรือว่าหยูซือห้านไปแล้ว โห้หลีเฉินก็ไม่มีความหักห้ามใจแล้ว อาจจะบินข้ามคืนกลับมา……

คิดถึงความเป็นไปได้นี้ แม้แต่จะหายใจเย้นหว่านก็ยังรู้สึกตื่นเต้น

สวรรค์รู้ว่าเธออยากให้เขากลับมามากแค่ไหน

เย้นหว่านเร่งฝีเท้าด้วยสัญชาตญาณ เดินไปตามทางข้างหน้า

หัวใจทั้งดวงเสมือนว่าติดปีกเล็กๆเอาไว้ บินขึ้นไป

กู้จื่อเฟยมองเห็นท่าทางรีบร้อนของเย้นหว่านก็ยิ้ม

ทำให้เย้นหว่านรีบร้อนขนาดนี้ได้ ก็มีแค่โห้หลีเฉิน

หากเขากลับมาแล้วจริง ในบ้านก็จะไม่มีหยูซือห้านอีก เขาและเย้นหว่านก็สามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างอิสระ ใช้ชีวิตที่สวยงามอย่างมีความสุข

ช่างน่าอิจฉาจริงๆ

“เดี๋ยวก่อน”

เวลานี้เอง เย้นโม่หลินกลับเอ่ยปากขึ้นมา ก้าวมาข้างหน้าสองสามก้าว รั้งตัวของเย้นหว่านไว้

เย้นหว่านสงสัย “พี่คะ ทำไมเหรอ”

เธอไม่อยากจะเสียเวลาแม้สักวินาทีเดียว อยากจะรีบเดินไปให้เร็วๆ เพื่อให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายใช่โห้หลีเฉินหรือไม่ แค่อยากจะรีบไปพบเขาให้เร็วหน่อย

เย้นโม่หลินมองเห็นสีหน้าท่าทางร้อนรนกระวนกระวายของเย้นหว่าน ก็รู้สึกไม่รู้จะทำอย่างไรดี

น้องสาวคนนี้ ชอบกู้ซึงเกินไปหน่อยแล้ว

แม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เย้นหว่านกับกู้ซึงเกิดเรื่องอะไรบางอย่าง แต่ด้วยธรรมชาติของมนุษย์ ทั้งยังใช้อารมณ์ความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ตอนที่สภาพแวดล้อมเป็นใจ เป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้เลย

เขาลังเลอยู่หลายวินาที จากนั้นก็หยิบวัตถุสี่เหลี่ยมสองสามชิ้นออกจากกระเป๋ากางเกงของเขา วางไว้ในฝ่ามือของเย้นหว่านอย่างเคร่งขรึม

“ถ้า……จะเป็นต้องใช้สิ่งนี้”

นี่คืออะไร

เย้นหว่านก้มหน้าดู ทันใดนั้นใบหน้าก็แดงก่ำราวกับมะเขือเทศ

ดูเร็กซ์！

นี่พี่ชายเธอเอาดูเร็กซ์ให้เธอเหรอเนี่ย!

เธอแค่จะไปดูหน้าเขาเท่านั้น เขาๆๆก็……คิดมากขนาดนี้เลย！

มองไปยังหิ่งห้อยที่ส่องแสงวิบวับโดยรอบ หัวสมองของเย้นหว่านก็มีเรื่องที่เธอกับโห้หลีเฉินทำเรื่องที่ไม่คาดคิด ในป่าแห่งเดิมนั้นเมื่อครั้งก่อน

คืนนี้ บวกกับฉากอันแสนโรแมนติก และยังไม่มีใครรบกวน……

ตอนที่เขาไป บอกว่า ครั้งหน้ากลับมา ก็จะเอาตัวเธอ

ดังนั้นเขาจึงเตรียมดอกไม้ หิ่งห้อยที่โรแมนติกขนาดนี้ คิดอยากจะทำอะไรแบบนั้นกับเธอที่นี่เหรอ

เย้นหว่านหัวใจเต้นรัวแรง แทบจะพุ่งออกมาจากหน้าอก