สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 648

บทที่ 648 ต้องการแค่เย้นหว่านเท่านั้น

ตอนที่กงจืออวีวางยานั้น ก็ไม่ได้เหลือช่องทางหนีได้เลย

เธอได้สรุปแล้วว่าโห้หลีเฉินกินยานี้เข้าไปแล้วก็จะไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่อาจทนจนต้องมีอะไรกับเย้นโน่

เรื่องเป็นไปเช่นนี้ ก็ถือว่าเสร็จสมบูรณ์เป็นไปตามที่วางไว้

สีหน้าของโห้หลีเฉินเคร่งขรึมทันที

ตอนที่ดื่มไวน์กันอยู่นั้น เขาก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าไวน์แก้วนี้ไม่ใช่ไวน์ธรรมดาทั่วไป แต่ไม่คิดเลยว่ากงจืออวีจะลงมือถึงขั้นเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่แก้พิษก็เท่ากับตาย?

ถ้าเขายังคงดื้อด้านที่จะอยู่กับเย้นหว่านอีก งั้นกงจืออวีก็ยินยอมที่จะเอาชีวิตของเขา

ไม่เสียแรงเลยที่เป็นนายหญิงผู้ทรงอำนาจของตระกูลเย้น วิธีการช่างโหดร้ายทารุณมาก

“หลีเฉิน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เรื่องพรหมลิขิตวาสนาของคุณกับเย้นหว่านก็เป็นไปไม่ได้ คุณอย่าทำให้ตนเองลำบากไปเลย ให้ฉันได้ช่วยคุณเถอะนะ....”

เย้นโน่ลุกขึ้นจากโซฟา ด้วยสีหน้าท่าทางอันงดงาม และเดินมาหยุดอยู่ตรงด้านหน้าของโห้หลีเฉิน

เธอยกมือขึ้น พลางสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา

ช่างเย็นเหลือเกิน

ราวกับท่ามกลางในทะเลเพลิงนั้น พลันผุดภูเขาน้ำแข็งขึ้น จนทำให้โห้หลีเฉินรู้สึกสบายตัวเป็นอย่างมาก

เขาถูกวางยา เธอเป็นยาแก้พิษที่ดีที่สุดโดยไม่ต้องสงสัย

น้ำเสียงของเย้นโน่อ่อนโยนดั่งน้ำไหลริน งดงามราวกับนางปีศาจ

“ยอมรับฉัน ก็จะสบายตัวขึ้นแล้ว ....”

ยามเมื่อถูกย่างอยู่ท่ามกลางกองเพลิง ในเวลานี้ คำว่าสบายนั้น มันช่างชวนหลงใหลเช่นนี้

แววตาของโห้หลีเฉินทอประกายเล็กน้อย พร้อมทั้งมีอาการพร่ามัวเล็ดลอดออกมา

สติสัมปชัญญะ ใกล้จะขาดลงทุกที

เย้นโน่เดินหน้าต่อไม่ยอมลดละ จากนั้นก็เอาร่างกายที่แต่งตัววาบหวาม แนบชิดกับโห้หลีเฉิน

“เอาฉันเถอะนะ”

เอาฉัน

ร่างกายเริ่มจะควบคุมไม่อยู่แล้ว พลันมีอาการกระตุ้นตั้งแต่แรก จนทำให้เบ้าตาของโห้หลีเฉินแดงฉาน

ในใจนั้น มีแต่ความรังเกียจไปทั่ว

แถมขยะแขยง

เขาพยายามอยู่ให้ไกลกับผู้หญิงประเภทนี้ นอกจากเย้นหว่าน

“เชอะ ก็แค่ตายเท่านั้นเอง”

โห้หลีเฉินเดินถอยหลังอย่างแรงๆ ฝีเท้าแข็งทื่อ แค่สีหน้าท่าทางนั้นมาดมั่นเต็มเปี่ยม

