สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 554

บทที่554 ร่วมตายไปพร้อมกับเธอ

ถึงแม้ว่าสิ่งที่โห้หลีเฉินได้ทำลงไปเมื่อก่อนหน้านี้ มันแทบจะเป็นการที่กำลังท้าทายขีดความอดทนของตระกูลเย้นเลยก็ว่าได้ หลอกลวงเพื่อผลประโยชน์ครั้งแล้วครั้งเล่า ได้ประทับตัวเขาลงไปในบัญชีดำไปเรียบร้อยแล้ว

แต่ทว่าตอนนี้ หยูซือห้านมองทั้งสองคนที่ร่วมเป็นร่วมตายด้วยกัน ในใจกลับบอกความรู้สึกไม่ถูกขึ้นมา

มีเพียงแค่ในใจของเขาเท่านั้นที่รู้ดี ในเวลานี้ คนที่ยังสามารถอยู่ข้างๆกันอย่างไม่กลัวตายได้นั้น จะเป็นได้แค่เพียงความรู้สึกที่ได้เกิดมาจากความรู้สึกที่แท้จริงเท่านั้น จะเสแสร้งยังไงก็เสแสร้งออกมาไม่ได้

แม้ว่าจะมีความขี้ขลาดอยู่บ้าง มันก็ยืนหยัดต่อไปไม่ได้ทั้งนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น โห้หลีเฉินยังลงมือปลดชนวนระเบิดเองอีก

ภายในใจของเย้นโม่หลินคิดยุ่งเหยิงไปหมด คิดพิจารณาอยู่ว่า รอให้โห้หลีเฉินปลดชนวนระเบิดออกแล้ว หลังจากที่ช่วยชีวิตเย้นหว่านมาได้อย่างปลอดภัยแล้ว บางทีเขาก็ควรจะเปิดใจคุยกันกับโห้หลีเฉินให้ดีๆสักครั้ง

คนที่สามารถมอบความเป็นความตายให้กันได้ ไม่ว่าจะทำผิดใหญ่หลวงแค่ไหน ก็ควรจะต้องมีโอกาสได้แก้ต่างให้ตัวเองสักครั้ง

เขาให้กับโห้หลีเฉิน

“ใกล้แล้ว”

เย้นโม่หลินมองการกระทำของโห้หลีเฉินไปด้วยความตึงเครียด ก็เห็นว่าอุปกรณ์อันนั้นได้ถูกปลดออกไปเกินครึ่งแล้ว ใกล้จะปลดออกมาแล้ว

ถ้าไม่เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นมา เย้นหว่านก็จะปลอดภัยสักที

“ตูม——“

ในเวลานี้เอง ด้านนอกโบสถ์ จู่ๆก็มีเสียงระเบิดเสียงดังสนั่นออกมา

ตามมาด้วยเสียงที่สอง เสียงที่สาม

ในหูฟัง มีน้ำเสียงตื่นๆของลูกน้องดังเข้ามา “คุณชายครับ เกิดเรื่องแล้วครับ! หยูซือห้านฝังระเบิดเวลาไว้บนพื้น พวกเราบาดเจ็บและล้มตายกันสาหัสสากรรจ์เลยครับ...อ๊าก...”

เสียงระเบิดเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอีกครั้ง เสียงที่อยู่ในหูฟังหยุดชะงักไปอย่างกะทันหัน

สีหน้าของเย้นโม่หลินเปลี่ยนไปอย่างมาก ร่างกายได้รับผลกระทบไปด้วย ตามมาด้วยอาการโงนเงนทรงตัวไม่อยู่

สิ่งปลูกสร้างของโบสถ์ทั้งหลัง เริ่มจะไม่ค่อยมั่นคงขึ้นมาแล้ว

ห้องก็เริ่มแตกร้าวออกมา ใกล้จะถล่มลงมาเต็มที

การเต้นของหัวใจเย้นโม่หลินแทบจะหยุดลง สถานการณ์สุดระทึกถึงชีวิตสักแค่ไหนเขาก็เคยเจอมาแล้วทั้งนั้น แต่ในเวลานี้...

