สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 597

บทที่​597 คุยกัน

เมื่อบุคคลในวิดีโอได้ยินคำถามของเย้นหว่าน ชายผิวดำก็พูดอย่างภาคภูมิใจทันที

“ กองกำลังของนายใหญ่พลัง ยิ่งใหญ่ มากครับ ... ”

ผ่านไปครึ่งทางของการสนทนา ในขณะนี้จู่ๆก็มีเสียง “ติ๊ดๆ” ดังขึ้นในคอมพิวเตอร์

ทุกคนในวิดีโอได้รับไฟล์ข้อมูล​กันพร้อมหน้า

ในเวลาเดียวกันเสียงของเว่ยชีก็ดังมาจากคอมพิวเตอร์ “คุณ​ชายครับ ข้อมูลทั้งหมดของกู้จื่อเฟยผมส่งให้แล้วนะครับ และได้รับการอัปโหลดแผนที่ และได้ทำการระบุตำแหน่งที่ถูกต้องการตรวจสอบครอบคลุมอย่างเต็มที่และการเตรียมการ พร้อมแล้ว “

เมื่อเสียงลดลงทุกคนพากันจ้องมองไปที่เย้นหว่านด้วยสายตาที่ตั้งตารอ พวกเขาทั้งหมดกำลังมองไปที่บางสิ่งด้วยสีหน้าจริงจัง

โห้หลีเฉินยังกดแป้นพิมพ์และข้อมูลเกี่ยวกับกู้จื่อเฟยก็ปรากฏบนคอมพิวเตอร์เครื่องอื่นทันที

มันเป็นภาพถ่ายชีวิตของกู้จื่อเฟย ที่มีทั้งแต่งหน้าและไม่แต่งหน้า

ด้านล่างเขียนถัดจากข้อมูลพื้นฐานส่วนสูงน้ำหนักงานอดิเรกการแต่งตัวและนิสัยเป็นต้น

เย้นหว่านติดตามและเข้าใจทันทีว่า โห้หลีเฉินได้ตรวจสอบข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับกู้จื่อเฟย แล้วสั่งให้พวกเขาค้นหา

เป็นที่คิด โห้หลีเฉินสั่งคนในวิดีโอ

“ดูข้อมูลให้ดีๆแล้ว เริ่มลงมือค้นหาได้ ภายในสามวันจะต้องตามหาเธอให้เจอ”

“รับทราบ!”

คนเหล่านั้นอ้ารับคำอย่างจากนั้นพวกเขาก็ตัดสายไปทีละคน

ภาพประจำตัวกล้องวิดีโอขนาดเล็กหายไปทีละภาพ และในที่สุดก็หายไปทั้งหมด

อย่างไรก็ตามในหน้านั้นถูกแทนที่ด้วยจุดสีเขียวเล็ก ๆ ที่มีสัญลักษณ์จัดเรียงและแสดงบนคอมพิวเตอร์

ดูเหมือนว่าจะเป็นการแสดงตำแหน่งของคนเหล่านั้น

โห้หลีเฉินพูดอธิบาย“นี่คือไฟสัญญาณของพวกเขามันออนไลน์และสามารถติดต่อได้ตลอดเวลา แต่ถ้าไฟเป็นสีแดงแสดงว่ามีเหตุฉุกเฉินและรายชื่อติดต่อทั้งหมดจะถูกตัดการติดต่อจากกันทันที”

เนื่องจากคนเหล่านี้มีฐานะพิเศษ พวกเขาจึงอยู่ในตำแหน่งต่างๆที่ซ่อนอยู่ในทุกที่และทุกอาชีพ​และยังเป็นตำแหน่งสำคัญอีกด้วยเมื่อพวกเขาเริ่มลงมือทำพวกเขาอาจถูกเปิดเผย

ถ้าถูกจับจะทำลายการติดต่อทั้งหมดทันที เพื่อไม่ให้ทั้งกลุ่มต้องเดือดร้อนไปด้วย

และยังต้องตัดการติดต่อกับเขาทั้งหมดอย่างรวดเร็วเพื่อรักษากองกำลังทั้งหมดไว้

เป็นเรื่องที่โหดร้าย ดังนั้นต้องรักษาความระมัดระวังให้ดีที่สุด

นี่เป็นเหตุผลที่โห้หลีเฉินจะไม่ใช้กองกำลังนี้อย่างโจ่งแจ้ง​ เพราะไม่ว่าใครจะหายไปมันก็เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

คนเหล่านี้ล้วนเป็นลูกน้อง​ระดับสูงที่เขาทำการการปลูกฝังมาเป็นเวลาหลายปี

เย้นหว่านพยักหน้าอย่างเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นกองกำลังของเย้นโม่หลินหรือโห้หลีเฉินเธอแทบไม่สนใจเรื่องเกี่ยวกับกองกำลังเหล่านี้เลย

สิ่งเดียวที่เธอยืนยันได้อย่างชัดเจนคือพวกเขาจะปกป้องเธอด้วยชีวิตพวกเขาแน่นอน​

นอกจากไฟเขียวแล้ว ข้อมูลมากมายบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็เริ่มเต้นรัว

โห้หลีเฉินหันมาสบตากับเย้นหว่าน“ ผมอาจจะต้องยุ่งสักพัก ถ้าคุณง่วงก็ไปนอนก่อนได้เลยนะครับ”

ในขณะที่พูดสายตาของโห้หลีเฉิน ก็ดูหดหู่เล็กน้อย

เดิมทีเขาวางแผนที่จะนอนกอดเธอทั้งคืน

ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะต้องเลื่อนออกไปก่อนซะแล้ว

เย้นหว่านไม่กล้าคิดได้ว่า โห้หลีเฉินกำลังคิดเรื่องแบบนี้อยู่

เธอส่ายหัวและยังคงเอื้อมมือไปปอกองุ่นต่อไป

“คุณยุ่งของคุณไปเถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันจะนั่งเป็นเพื่อนคุณที่นี่”

นอกจากนี้เธอยังต้องดูแลโห้หลีเฉินไม่ให้ทำงานหนักเกินไปและไม่นอนดึกเกินไป

หลังจากนั้นเขาเพิ่งตื่นและร่างกายของเขาไม่สามารถรองรับได้

โห้หลีเฉินมองไปที่ดวงตาที่เป็นกังวลของเย้นหว่านแล้วอบอุ่นในใจ

เขาไม่ได้พูดอะไรนิ้วของเขาขยับไปมาอยู่บนแป้นพิมพ์เหมือนกำลังเต้นรำอีกครั้งและเขาก็เริ่มใช้งานอย่างชำนาญ