เขาเดินถอยหลังไปทีละก้าว เพื่อจะได้เว้นระยะให้ห่างจากเย้นโน่

“ไปบอกกงจืออวีด้วยนะ เย้นหว่านเป็นลูกสาวของเธอ ถ้าเธอไม่เห็นด้วย ฉันก็จะไม่แย่งตัวไปจากเธอ เพราะว่าฉันรักเย้นหว่าน ที่ฉันมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะว่าเย้นหว่าน ไม่งั้น ก็เอาชีวิตของฉันไปเลย เพื่อจะได้จบๆ กันไป”

เมื่อพูดจบ โห้หลีเฉินก็เปิดประตูห้องน้ำ จากนั้นก็เดินเข้าไปด้านในทันที

จากนั้น ก็มีเสียงล็อกประตูดัง “คลิก”

เย้นโน่ได้สติทันที พร้อมทั้งรีบตามไป ทว่าจะดื้อรั้นใช้เรี่ยวแรงขนาดไหนไม่สามารถเปิดประตูห้องน้ำได้

เวลานั้นเอง เธอก็เริ่มกระวนกระวายแล้ว

เธอเคาะประตูอย่างร้อนรน พร้อมทั้งตะโกนเสียงดัง

“โห้หลีเฉิน คุณอย่าทำอย่างนั้นเลย คุณรีบออกมาเถอะ แรงของยาในร่างกายของคุณมันยิ่งทวีคูณแรงขึ้นเรื่อยๆ จนคุณจะรับสภาพไม่ไหว”

ประตูห้องน้ำที่ถูกปิดตายอยู่นั้นไม่มีการขยับเขยื้อนแม้สักนิด จากนั้น ด้านในพลันมีเสียงน้ำไหลลงมา

อาจจะเป็นเพราะ โห้หลีเฉินใช้น้ำเย็นอาบ

เย้นโน่ไม่อาจรับความพ่ายแพ้ได้ ในใจยิ่งร้อนรนมากขึ้น

ยาชนิดนี้รุนแรงมาก ก่อนหน้านี้กงจืออวีก็เคยพูดให้เธอฟังแล้ว

การใช้น้ำเย็นนั้นไม่ได้เกิดผลดีแต่อย่างใด มากที่สุด ก็แค่รักษาสติสัมปชัญญะของเขาไว้ได้สักพัก

“โห้หลีเฉิน รีบเปิดประตูสิ การที่คุณอดกลั้นเอาไว้ มันจะทำร้ายร่างกายของคุณ อีกเดี๋ยวยามันจะแรงมากกว่าเดิม คุณก็จะทนไม่ไหว จนสิ้นสติสัมปชัญญะ แล้วคุณก็จะออกมาหาฉันแต่โดยดี แล้วทำไมตอนนี้คุณต้องมาทรมานตนเองด้วยล่ะ?”

เย้นโน่พยายามตะโกนเรียกอย่างรีบร้อน เพราะกลัวว่าร่างกายของโห้หลีเฉินจะหมดสิ้นสภาพแล้วจากไป

เพราะว่านี่คือว่าที่สามีของเธอในอนาคต!

โห้หลีเฉินแทบไม่ได้สนใจเธอสักนิด

ในห้องน้ำนั้น มีเสียงสายน้ำที่ไหลรินไม่ขาดสาย

พร้อมทั้งให้เย้นโน่แหกประตะโกน เคาะประตูอยู่ด้านนอกไปเรื่อย เขาก็ไม่เปิดประตูสักนิด

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ความมั่นใจอันเต็มเปี่ยมของเย้นโน่ที่รอให้โห้หลีเฉินออกมานั้น ยิ่งรอนานเข้า ความมั่นใจของเธอก็ยิ่งหมดหวังเรื่อยๆ

เพราะว่าโห้หลีเฉินไม่ยอมออกมา

เมื่อมองเวลาแล้ว ผ่านไปสองชั่วโมงครึ่งแล้ว