เขามองไปทางเย้นหว่านกับโห้หลีเฉินตาแทบจะหลุดจากเบ้า

เครื่องวัดระดับน้ำบนร่างของเย้นหว่านอีกนิดเดียวก็จะปลดออกแล้ว แต่การโคลงเคลงและการสั่นสะเทือนที่มาพร้อมกับการระเบิดในที่แห่งนี้ ได้ส่งผลกระทบมายังโห้หลีเฉินกับเย้นหว่านอย่างเห็นได้ชัด

เย้นหว่านเริ่มนั่งไม่ติดขึ้นมาแล้ว ร่างโคลงเคลงไปมา เกือบจะล้มลงกับพื้น

โห้หลีเฉินยื่นมือออกไปประคองเธอเอาไว้ทันที ส่วนมืออีกข้างหนึ่งนั้น กลับยังคงรักษาท่วงท่าที่บิดเบี้ยวอย่างมาก เอาระเบิดมาถือเอาไว้ไม่ให้เอนเอียงไปไหน

ตัวเลขที่ปรากฏขึ้นมาบนตัวเครื่อง คือ00:09

“อันตราย!”

เย้นโม่หลินผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกออกมา เกือบจะตกใจตายไปแล้ว

โชคดีที่โห้หลีเฉินมีการตอบสนองออกมาได้ทันเวลา อีกทั้งเขา...

การตัดสินใจอันแน่วแน่มันทรงพลังมากจริงๆ นึกไม่ถึงว่าในสถานการณ์แบบนี้ จะยังรักษาสมดุลของระเบิดด้วยสภาพของมือนั้นได้ เกรงว่ามันจะบิดจนกระดูกหักออกมาอย่างนั้น

แม้แต่เย้นโม่หลินเองก็อดที่จะสงสัยออกมาไม่ได้ โห้หลีเฉิน ไม่กลัวเจ็บหรือไง?

เย้นหว่านถูกเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดครั้งนี้ทำขวัญเสียไปหมดแล้ว ในหัวก็คิดเครียดยังจำสิ่งที่โห้หลีเฉินกำชับเอาไว้ได้ จะต้องไม่ขยับแม้แต่นิดเดียวโดยเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นแล้วมันอาจจะล้มเหลวได้

แต่เมื่อกี้เธอไม่เพียงขยับไปนิดหน่อย แต่ได้ขยับไปมากเลย

เธอตกใจจนหยุดหายใจไป พอสงบลง ก็ได้มองไปยังตัวเครื่องที่แสดงผลออกมาด้วยอาการที่ทั้งตกใจและทั้งกลัว

ยังเหลืออยู่อีกเก้าวิ

ยังไม่เปลี่ยนไปหรอเนี่ย?

เธอเหมือนอย่างกับคนที่หนีพ้นจากความตายมาได้ ผ่อนลมหายใจอย่างแรงออกมา แต่ต่อจากนั้นก็เห็นสภาพมือที่บิดเบี้ยวผิดปกติของโห้หลีเฉิน

หน้าของเธอซีดเผือดออกมาทันที “แขนของคุณ...”

“ไม่เป็นไร”

เหงื่อเม็ดใหญ่บนหน้าผากของโห้หลีเฉินไหลลงมา น้ำเสียงกลับปลอบโยนเธอออกมาอย่างใจเย็นสุดๆ

จมูกของเย้นหว่านก็เริ่มแสบขึ้นมา ข่มกลั้นความรู้สึกทุกข์ใจเอาไว้

เป็นอย่างนี้ไปหมดแล้ว เขายังจะมาดึงดันบอกว่าไม่เป็นไรอีก

เขาเห็นว่าตัวเขาทำมาจากเหล็กหรือไง?